Abstrakt

Galina Michajłowa

University of Vilno, Lithuania

galina.michailova@flf.vu.lt

„NOKAUT NIE JEST JEDNAK MOŻLIWY Z UWAGI NA PODZIWU GODNĄ MONOLITYCZNOŚĆ POSTACI” ALBO WSPÓŁCZESNE „ACHMATOBÓRSTWO”

Streszczenie

ostatnie prace literaturoznawcze Aleksandra Żołkowskiego koncentrują się na demito-logizacji osobowości i twórczości Anny Achmatowej, a zwłaszcza jej strategii  autoprezentacji.  Podobne nastawienie odnaleźć można w dwóch książkach Tamary Katajewej (Анти­Ахмато­ва i Отмена рабства: Анти­Ахматова — 2) autorki dalekiej od środowiska akademickiego.  Autorka artykułu proponuje odczytanie takiego podejścia jako przejawu konfliktu interesów zwolenników monolitycznego „literackiego pola”.  Aleksander Żołkowski daleki jest od tego, by przyzwalać Annie Achmatowej na to, aby sama, w sposób zawoalowany bądź jawny, określała znaczenie i wagę utworów zarówno swojego, jak i cudzego autorstwa.  Natomiast Tamara Katajewa wybiera strategie naruszające status quo, dlatego też zapewne wtóruje Żołkowskiemu, skupionemu na demaskowaniu Achmatowej. W drugiej części artykułu poddano analizie retorykę  Żołkowskiego zastosowaną do „walki z Achmatową”. Dezaprobata badacza dotycząca osobowości i twórczości poetki  ujawniana jest z zastosoweniem klucza genderowego. Galina Mikhailova “HoWEVER, KNoCKoUT IS NoT PoSSIBLE BECAUSE THE PERSoN IS A MAN oF GREAT INTEGRITY”, oR MoDERN VERSIONS OF THE FIGHT AGAINST “THE CULT-SIGNIFICANCE OF AKHMATOVA”

Summary

Alexander Zholkovsky’s recent and current projects include a demythologizing study of Anna Akhmatova’s creative and human personality and of her strategies of self-representation. The demythologizing of Akhmatova continues in the books Anti­Akhmatova and Abolition of Slavery: Anti­Akhmatova — 2 by Tamara Kataeva, who is not professional literary critic. According to the paper’s author, these deconstructive positions express the conflict of interest between various agents in the “field of literature”. Zholkovsky is one of the most remarkable figures in the field of Russian literary studies, and he is irritated by the hidden and obvious claims of the poet Akhmatova to make a self-assessment of her own personality and poetry, and to assign other writers and literary texts a cultural value. In regard to Kataeva, then in order to be seen as “literary agent” she chooses destructive strategy in relation to an existing order. This strategy is partly authorized by the “field of literature”. i.e. by Zholkovsky.The intention of the second part of this paper is to discuss rhetorical devices of the discourse generated by Zholkovsky in his efforts to denounce Akhmatova. He tends to think by sexual analogies to explain contradictory woman-poet personality and poetry.