Publicystyczny film Upadek imperium. Lekcja Bizancjum wywołał burzliwą reakcję
społeczną. Mówiący o określonej historycznej lekcji, film ten wyraźnie odsyła do
współczesnej sytuacji Rosji, przeciwstawiając ten kraj reszcie cywilizowanego
świata. W artykule została przeprowadzona porównawcza analiza oryginalnego scenariusza
filmu i jego chińskiego przekładu, zmierzająca do ukazania kontekstualnego
charakteru relacji między przekładem i oryginalnym tekstem. Wykorzystując
teorię przekładu wypracowaną przez Michela Foucaulta, autorka opisuje przekład
jako proces produkcji dyskursu. Badając nacechowanie stylistyczne wypowiedzi narratora
oraz wprowadzonych przez tłumacza zmiany w zakresie zjawisk językowych
i kulturowych, autorka dochodzi do wniosku, że chiński przekład jest daleki od
neutralności i odgrywa wyraźną rolę polityczną. Świadomie zaciera on aluzja do
współczesnej polityki Rosji, zmierzając do tego, by chińscy widzowie wyciągnęli
„własne” wnioski wynikające z upadku Bizancjum, czy dokładniej: z upadku Związku
Radzieckiego. Przekład wysuwa na pierwszy plan te elementy, które odpowiadają
oficjalnej chińskiej ideologii państwowej, redukując te, które nie byłyby tolerowane
przez chińską cenzurę.
Pobierz pliki
Zasady cytowania
Nr 1 (2017)
Opublikowane: 2017-04-15