Organizacja i zakres działań media relations oficerów prasowych jednostek policji
Abstrakt
Abstrakt: Organizacja i zakres działań media relations oficerów prasowych jednostek policji
Urzędnicy ds. prasy w miejskich i powiatowych komisariatach policji są dla dziennikarzy jednym z głównych źródeł informacji o wydarzeniach kryminalnych, drogowych lub prewencyjnych, które są znaczące na poziomie lokalnym lub regionalnym. Dane o m.in. preferowanych narzędziach komunikacji w kontakcie z mediami uzyskano w wyniku badania, którym objęto 94% wszystkich policjantów policji w województwie śląskim. Określono także stosunek rzeczników do form reakcji na zniekształcenia występujące w przekazach medialnych. Stwierdzono też, że opinia funkcjonariuszy prasowych na temat o profesjonalizmu dziennikarzy i społecznego zasięgu mediów również podlega weryfikacji.
Słowa kluczowe: polityka informacyjna policji, media relations, rzecznik prasowy, dziennikarz, strategia komunikacyjna
Abstract: Organization and scope of media relations activity of police press officers
Press officers in municipal and district police stations are for the journalists one of the main sources of information about criminal, road or preventive events that are significant locally or regionally. Data on, among others, preferred communication tools in contact with media, were obtained in a result of the survey that covered 94% of all police press officers in the Silesian Voivodeship. An attitude of spokespersons towards the forms of reaction to distortions appearing in media messages was also determined. Opinion of press officers about professionalism of journalists and social coverage of media was also subject to verification.
Key words: police information policy, media relations, spokesperson, journalist, communication strategy
Bibliografia
Barańska M.: Dylematy współczesnego dziennikarza/dziennikarstwa — wybrane zagadnienia. „Przegląd Politologiczny” 2011, nr 4.
Biel D.: Służby prasowe w śląskim garnizonie policji a przedstawiciele mediów. Oczekiwania względem wzajemnej współpracy. W: Media a środowisko społeczne. Dylematy teorii i praktyki. T. 2. Red. S. Michalczyk, D. Krawczyk. Gliwice—Katowice 2011.
Brzozowska-Pasieka M., Olszyński M., Pasieka J.: Prawo prasowe. Komentarz. Warszawa 2013.
Chyliński M.: Prawo do repliki prasowej. Instytucja sprostowania w prawie polskim na tle rozwiązań francuskich i niemieckich. „Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska” 2013, nr 2.
Cyprian T.: Prawo prasowe. Komentarz. Poznań 1939.
Decyzja nr 59 Komendanta Głównego Policji z dnia 22 lutego 2016 r. w sprawie programu nauczania na kursie specjalistycznym w zakresie współpracy z mediami. (Dz.U. KGP z 14 marca 2016 r., poz. 7).
Dekret Prezydenta Rzeczypospolitej — Prawo prasowe z dnia 21 listopada 1938 r. (Dz.U. R.P., z 22 listopada 1938 r., nr 89, poz. 608).
Gawroński S.: Organizacja służb prasowych w polskich formacjach mundurowych. Wybrane aspekty. Kwartalnik Internetowy „Komunikacja Społeczna” 2012, nr 2.
Głogowski T.: Transformacja czy kryzys dziennikarstwa? Zjawisko konwergencji mediów. W: Oblicza mediów lokalnych i regionalnych. Szkice medioznawcze. Red. S. Michalczyk, D. Krawczyk. Mikołów 2016.
Kosmaty P.: Odpowiedzialność prawna dziennikarza. „Studia Iuridica Lublinensia” 2017, nr 2.
Kowalski S.: Metody pozyskiwania i weryfikacji informacji. Szczecin 2016.
Krawczyk D.: Działania komunikacyjne wobec przekształceń rynku mediów. Zakres obowiązków rzecznika prasowego i zmiany zachodzące w relacjach z dziennikarzami. „Zeszyty Naukowe Politechniki Śląskiej. Organizacja i Zarządzanie” 2016, z. 98.
