Podejście do kradzieży tożsamości w systemach prawa zwyczajowego – implikacje dla zmian prawa na Węgrzech
Abstrakt
Częstość występowania kradzieży tożsamości nasila się, zwłaszcza w kontekście międzynarodowym. Dzięki postępowi technologii informatycznych przestępstwa związane z tym zagadnieniem nie mają granic i mogą ujawnić się wszędzie. Celem tego badania jest analiza ram regulacyjnych dotyczących kradzieży tożsamości w obcych jurysdykcjach. Esej uwzględnia nie tylko aspekty teoretyczne, ale także wymiar praktyczny i kryminologiczny. Oczekuje się, że w wyniku zbadania tych modeli regulacyjnych zostaną sformułowane propozycje „de lege ferenda” (dotyczące przyszłego prawa) dla węgierskiego ustawodawcy.
Początkowy fragment eseju zmaga się z definicją zjawiska. Nie ma powszechnie akceptowanej definicji kradzieży tożsamości. W literaturze zagranicznej stosuje się różne terminy do opisania tego samego zjawiska, w tym „kradzież tożsamości” i „oszustwo tożsamości”.
Po wprowadzeniu koncepcyjnym w opracowaniu przeanalizowano potencjalne formy kradzieży tożsamości.
W drugiej części merytorycznej przeanalizowano modele regulacyjne dotyczące kradzieży tożsamości w jurysdykcjach anglosaskich. Ramy regulacyjne Stanów Zjednoczonych, Wielkiej Brytanii, Kanady i Australii podlegają badaniu.
W końcowej części proponujemy zmiany węgierskiej regulacji „de lege ferenda”.
Słowa kluczowe
identity theft; cybercrime; criminal law; jurisprudence
Bibliografia
Alisdair A. G.: Cybercrime. New York 2015.
Biegelman M. T.: Identity theft handbook: Detection, prevention and security. New Jersey 2009.
Borges G., Schwenk J., Stuckenberg C., Wegener C.: Identitätsdiebstahl und identitätsmissbrauch im Internet. Rechtliche und technische Aspekte. Heidelberg–Dordrecht–London–New York 2011.
Borges G. et al.: Identity theft and fraud legislation in Canada. “Canadian Law Journal” 2011, vol. 4, no. 120, pp. 341–343
Busch C.: Biometrie und Identitätsdiebstahl. “Datenschutz und Datensicherheit – DuD” 2009, no. 5, pp. 317–317.
Eszteri D., Máté I. Z.: Identitáslopás a virtuális világban. “Belügyi Szemle” 2017, no. 3, pp. 79–107.
Farina K. A.: entry Cyber Crime: Identity Theft. In: International Encyclopedia of the Social & Behavioral Sciences. Eds. N. J. Smelser, P. B. Baltes, 2015, pp. 633–637.
Gál I. L.: Új biztonságpolitikai kihívás a XXI. században: a terrorizmus finanszírozása. “Szakmai Szemle: A katonai Nemzetbiztonsági Szolgálat Tudományos-Szakmai Folyóirata” 2012, no. 1, pp. 5–15.
Haig Z.: Az információs hadviselés kialakulása, katonai értelmezése. “Hadtudomány, a Magyar Hadtudományi Társaság Folyóirata” 2011, nos. 1–2, pp. 12–28.
Hámori B.: Bizalom, jóhírnév és identitás az elektronikus piacokon. “Közgazdasági Szemle” 2004, no. 9, pp. 832–848.
Holm E.: The darknet: New passageway to identity theft. “International Journal of Information Security and Cybercrime” 2017, no. 6(1), pp. 41–50.
Kahn C. M., Roberds W.: Credit and identity theft “Journal of Monetary Economics” 2008, no. 55, pp. 251–264.
Kőhalmi L.: A gazdasági és a szervezett bűnözés. In: Bevezetés a bűnügyi tudományokba. Ed. E. Váradi. Miskolc 2007, pp. 141–155.
Lawson P., Lawford J.: Identity theft: The need for better consumer protection. Public Interest Advocacy Centre 2003.
Manap N. A., Rahim A. A., Taji H.: Cyberspace identity theft: The conceptual framework. “Mediterranean Journal of Social Sciences” 2015, no. 4, pp. 595–605.
