Artykuł dotyczy relacji między bajkowym kanonem a indywidualną inwencją twórczą w repertuarze Efimii Padkiny, jednej z najbardziej utalentowanych gawędziarek przełomu wieku XX i XXI. Analiza korpusu tekstów wykonywanych przez narratorkę świadczy o jej znakomitej znajomości tradycji opowiadania bajek, zasad tzw. ceremoniału gawędziarskiego, a jednocześnie o umiejętności harmonijnego włączenia do kanonicznego tekstu elementu improwizacji, polegającej np. na psychologizacji bohaterów, wyjaśniania motywów ich postępowania. Będąc wypadkową tradycji i inwencji, repertuar Padkiny jest swego rodzaju refleksją nad kanonicznymi bajkowymi wątkami i motywami, próbą odzwierciedlenia w nim własnego doświadczenia życiowego i upodobań artystycznych.
Pobierz pliki
Zasady cytowania
Nr 1 (2019)
Opublikowane: 2019-01-10