Artykuł porusza istotne zagadnienie separowania się młodzieży w okresie wczesnej dorosłości od wartości i norm oraz stylów zachowania starszego pokolenia. Procesy separacyjne mogą być traktowane jako bunt czy kontestacja młodzieży wobec społecznie akceptowanych zasad postępowania, a także chrześcijańskiego systemu wartości. Separowanie się młodych przebiega na tle procesów związanych z osiąganiem dojrzałości i niezależności. Dojrzałość ta jest obecnie inaczej postrzegana, a tym samym zdolność do tworzenia trwałych i stabilnych więzi, jakimi są więzi małżeńskie i rodzinne, staje często zadaniem nie do wykonania. Jako konsekwencje braku dojrzałości osobowej przyjęto rozpad bliskich relacji oraz rosnące poczucie osamotnienia wśród osób młodych. W efekcie obserwujemy rosnącą liczbę związków takich jak konkubinaty, ale także decyzje, aby żyć w pojedynkę (bycie singlem). W dalszej perspektywie czasowej wybory takie mogą mieć poważne implikacje dla dynamiki życia społecznego.