Kilka uwag o potrzebie zachowania spójności pomiędzy prawem karnym a innymi dziedzinami prawa
Abstrakt
The principle of subsidiarity of criminal law requires the location of the norms which regulate specific social relations beyond the branch of law which was adduced. On the one hand, it enables the realisation of the postulate, peculiar to the system of repressive law, to place the rules of conduct and the norms which regulate specific relations beyond criminal law. On the one hand, the intervention with criminalisation into relations regulated by other branches of law should enforce a significant synchronisation of the regulations of criminal law with the norms which are peculiar to a given branch of law. A legal system which features co-relations should represent consistency. As a result, the criminalisation of behaviour regulated by other branches of law deepens the connotations between them. The enracinement of legal regulations into an increasing number of new areas is the source of doubts associated with the lack of consistency between the particular regulations or, in the case of a strong drive of the criminal law to inscribe itself into legal norms which regulate a given sphere of life, to the negation of the capability of the criminal law to acquire functions which are set to this branch of law. On the basis of selected examples, the article attempts to reflect upon the legislator’s maintenance of the balance between these values.
Słowa kluczowe
The subsidiarity of criminal law; criminal law and other branches of law
Bibliografia
Literatura
Ciosek M.: Izolacja więzienna. Wybrane aspekty izolacji więziennej w percepcji więźniów i personelu. Gdańsk 1993.
Dukiet-Nagórska T.: Prawo karne. Część ogólna, szczególna i wojskowa. Warszawa 2016.
Fuller L.L.: Moralność prawa. Warszawa 2004.
Gostyński Z.: Obowiązek naprawienia szkody w nowym ustawodawstwie karnym. Kraków 1999.
Górniok O.: Przestępstwa gospodarcze (rozdział XXX kodeksu karnego). Warszawa 1981.
Górniok O.: Znaczenie subsydiarności prawa karnego w jego interpretacji. PiP 2007, z. 5.
Górniok O.: O trzech wariantach prawnokarnej ochrony obrotu gospodarczego. PrzSejm1993, nr 9.
Kodeks cywilny. T. II: Komentarz do artykułów 450–1088. Red. K. Pietrzykowski. Warszawa 2005.
Kodeks cywilny. Komentarz. T. III. Red. A. Kidyba. Warszawa 2014, LEX/el.
Kodeks karny. Część ogólna. T. I: Komentarz do art. 1–52. Red. W. Wróbel, A. Zoll. Warszawa 2016.
Kodeks karny. Część ogólna. Komentarz. Art. 1–116. Red. M. Królikowski, R. Zawłocki. Warszawa 2017.
Kodeks karny. Część szczególna. T. III: Komentarz do art. 278–363. Red. A. Zoll. Warszawa 2016, LEX/el.
Kodeks karny. Komentarz. Red. A. Grześkowiak, K. Wiak. Warszawa 2017.
Kodeks karny. Komentarz. Red. R.A. Stefański. Warszawa 2012.
Kodeks karny wykonawczy. Komentarz. Red. J. Lachowski. Warszawa 2016.
Konarska-Wrzosek V.: Kodeks karny. Komentarz. Warszawa 2016.
Kowalczuk A.: Obowiązek opuszczenia lokalu zajmowanego wspólnie z pokrzywdzonym. Prok. i Pr. 2009, z. 7–8.
Królikowski M., Zawłocki R.: Prawo karne. Warszawa 2015.
Lachowski J., Oczkowski T.: Obowiązek naprawienia szkody jako środek karny. Prok. i Pr. 2007, z. 9.
Lang W., Wróblewski J., Zawadzki S.: Teoria państwa i prawa. Warszawa 1979.
Lelental L.: Kodeks karny wykonawczy. Komentarz. Warszawa 2014.
Nowacki J., Tobor Z.: Wstęp do prawoznawstwa. Kraków 2000.
Ochman P.: Spór o pojęcie dokumentu w prawie karnym. Prok. i Pr. 2009, z. 1.
Piórkowska-Flieger J.: Fałsz dokumentu w polskim prawie karnym. Kraków 2004
Pomianowski R.: Niektóre implikacje teorii wyuczonej bezradności do pracy penitencjarnej – o potrzebie profesjonalizacji wykonywania kary pozbawienia wolności. „Przegląd Więziennictwa Polskiego” 1997, nr 13.
Postulski K.: Kodeks karny wykonawczy. Komentarz. Warszawa 2017.
Problemy wymiaru sprawiedliwości karnej. Księga jubileuszowa Profesora Jana Skupińskiego. Red. A. Błachnio-Parzych. Warszawa 2013
Rusinek M.: Ustawa o dozorze elektronicznym. Warszawa 2010.
Sienkiewicz Z., Kokot R.: Populizm penalny i jego przejawy w Polsce. Wrocław 2009.
Skupiński J.: Warunkowe skazanie w prawie polskim i na tle porównawczym. Warszawa 1992.
Spurek S.: Izolacja sprawcy od ofiary. Instrumenty przeciwdziałania przemocy w rodzinie. Warszawa 2013.