Samaha J.: Criminal law. Belmont 2008.
Savirimuthu A., Savirimuthu J.: Identity theft and systems theory: The fraud act 2006 in perspective. “SCRIPTed: Journal of Law, Technology and Society” 2007, no. 4(4), pp. 436–461.
Schwartau W.: Information warfare. Kindle e-book edition. New York 2010.
Sorbán K.: Az informatikai bűncselekmények elleni fellépés nemzetközi dimenziói “Themis” 2015, no. 1, pp. 343–375.
Tóth D.: “Személyiséglopás az interneten.” Büntetőjogi Szemle 2020, no. 1, pp. 113–119.
Winterdyk J., Thompson N.: Identity theft: Another thing to worry about. “Law Now” 2008, no. 4, pp. 30–34.
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Na tych samych warunkach 4.0 Miedzynarodowe.
Właściciele praw autorskich do nadesłanych tekstów udzielają Czytelnikowi prawa do korzystania z dokumentów pdf zgodnie z postanowieniami licencji Creative Commons 4.0 International License: Attribution-Share-Alike (CC BY-SA 4.0). Użytkownik może kopiować i redystrybuować materiał w dowolnym medium lub formacie oraz remiksować, przekształcać i wykorzystywać materiał w dowolnym celu.
1. Licencja
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego zapewnia natychmiastowy otwarty dostęp do treści swoich czasopism na licencji Creative Commons BY-SA 4.0 (http://creativecommons.org/licenses/by-sa/4.0/). Autorzy publikujący w tym czasopiśmie zachowują wszelkie prawa autorskie i zgadzają się na warunki wyżej wymienionej licencji CC BY-SA 4.0.
2. Oświadczenie Autora
Autor deklaruje, że artykuł jest oryginalny, napisany przez niego (i współautorów), nie był wcześniej publikowany, nie zawiera stwierdzeń niezgodnych z prawem, nie narusza praw innych osób, jest przedmiotem praw autorskich, które przysługują wyłącznie autorowi i jest wolny od wszelkich praw osób trzecich, a także, że autor uzyskał wszelkie niezbędne pisemne zgody na cytowanie z innych źródeł.
Jeśli artykuł zawiera materiał ilustracyjny (rysunki, zdjęcia, wykresy, mapy itp.), Autor oświadcza, że wskazane dzieła są jego dziełami autorskimi, nie naruszają niczyich praw (w tym osobistych, m.in. prawa do dysponowania wizerunkiem) i posiada do nich pełnię praw majątkowych. Powyższe dzieła udostępnia jako część artykułu na licencji „Creative Commons Uznanie autorstwa-Na tych samych warunkach 4.0 Międzynarodowe”.
UWAGA! Bez określenia sytuacji prawnej materiału ilustracyjnego oraz załączenia stosownych zgód właścicieli majątkowych praw autorskich publikacja nie zostanie przyjęta do opracowania redakcyjnego. Autor/autorka oświadcza równocześnie, że bierze na siebie wszelką odpowiedzialność w przypadku podania nieprawidłowych danych (także w zakresie pokrycia kosztów poniesionych przez Wydawnictwo UŚ oraz roszczeń finansowych stron trzecich).
3. Prawa użytkownika
Zgodnie z licencją CC BY-SA 4.0 użytkownicy mogą udostępniać (kopiować, rozpowszechniać i przekazywać) oraz adaptować (remiksować, przekształcać i tworzyć na podstawie materiału) artykuł w dowolnym celu, pod warunkiem, że oznaczą go w sposób określony przez autora lub licencjodawcę.
4. Współautorstwo
Jeśli artykuł został przygotowany wspólnie z innymi autorami, osoba zgłaszająca niniejszy formularz zapewnia, że została upoważniona przez wszystkich współautorów do podpisania niniejszej umowy w ich imieniu i zobowiązuje się poinformować swoich współautorów o warunkach tej umowy.
Oświadczam, że w przypadku nieuzgodnionego z redakcją i/lub wydawcą czasopisma wycofania przeze mnie tekstu z procesu wydawniczego lub skierowania go równolegle do innego wydawcy zgadzam się pokryć wszelkie koszty poniesione przez Uniwersytet Śląski w związku z procedowaniem mojego zgłoszenia (w tym m.in. koszty recenzji wydawniczych).
