Opublikowane: 2023-03-05

Epitet „крутой” w liryce Pawła Wasiliewa: porównanie semantyki ogólnej i okazjonalnej

Zifa Temirgazina Logo ORCID

Abstrakt

Artykuł omawia specyfikę użycia epitetu wyrażonego przymiotnikiem „krutoy” w tekstach lirycznych poety pierwszej połowy XX wieku Pawła Nikołajewicza Wasiliewa. Jego twórczość wyróżnia się dynamiką i szczególną obrazowością. Dlatego też epitet „krutoy” z jego semantyką siły, ostrości, gwałtowności, stanowczości i surowości jest tak pożądany w poetyce Wasiliewa. Zwyczajowa semantyka zostanie przekształcona w dyskursie poetyckim i wzbogacona o dodatkowe znaczenia, związane z konwencjonalnym znaczeniem w różnym stopniu – od wyraźnego związku do odległego. W zależności od stopnia przekształcenia znaczeń konwencjonalnych można wyróżnić trzy typy epitetów: epitety zwyczajowe, okazjonalizmy semantyczne i metamorfozy semantyczne. Typowe dla poetyki Wasiliewa są przekształcenia epitetów wyrażanych słowem „krutoy”, zgodne z jego poglądami ideowymi i artystycznymi. Semantyczne okazjonalizmy i metamorfozy stanowią 84,54% użycia omawianych epitetów. Za pomocą okazjonalnych epitetów poeta tworzy niepowtarzalne makroobrazy i istotne dla jego poetyckiego światopoglądu symbole, na przykład symbol konia.

Zasady cytowania

Temirgazina, Z. (2023). Epitet „крутой” w liryce Pawła Wasiliewa: porównanie semantyki ogólnej i okazjonalnej. Przegląd Rusycystyczny, (1 (181), 123–142. https://doi.org/10.31261/pr.13692

Cited by / Share

Nr 1 (181) (2023)
Opublikowane: 2023-03-05


ISSN: 0137-298X
Ikona DOI 10.31261/pr

Wydawca
Polskie Towarzystwo Rusycystyczne oraz Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego

Ta strona używa pliki cookie dla prawidłowego działania, aby korzystać w pełni z portalu należy zaakceptować pliki cookie.