Brak obowiązku stawiennictwa oskarżyciela publicznego na rozprawie w kontekście podstawowych zasad procesu karnego
Abstrakt
The principle of legalism places upon the public prosecutor the obligation o pressing charges to a court of law and then to support this claim in the course of the lawsuit. It seems obvious that in order to execute this duty in an appropriate manner, the public prosecutor should attend the trial and actively participate in it. However, in regulation Art. 46 §2 k.p.k., which was introduced by way of an amendment issued on 11 March 2016, the legislator stipulated a regulation which permits the public prosecutor not to appear during the trial, if the preliminary legal proceedings concluded in the form of investigation. Obviously, the task of this regulation is to accelerate the proceedings in cases of lesser calibre, which are cases in which an investigation is conducted. However, it is necessary to consider the aforementioned regulation in the context of the basic principles of a criminal lawsuit and the analysis of the consequences of such regulations. Therefore, in the first instance one made reference to the most important regulations contained in the basis acts of international law, i.e. the European Convention of Human Rights and the International Covenant on Civil and Political Rights which emphasise above all the significance of independence and impartiality, as well as the principle of a quick and efficient operation of the procedure. It was also necessary to refer the substantive regulation to the principle of the contradictoriness of the criminal lawsuit, which stipulates inter alia the separation of lawsuit-related roles and the passivity of the court in reference to the initiative of the parties who argue their cases.
Słowa kluczowe
Public prosecutor; lawsuit-related principles; trial; judicial procedure; contradictoriness; investigation
Bibliografia
Literatura
Dudka K.: Aktywność oskarżyciela publicznego na rozprawie głównej w świetle zasady kontradyktoryjności. „Prawo w działaniu” 2012, t. 11 (Raport IWS w Warszawie).
Dudka K.: Rola prokuratora w znowelizowanym postępowaniu karnym. Prok. i Pr. 2015, nr 1–2.
Hofmański P. W: System Prawa Karnego Procesowego. Zasady procesu karnego. T. 3. Cz. 1. Red. P. Wiliński. Warszawa 2014.
Jasiński W.: Bezstronność sądu i jej gwarancje w polskim procesie karnym. Warszawa 2009.
Jasiński W. W: System Prawa Karnego Procesowego. Zasady procesu karnego. T. 3. Cz. 1. Red. P. Wiliński. Warszawa 2014.
Koredczuk J.: Ordynacja kryminalna Józefa I z 1707 roku. Z dziejów procesu karnego na Śląsku w pierwszej połowie XVIII wieku. Wrocław 1999.
Kubaszewski P., Wiśniewska K.: Nowy model postępowania karnego rozwiązaniem na zmniejszenie liczby wyroków ETPC przeciwko Polsce?. W: Kontradyktoryjność w polskim procesie karnym. Red. P. Wiliński. Warszawa 2013.
Ponikowski R., Zagrodnik J. W: Kodeks postępowania karnego. Komentarz. Wyd. 3. Red. J. Skorupka. Warszawa 2018, Legalis.
Stefański R. W: Kodeks postępowania karnego. T. 1: Komentarz do art. 1–166. Red. R. Stefański, S. Zabłocki. WKP 2017.
Szumiło-Kulczycka D. W: System Prawa Karnego Procesowego. Zasady procesu karnego. T. 3. Cz. 2. Red. P. Wiliński. Warszawa 2014.
Waltoś S.: Proces karny. Zarys systemu. Warszawa 2008.
Zagrodnik J.: Kontradyktoryjność jako wyznacznik formy procesu karnego (rozważania na tle zmiany modelu rozprawy głównej w nowelizacji wrześniowej). Pal. 2014, nr 11–12.
Zagrodnik J.: Model interakcji postępowania przygotowawczego oraz postępowania głównego w procesie karnym. Warszawa 2013.
Orzecznictwo
Wyrok TK z dnia 24 czerwca 1998 r., K. 3/98. „Monitor Polski” 1998, nr 22, poz. 331.
Postanowienie SN z dnia 18 listopada 2003 r., III KK 505/02, LEX nr 82314.
