Wyniki wyszukiwania

Czasopismo: Problemy Prawa Prywatnego Międzynarodowego

Incoterms 2020 — sukces czy zagrożenie dewaluacji?

Zuzanna Daszkiewicz

Język: PL | Data publikacji: 09-11-2023 | Abstrakt | s. 39-73

Proces ujednolicania prawa stanowi jedno z większych wyzwań międzynarodowego prawa prywatnego. Sam proces ma długą historię, która jednak nie zaowocowała konkretnymi wnioskami na temat skutecznych mechanizmów przeprowadzania procesu unifikacji. Publikacja Incoterms 2020 dała asumpt do rozważań nad przyczynami sukcesu niektórych inicjatyw unifikacji prawa prywatnego międzynarodowego i niepowodzenia innych. Istnieje szereg instrumentów prawnych służących ujednolicaniu prawa. W artykule skupiono się przede wszystkim na aktach podobnych do Incoterms, które nie pochodzą od władzy ustawodawczej. Wśród nich można wymienić standardowe klauzule umowne i zbiory zasad, a także konwencje. Artykuł omawia różne projekty i próbuje odpowiedzieć na pytanie, jakie cechy powinien mieć taki instrument, aby stał się powszechny. Analiza prowadzona jest z uwzględnieniem norm prawa kolizyjnego i materialnego oraz ich relacji do Incoterms 2020. Wreszcie, artykuł porusza również praktykę orzeczniczą związaną z Incoterms i ich znaczenie dla międzynarodowego postępowania cywilnego czy prawa podatkowego.

2023-11-09



Czasopismo: Problemy Prawa Prywatnego Międzynarodowego

Europeizacja prawa prywatnego międzynarodowego — cel, ograniczenia, wyzwania

Mateusz Pilich

Język: PL | Data publikacji: 30-06-2013 | Abstrakt | s. 53-83

Rozwój europejskiego prawa prywatnego międzynarodowego — ponadnarodowego prawa kolizyjnego organizacji międzynarodowej o celach integracyjnych — jest wydarzeniem bez precedensu. Prawdziwe znaczenie procesu unifikacji przepisów PIL w Europie znacznie wykracza poza samo uregulowanie przestrzennych kolizji praw. Dąży on do ustanowienia obszaru prawnego opartego na idei „suwerenności jednostki”, odwołując się do filozofii Locke’a i Kanta. Działalność ustawodawcza Unii Europejskiej może przypominać niektóre procesy towarzyszące narodzinom nowoczesnych państw narodowych: unifikacja prawa prywatnego miała dla tych ostatnich ważny wymiar symboliczny i oznaczała budowanie więzi między władzami a wspólnotą obywateli, nie mniej ważną niż tworzenie suwerennej władzy wyposażonej w szereg kompetencji określonych przez prawo publiczne. Artykuł podkreśla i omawia kilka ważnych elementów dowodzących znaczenia procesu unifikacji prawa prywatnego międzynarodowego dla dalszej federalizacji UE. Po pierwsze, autor poświęcił uwagę wymiarowi konstytucyjnemu unifikacji PIL i stopniowemu przenoszeniu uprawnień ustawodawczych i traktatowych z państw członkowskich na poziom instytucji wspólnotowych. Po drugie, zauważono malejące znaczenie zasady obywatelstwa w świetle europejskiego prawa kolizyjnego; stosowanie lex patriae nie sprzyja budowaniu europejskiej tożsamości obywateli UE i może być sprzeczne z podstawowymi wolnościami. Po trzecie, potencjalne znaczenie doktryny „wzajemnego uznawania stosunków prawnych”, która przypomina zasadę kraju pochodzenia znaną z wcześniejszego orzecznictwa TSUE, zmierza do podważenia stosowania metody kolizji praw w handlu wewnątrzunijnym. Należy oczekiwać, że chęć ściślejszej integracji społeczeństw europejskich za pomocą takich środków, jak prawo prywatne międzynarodowe, wywoła opór państw członkowskich, dla których utrzymanie wpływu na stosunki cywilnoprawne własnych obywateli jest kwestią zachowania ich tożsamości i suwerenności.

2013-06-30



Czasopismo: Problemy Prawa Prywatnego Międzynarodowego

O braku unifikacji prawa kolizyjnego w okresie obowiązywania w II Rzeczypospolitej ustawy prawo prywatne międzynarodowe z 1926 roku w odniesieniu do formy czynności

