W artykule podjęto problem badania ludoznawczej prozy dokumentalnej, powstałej z inicjatywy inteligencji zamieszkującej Kraj Komi w XIX w. W charakterze materiału egzemplifikacyjnego wykorzystano teksty folkloru i wypowiedzi o twórczości ludowej komiaków. Ta dziedzina kultury duchowej stanowiła jeden z czynników kształtujących mentalność i poczucie tożsamości narodowej komiaków, przez badaczy była jednak postrzegana w kategoriach gatunkowych charakterystycznych dla folkloru rosyjskiego. Wszelki brak analogii w tym zakresie prowadził badaczy do błędnego wniosku o wtórności tradycji ludowej Komi i jej ubóstwie twórczym w stosunku do folkloru rosyjskiego.
Pobierz pliki
Zasady cytowania
Nr 1 (2019)
Opublikowane: 2019-01-10
Język Polski
Русский
English