Wyrok ETPC z dnia 15 października 2009 r. w sprawie 14056/06 Micallef p. Malcie.
Wyrok ETPC z dnia 7 lipca 2015 r. w sprawie 72287/10, 13927/11 i 46187/11 Rutkowski i in. p. Polsce.
Decyzja Komitetu Praw Człowieka z dnia 19 października 1987 r., zawiadomienie nr 263/1987 Miguel Gonzalez del Rio p. Peru; Pkt 5.2. W: Selected Decisions of the Human Rights Committee under the Optional Protocol. Vol. 4. United Nations, New York–Geneva 2004
Uniwersytet Śląski Polska
Właściciele praw autorskich do nadesłanych tekstów udzielają Czytelnikowi prawa do korzystania z dokumentów pdf zgodnie z postanowieniami licencji Creative Commons 4.0 International License: Attribution-Share-Alike (CC BY-SA 4.0). Użytkownik może kopiować i redystrybuować materiał w dowolnym medium lub formacie oraz remiksować, przekształcać i wykorzystywać materiał w dowolnym celu.
1. Licencja
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego zapewnia natychmiastowy otwarty dostęp do treści swoich czasopism na licencji Creative Commons BY-SA 4.0 (http://creativecommons.org/licenses/by-sa/4.0/). Autorzy publikujący w tym czasopiśmie zachowują wszelkie prawa autorskie i zgadzają się na warunki wyżej wymienionej licencji CC BY-SA 4.0.
2. Oświadczenie Autora
Autor deklaruje, że artykuł jest oryginalny, napisany przez niego (i współautorów), nie był wcześniej publikowany, nie zawiera stwierdzeń niezgodnych z prawem, nie narusza praw innych osób, jest przedmiotem praw autorskich, które przysługują wyłącznie autorowi i jest wolny od wszelkich praw osób trzecich, a także, że autor uzyskał wszelkie niezbędne pisemne zgody na cytowanie z innych źródeł.
Jeśli artykuł zawiera materiał ilustracyjny (rysunki, zdjęcia, wykresy, mapy itp.), Autor oświadcza, że wskazane dzieła są jego dziełami autorskimi, nie naruszają niczyich praw (w tym osobistych, m.in. prawa do dysponowania wizerunkiem) i posiada do nich pełnię praw majątkowych. Powyższe dzieła udostępnia jako część artykułu na licencji „Creative Commons Uznanie autorstwa-Na tych samych warunkach 4.0 Międzynarodowe”.
UWAGA! Bez określenia sytuacji prawnej materiału ilustracyjnego oraz załączenia stosownych zgód właścicieli majątkowych praw autorskich publikacja nie zostanie przyjęta do opracowania redakcyjnego. Autor/autorka oświadcza równocześnie, że bierze na siebie wszelką odpowiedzialność w przypadku podania nieprawidłowych danych (także w zakresie pokrycia kosztów poniesionych przez Wydawnictwo UŚ oraz roszczeń finansowych stron trzecich).
3. Prawa użytkownika
Zgodnie z licencją CC BY-SA 4.0 użytkownicy mogą udostępniać (kopiować, rozpowszechniać i przekazywać) oraz adaptować (remiksować, przekształcać i tworzyć na podstawie materiału) artykuł w dowolnym celu, pod warunkiem, że oznaczą go w sposób określony przez autora lub licencjodawcę.
4. Współautorstwo
Jeśli artykuł został przygotowany wspólnie z innymi autorami, osoba zgłaszająca niniejszy formularz zapewnia, że została upoważniona przez wszystkich współautorów do podpisania niniejszej umowy w ich imieniu i zobowiązuje się poinformować swoich współautorów o warunkach tej umowy.
Oświadczam, że w przypadku nieuzgodnionego z redakcją i/lub wydawcą czasopisma wycofania przeze mnie tekstu z procesu wydawniczego lub skierowania go równolegle do innego wydawcy zgadzam się pokryć wszelkie koszty poniesione przez Uniwersytet Śląski w związku z procedowaniem mojego zgłoszenia (w tym m.in. koszty recenzji wydawniczych).