Paweł Czubik

Język: PL | Data publikacji: 31-12-2013 | Abstrakt | s. 199-206

Mimo że prawo prywatne międzynarodowe było jedną z pierwszych dziedzin prawa cywilnego skodyfikowanych po odzyskaniu przez Polskę niepodległości w 1918 r. (odpowiednie prawo zostało ustanowione w 1926 r.), w wyniku losowych działań ustawodawczych podjętych w 1928 r., które nadały aktom niższego rzędu rangę aktów ustawowych, doszło do rozpadu jednolitych norm kolizyjnych na całym terytorium Polski. W rezultacie w obwodach wschodnich (gdzie obowiązywało rosyjskie prawo cywilne) obowiązywały szczególne przepisy hipoteczne, w tym własne przepisy dotyczące formy powództwa, znacznie różniące się od przepisów ustawy z 1926 r. Paradoksalnie, dopiero po II wojnie światowej przywrócono ujednolicenie norm prawa prywatnego międzynarodowego. Obwody wschodnie charakteryzujące się prawem szczególnym w tej dziedzinie zostały zaanektowane przez Związek Radziecki, a polskie przepisy dotyczące hipoteki przestały obowiązywać. Na obszarze pozostającym pod jurysdykcją komunistycznej Polski, do 1965 r. obowiązywały przepisy prawa prywatnego międzynarodowego z 1926 r.

2013-12-31



Czasopismo: Problemy Prawa Prywatnego Międzynarodowego

Transgraniczne przekształcenia (zmiana formy prawnej) spółek w prawie prywatnym międzynarodowym — zagadnienia wybrane

Arkadiusz Wowerka

Język: PL | Data publikacji: 21-06-2022 | Abstrakt | s. 57-78

This paper delas with the selected issues of cross-border conversions of companies in private international law. Conversion is one of the forms of transformations of companies. The basic form of cross-border transformations mostly used by companies are mergers. However, as evidenced in particular by the judgment of the Court of Justice in the case of Polbud, also the change of the legal form is an institution of interest and present in the practice of cross-border activities of companies. In the foreground are the conflict of laws issues arising under private international law, in particular the question of the law applicable to the cross-border change of the company’s legal form. In order to answer this question, a definition of a conversion under the private international law has been provided. A cross-border conversion of a company must be distinguished from a cross-border transfer of the seat of the company as a connecting factor, as they are two completely different operations governed by different conflict-of-law rules of private international law. In the case of Polbud, there are serious doubts as to whether there was a cross-border conversion or cross-border transfer of the company’s seat. The law applicable to cross-border conversions is determined on the basis of the principle of combination or unification of the personal statutes of the state of the exit form and the state of the intended form of the company. Under this principle, however, the application of both legal systems is problematic. Useful guidelines are provided by the model expressed in art. 86c in connection with art. 86q of the directive on certain aspects of company law. The scope of application of the law applicable to cross-border conversions is determined by both leges societatis in question. Cross-border conversion operations also arise qualification problems related to issues such as the protection of creditors, minority shareholders and employees. The harmonized substantive provisions of the directive on certain aspects of company law make it easier to carry out cross-border conversions in the European dimension. The existence of such harmonized norms removes the barriers resulting from the applicable substantive law based on various principles and rules and makes the conflict-of-law issues then practically of secondary importance.

2022-06-21



Czasopismo: Problemy Prawa Prywatnego Międzynarodowego

Highlights and Pitfalls of the EU Succession Regulation

Maksymilian Pazdan , Maciej Zachariasiewicz

Język: EN | Data publikacji: 29-06-2020 | Abstrakt | s. 125-187

The EU Succession Regulation constitutes a remarkable achievement of unification of conflict of law rules at the European level. It has importantly changed the landscape for all those interested in succession law, in particular, the notaries and the
estate planning practitioners. The present article takes up a number of selected issues that arise under the Regulation. The paper first identifies certain general difficulties that result either from the complex nature of the matters addressed or from a somewhat ambiguous wording of the rules adopted by the EU legislator. The attention is devoted to the exceptions to the principle of the unity of legis successionis, the dispositions upon death, and the intertemporal questions resulting from the change of the conflict of laws rules in the Member States which occurred on 17th August 2015 when the Regulation started to be applied. The paper then moves to some of the more specific issues arising under the Regulation. To that effect, it first looks at the Polish Act of 2018 governing the ”succession administration” of the enterprise, which forms part of the estate. The argument is made that the rules contained in the 2018 Act should be applied by virtue of Article 30 of the Succession Regulation because they constitute “special rules” in the meaning of this provision. Second, the notion of a “court” under Article 3(2) of the Regulation is discussed in light of the recent judgment of the CJEU in case C-658/17 WB, where the European Court found that a Polish notary issuing the deed of certification of succession is not a “court” for purposes of Article 3(2). The paper provides a critical account of the Court’s decision.