Krawczyk D.: Zmiany w społecznym postrzeganiu prestiżu zawodu dziennikarza wobec przekształceń rynku medialnego. W: Teorie komunikacji i mediów. Red. M. Graszewicz, M. Wszołek. Wrocław 2016.
Migaczewska E.: Dziennikarz — zawód zaufania publicznego? Analiza społecznych oczekiwań i spostrzeżeń. W: Media lokalne i dziennikarstwo. Aspekty współczesne i historyczne. Red. K. Pokorna-Ignatowicz, S. Michalczyk. Kraków 2010.
Mrozek J.J.: Odpowiedzialność karna za przekroczenie granic wolności wypowiedzi. „Civitas et Lex” 2017, nr 1 (13).
Nowakowski K: Zagrożenia etyczne i korupcyjne w mediach. „Studia Medioznawcze” 2017, nr 2 (69).
Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 8 stycznia 2002 r. w sprawie organizacji i zadań rzeczników prasowych w urzędach organów administracji rządowej (Dz.U. 2002, nr 4, poz. 36).
Stępińska A., Ossowski S.: Dziennikarze w Polsce: wartości, priorytety i standardy zawodowe. „Studia Medioznawcze” 2011, nr 1 (44).
Święcka K.: Polityka informacyjna organów publicznych w Polsce. „Roczniki Nauk Prawnych” 2006, T. 16, nr 1.
Tereszkiewicz A.: Komunikacja z klientem na Twitterze — analiza wybranych aktów mowy w interakcji handlowej online. „Studia Medioznawcze” 2017, nr 1(68).
Ustawa z dnia 26 stycznia 1984 r. — Prawo prasowe (Dz.U. 1984, nr 5, poz. 24).
Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. — Kodeks karny (Dz.U. 1997, nr 88, poz. 553).
Ustawa z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz.U. 1990, nr 30, poz. 179).
Wyrok Trybunału Konstytucyjnego z 1 grudnia 2010 r., sygn. akt K 41/07 (Dz.U. 2010, nr 235, poz. 1551).
Zarządzenie nr 12 Komendanta Głównego Policji z dnia z dnia 27 stycznia 2018 r. zmieniające zarządzenie w sprawie form i metod działalności prasowo-informacyjnej w Policji (Dz.U. KGP z 27 stycznia 2018 r., poz. 14).
Zarządzenie nr 1204 z dnia 12 listopada 2007 r. w sprawie form i metod działalności prasowo-informacyjnej w Policji (Dz.U. KGP z 26 listopada 2007 r., poz. 155).
Urząd Miejski w Zabrzu
dr nauk humanistycznych w zakresie nauk o polityce, wykładowca akademicki, biegły sądowy z zakresu komunikacji społecznej i zarządzania, członek Polskiego Towarzystwa Komunikacji Społecznej, naczelnik Wydziału Kontaktów Społecznych Urzędu Miejskiego w Zabrzu. Zainteresowania badawcze: public relations, komunikacja społeczna firm i instytucji, narzędzia komunikacyjne samorządu, współczesne dziennikarstwo i media. Wybrane publikacje autorskie: Zmiany w społecznym postrzeganiu prestiżu zawodu dziennikarza wobec przekształceń rynku medialnego (w: Teorie komunikacji i mediów. T. 9: Konstrukcje komunikacji i mediów. Red. M. Graszewicz, M. Wszołek. Wrocław 2016); Postrzeganie prasy samorządowej wobec inicjatywy zakazującej jej wydawania („Rocznik Prasoznawczy” 2017, R. XI); Analiza debaty publicznej o dopuszczalności wydawania prasy samorządowej („Zeszyty Naukowe Politechniki Śląskiej. Organizacja i Zarządzanie” 2017, z. 100); Postrzeganie prasy samorządowej przez środowisko dziennikarskie. Kontrowersje wokół wydawania periodyków przez jednostki samorządu terytorialnego (w: Państwo i społeczeństwo. Komunikacja społeczna i kompetencje medialne w czasach nowych technologii. Red. K. Pokorna-Ignatowicz, G. Ptaszek. Kraków 2017). Redakcja naukowa (wspólnie z S. Michalczykiem) książki Oblicza mediów lokalnych i regionalnych. Szkice medioznawcze (Mikołów 2016).
