Abstrakt

ODCHODZĄCA GENERACJA — COŚ WIĘCEJ NIŻ GENERACJA

Streszczenie

Esej przedstawia zmagania pokolenia szestidiesiatników, którzy pragnęli realizować w swych utworach hasło szczerości, mówić tylko prawdę, z cenzurą ograniczającą ich swobodę twórczą. Narzędziem, które im umożliwiało tę walkę, był tzw. język Ezopa – poetyka niedopowiedzeń, metafor, aluzji, historycznych kostiumów, ukrytej ironii, pozwalająca czytelnikom bądź widzom upatrywać analogie między wydarzeniami i czasami minionymi a współczesnymi. Językiem takim posługiwał się m.in. teatr — Aleksander Efros, Mark Zacharow, Oleg Jefremow. Konkretnym przykładem owego ezopowego języka w twórczości literackiej jest narracja Arkadija Bielinkowa w jego monografiach Jurij Tynianow z 1961 roku oraz Jurij Olesza. Klęska i śmierć sowieckiego inteligenta (1976), przy czym druga z tych prac ukazać się mogła tylko na emigracji. Inne przykłady tego typu narracji znaleźć można w historycznych powieściach Bułata Okudżawy oraz w prozie współczesnej i historycznej Jurija Trifonowa.

LEAVING GENERATION  — SOMETHING MORE THAN GENERATION

Summary

This essay presents the struggle of members of shestidesiatnikis generation, who desired to realize in their literary works the banner of honesty and the truth, with the censorship limiting their artistic freedom. The tool, that made the fight possible, was so-called Aesopean language — the poetics of understatements, metaphors, allusions, historical costumes and