2020-06-29



Czasopismo: Problemy Prawa Prywatnego Międzynarodowego

Próba ujednolicenia prawa prywatnego międzynarodowego w państwach Wspólnoty Niepodległych Państw na mocy porozumienia kijowskiego z 1992 roku, konwencji mińskiej z 1993 roku oraz konwencji kiszyniowskiej z 2002 roku

Mariia Zeniv

Język: PL | Data publikacji: 29-06-2017 | Abstrakt | s. 115-137

Artykuł poświęcony jest analizie głównych umów międzynarodowych regulujących stosunki cywilne i handlowe na terytoriach państw należących do Wspólnoty Niepodległych Państw (WNP). Przedstawia ich porównanie. Zaprezentowano przegląd postanowień odnoszących się do prawa kolizyjnego. Artykuł porównuje również podobieństwa i różnice między tymi międzynarodowymi instrumentami prawnymi. Odniesiono się do postanowień dotyczących jurysdykcji, prawa właściwego, uznawania i wykonywania zagranicznych orzeczeń, a także współpracy między państwami WNP w zakresie udzielania pomocy prawnej w sprawach cywilnych, rodzinnych i karnych. W konkluzjach autor podkreśla, że przyjęcie Konwencji mińskiej z 1993 r. o pomocy prawnej i stosunkach prawnych w sprawach cywilnych, rodzinnych i karnych jest postrzegane jako rezultat procesu dezintegracji po rozpadzie Związku Radzieckiego. Fakt, że tylko kilka państw WNP przystąpiło do Protokołu z 1997 r. do Konwencji mińskiej lub do Konwencji kiszyniowskiej z 2002 r., ilustruje niechęć niektórych państw do ścisłej współpracy w ramach WNP. W tym kontekście Ukraina dąży do zbliżenia swojego ustawodawstwa krajowego do prawa Unii Europejskiej.

2017-06-29



Czasopismo: Problemy Prawa Prywatnego Międzynarodowego

Konwencja wiedeńska o międzynarodowej sprzedaży towarów a inne akty ujednoliconego prawa umów ze szczególnym uwzględnieniem odpowiedzialności kontraktowej *dłużnika

Maria-Anna Zachariasiewicz

Język: PL | Data publikacji: 31-12-2007 | Abstrakt | s. 29-53

Artykuł analizuje wpływ Konwencji wiedeńskiej o międzynarodowej sprzedaży towarów na prawo umów, ze szczególnym uwzględnieniem odpowiedzialności kontraktowej. Autorka omawia granice stosowania Konwencji, podkreślając rolę regulacji pozakonwencyjnych, takich jak Zasady Europejskiego Prawa Umów (PECL) i Reguły UNIDROIT, w wypełnianiu luk i interpretacji przepisów. Wskazuje na potrzebę harmonizacji prawa umów w skali międzynarodowej, a także analizuje rolę i znaczenie niewiążących zbiorów reguł prawa umów.

2007-12-31



Czasopismo: Problemy Prawa Prywatnego Międzynarodowego

Regionalne ujednolicenie prawa prywatnego międzynarodowego w Skandynawii ze szczególnym uwzględnieniem spraw spadkowych

Jagoda Klimala

Język: PL | Data publikacji: 29-12-2021 | Abstrakt | s. 5-37

The aim of the following article is to introduce characteristics of the Nordic countries’ cooperation in the field of private international law, with particular emphasis on legislative cooperation concerning matters of inheritance law. The study discusses the genesis, characteristics and methods of legislative cooperation, along with selected Nordic conventions on private international law. As an example of a legal act of such kind, the article presents the Convention of 19 November 1934 comprising private international law provisions on succession, wills and estate administration, the detailed analysis of which was based on the author’s translation of the act from Swedish to Polish. Selected detailed issues discussed in the content of the Convention were also presented, some of which were compared to the solutions adopted by Regulation (EU) No 650/2012 of the European Parliament and of the Council of 4 July 2012.

2021-12-29



Czasopismo: Problemy Prawa Prywatnego Międzynarodowego

Prawo właściwe dla transakcji faktoringowych

Arkadiusz Wowerka

Język: PL | Data publikacji: 30-06-2009 | Abstrakt | s. 135-158

Artykuł analizuje kwestię prawa właściwego dla międzynarodowych transakcji faktoringowych w kontekście unifikacji prawa kolizyjnego. Faktoring, jako istotne narzędzie finansowania handlu międzynarodowego, charakteryzuje się złożonością prawną ze względu na udział wielu podmiotów i stosunków prawnych. Kluczowe znaczenie ma transfer wierzytelności i jego skuteczność w stosunku między stronami umowy faktoringu, wobec osób trzecich oraz między faktorem a dłużnikiem. Autor omawia odmienne podejścia systemów prawnych (np. niemieckiego i francuskiego) do rozporządzających skutków umów obligacyjnych i ich wpływ na wyznaczanie prawa właściwego. Analizowana jest rola Konwencji Rzymskiej oraz Rozporządzenia Rzym I, a także wpływ tych regulacji na rozwój faktoringu międzynarodowego. Podkreśla się konieczność wyważenia interesów wszystkich uczestników transakcji faktoringowej przy określaniu prawa właściwego. Proponowany model opiera się na prawie siedziby cedenta dla oceny skuteczności przelewu (między stronami i wobec osób trzecich) oraz na prawie umowy pierwotnej dla stosunku między dłużnikiem a faktorem, co ma zapewnić pewność i bezpieczeństwo prawne w obrocie międzynarodowym.

2009-06-30