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.
Właściciele praw autorskich do nadesłanych tekstów udzielają Czytelnikowi prawa do korzystania z dokumentów pdf zgodnie z postanowieniami licencji Creative Commons 4.0 International License: Attribution-Share-Alike (CC BY-SA 4.0). Użytkownik może kopiować i redystrybuować materiał w dowolnym medium lub formacie oraz remiksować, przekształcać i wykorzystywać materiał w dowolnym celu.
1. Licencja
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego zapewnia natychmiastowy otwarty dostęp do treści swoich czasopism na licencji Creative Commons BY-SA 4.0 (http://creativecommons.org/licenses/by-sa/4.0/). Autorzy publikujący w tym czasopiśmie zachowują wszelkie prawa autorskie i zgadzają się na warunki wyżej wymienionej licencji CC BY-SA 4.0.
2. Oświadczenie Autora
Autor deklaruje, że artykuł jest oryginalny, napisany przez niego (i współautorów), nie był wcześniej publikowany, nie zawiera stwierdzeń niezgodnych z prawem, nie narusza praw innych osób, jest przedmiotem praw autorskich, które przysługują wyłącznie autorowi i jest wolny od wszelkich praw osób trzecich, a także, że autor uzyskał wszelkie niezbędne pisemne zgody na cytowanie z innych źródeł.
Jeśli artykuł zawiera materiał ilustracyjny (rysunki, zdjęcia, wykresy, mapy itp.), Autor oświadcza, że wskazane dzieła są jego dziełami autorskimi, nie naruszają niczyich praw (w tym osobistych, m.in. prawa do dysponowania wizerunkiem) i posiada do nich pełnię praw majątkowych. Powyższe dzieła udostępnia jako część artykułu na licencji „Creative Commons Uznanie autorstwa-Na tych samych warunkach 4.0 Międzynarodowe”.
UWAGA! Bez określenia sytuacji prawnej materiału ilustracyjnego oraz załączenia stosownych zgód właścicieli majątkowych praw autorskich publikacja nie zostanie przyjęta do opracowania redakcyjnego. Autor/autorka oświadcza równocześnie, że bierze na siebie wszelką odpowiedzialność w przypadku podania nieprawidłowych danych (także w zakresie pokrycia kosztów poniesionych przez Wydawnictwo UŚ oraz roszczeń finansowych stron trzecich).
3. Prawa użytkownika
Zgodnie z licencją CC BY-SA 4.0 użytkownicy mogą udostępniać (kopiować, rozpowszechniać i przekazywać) oraz adaptować (remiksować, przekształcać i tworzyć na podstawie materiału) artykuł w dowolnym celu, pod warunkiem, że oznaczą go w sposób określony przez autora lub licencjodawcę.
4. Współautorstwo
Jeśli artykuł został przygotowany wspólnie z innymi autorami, osoba zgłaszająca niniejszy formularz zapewnia, że została upoważniona przez wszystkich współautorów do podpisania niniejszej umowy w ich imieniu i zobowiązuje się poinformować swoich współautorów o warunkach tej umowy.
Oświadczam, że w przypadku nieuzgodnionego z redakcją i/lub wydawcą czasopisma wycofania przeze mnie tekstu z procesu wydawniczego lub skierowania go równolegle do innego wydawcy zgadzam się pokryć wszelkie koszty poniesione przez Uniwersytet Śląski w związku z procedowaniem mojego zgłoszenia (w tym m.in. koszty recenzji wydawniczych).