Stefański R.A.: Nowe środki probacyjne. Prok. i Pr. 2006, z. 4.
System prawa karnego. T. 6: Kary i środki karne. Poddanie sprawcy próbie. Red. M. Melezini. Warszawa 2010.
Szymanowski T.: Nowelizacja prawa karnego wykonawczego – przegląd ważniejszych zagadnień. Pal. 2015, z. 7–8.
Wróbel W., Zoll A.: Polskie prawo karne. Część ogólna. Kraków 2010
Żółtek S.: Prawo karne gospodarcze w aspekcie zasady subsydiarności. Warszawa 2009.
Orzecznictwo
Uchwała SN z dnia 13 grudnia 2000 r., I KZP 40/00, OSNKW 2001, z. 1–2, poz. 2.
Uchwała SN z dnia 24 maja 2005 r., I KZP 17/05, OSNKW 2005, z. 7–8, poz. 59.
Wyrok SN z dnia 6 listopada 1970 r., V KRN 419/70, OSNKW 1971, z. 2, poz. 26.
Wyrok SN z dnia 2 grudnia 1970 r, II CR 542/70, OSNC 1971, z. 9, poz. 153.
Wyrok SN z dnia 6 lutego 1973 r., V KRN 582/71, OSNKW 1973, z. 11, poz. 139.
Wyrok SA w Katowicach z dnia 24 marca 2011 r., II AKa 49/11, LEX nr 846493.
Wyrok SA w Katowicach z dnia 11 grudnia 2015 r., II AKa 352/15, Biul.SAKa 2016/2/4
Uniwersytet Śląski Polska
Właściciele praw autorskich do nadesłanych tekstów udzielają Czytelnikowi prawa do korzystania z dokumentów pdf zgodnie z postanowieniami licencji Creative Commons 4.0 International License: Attribution-Share-Alike (CC BY-SA 4.0). Użytkownik może kopiować i redystrybuować materiał w dowolnym medium lub formacie oraz remiksować, przekształcać i wykorzystywać materiał w dowolnym celu.
1. Licencja
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego zapewnia natychmiastowy otwarty dostęp do treści swoich czasopism na licencji Creative Commons BY-SA 4.0 (http://creativecommons.org/licenses/by-sa/4.0/). Autorzy publikujący w tym czasopiśmie zachowują wszelkie prawa autorskie i zgadzają się na warunki wyżej wymienionej licencji CC BY-SA 4.0.
2. Oświadczenie Autora
Autor deklaruje, że artykuł jest oryginalny, napisany przez niego (i współautorów), nie był wcześniej publikowany, nie zawiera stwierdzeń niezgodnych z prawem, nie narusza praw innych osób, jest przedmiotem praw autorskich, które przysługują wyłącznie autorowi i jest wolny od wszelkich praw osób trzecich, a także, że autor uzyskał wszelkie niezbędne pisemne zgody na cytowanie z innych źródeł.
Jeśli artykuł zawiera materiał ilustracyjny (rysunki, zdjęcia, wykresy, mapy itp.), Autor oświadcza, że wskazane dzieła są jego dziełami autorskimi, nie naruszają niczyich praw (w tym osobistych, m.in. prawa do dysponowania wizerunkiem) i posiada do nich pełnię praw majątkowych. Powyższe dzieła udostępnia jako część artykułu na licencji „Creative Commons Uznanie autorstwa-Na tych samych warunkach 4.0 Międzynarodowe”.
UWAGA! Bez określenia sytuacji prawnej materiału ilustracyjnego oraz załączenia stosownych zgód właścicieli majątkowych praw autorskich publikacja nie zostanie przyjęta do opracowania redakcyjnego. Autor/autorka oświadcza równocześnie, że bierze na siebie wszelką odpowiedzialność w przypadku podania nieprawidłowych danych (także w zakresie pokrycia kosztów poniesionych przez Wydawnictwo UŚ oraz roszczeń finansowych stron trzecich).
3. Prawa użytkownika
Zgodnie z licencją CC BY-SA 4.0 użytkownicy mogą udostępniać (kopiować, rozpowszechniać i przekazywać) oraz adaptować (remiksować, przekształcać i tworzyć na podstawie materiału) artykuł w dowolnym celu, pod warunkiem, że oznaczą go w sposób określony przez autora lub licencjodawcę.
4. Współautorstwo
Jeśli artykuł został przygotowany wspólnie z innymi autorami, osoba zgłaszająca niniejszy formularz zapewnia, że została upoważniona przez wszystkich współautorów do podpisania niniejszej umowy w ich imieniu i zobowiązuje się poinformować swoich współautorów o warunkach tej umowy.
Oświadczam, że w przypadku nieuzgodnionego z redakcją i/lub wydawcą czasopisma wycofania przeze mnie tekstu z procesu wydawniczego lub skierowania go równolegle do innego wydawcy zgadzam się pokryć wszelkie koszty poniesione przez Uniwersytet Śląski w związku z procedowaniem mojego zgłoszenia (w tym m.in. koszty recenzji wydawniczych).
