Optymalny poziom przestępczości w świetle celów polityki kryminalnej
Abstrakt
Many research are devoted to the goals of punishment’s issue. Some authors are in favor for the aggravation of a penalty, while others are in favor for the penalties of a more lenient type that are aimed at rehabilitating the offender and enabling him to return to society. Still, the superiority of punitive or liberal criminal policies has not been scientifically proven. In economic analysis of law the concept of the optimal level of crime becomes more popular nowadays. This concept depreciates the perception of the objectives of criminal law, which are combating and preventing crime. The aim of the article is to demonstrate that a given concept is based on the incoherent assumptions vitiating aims of criminal law and policy, thus cannot be implemented.
Słowa kluczowe
crime; criminal policy; criminal law
Bibliografia
Adamus M.: Ekonomia altruizmu – o racjonalności zachowań prospołecznych. „Diametros” 2018, nr 57. https://doi.org/10.13153/diam.1233.
Becker G.S.: Crime and punishment: An economic approach. „Journal of Political Economy” 1968, vol. 76, no. 2.
Blaug M.: Metodologia ekonomii. Tłum. B. Czarny. Warszawa 1995.
Chlebowicz P.: Przejawy populizmu penalnego w polskiej polityce kryminalnej. „Studia Prawnoustrojowe” 2009, nr 9.
Chmieliński M.: Cele kary kryminalnej i czynniki ograniczające wymiar kary w oświeceniowych koncepcjach penologicznych. „Studia Prawno-Ekonomiczne” 2013, t. 89.
Cieślak M.: O węzłowych pojęciach związanych z sensem kary. „Nowe Prawo” 1969, nr 1.
Cohen M.A.: Ekonomiczne podejście do przestępczości i wymiaru sprawiedliwości. Tłum. J. Czabański. Warszawa 2007.
Cohen M.A.: Ekonomiczne podejście do przestępczości: równoważenie kosztów i korzyści. Tłum. P. Jakubowski. „Ius et Lex” 2007, nr 1.
Ehrlich E.: Żywe prawo ludów Bukowiny. „Prawnik” 1912, nr 5.
Ehrlich I.: Crime, punishment, and the market for offenses. „Journal of Economic Perspectives” 1996, vol. 10, no. 1.
Gould E.D., Weinberg B.A., Mustard D.B.: Poziom przestępczości a szanse na lokalnym rynku pracy w Stanach Zjednoczonych: 1979–1997. Tłum. J. Czabański. „Ius et Lex” 2007, nr 1.
Grudecki M.: Kilka słów o racjonalnym przestępcy w świetle wybranych nowelizacji Kodeksu karnego z lat 2015–2017. „Przegląd Prawno-Ekonomiczny” 2018, nr 42.
Jabłońska A.: Podstawy teorii wyboru konsumenta. W: Podstawy ekonomii. Red. R. Milewski, E. Kwiatkowski. Wyd. 3 zm. Warszawa 2013.
Jabłońska A.: Rynek, podaż, popyt. W: Podstawy ekonomii. Red. R. Milewski, E. Kwiatkowski. Wyd. 3 zm. Warszawa 2013.
Jaroch W.: Polityka karna – strategia punitywna czy liberalna. „Studia Prawnoustrojowe” 2012, nr 15.
Kaczmarek T.: Patologia społeczna a polityka kryminalna. „Palestra” 1987, t. 31, nr 6.
Krajewska A.: Niedoskonałość rynku i rola państwa w gospodarce. W: Podstawy ekonomii. Red. R. Milewski, E. Kwiatkowski. Wyd. 3 zm. Warszawa 2013.
Krajewska A.: Równowaga przedsiębiorstwa. W: Podstawy ekonomii. Red. R. Milewski, E. Kwiatkowski. Wyd. 3 zm. Warszawa 2013.
Krajewski S., Milewski R.: Podstawowe pojęcia i przedmiot ekonomii. W: Podstawy ekonomii. Red. R. Milewski, E. Kwiatkowski. Wyd. 3 zm. Warszawa 2013.
Krukowski A.: Problemy zapobiegania przestępczości. Warszawa 1982.
Kunysz J.: Skuteczność prawa (zagadnienia wybrane). „Administracja. Teoria, dydaktyka, praktyka” 2014, nr 2.
Lach A.: Prewencja indywidualna w procesie karnym. Warszawa 2020.
Lelental S.: Wykład prawa karnego wykonawczego z elementami polityki kryminalnej. Łódź 1996.
Lewin J.L., Trumbull W.N.: The social value of crime?. „International Review of Law and Economics” 1990, vol. 10, issue 3.
Liu Y., Bee R.H.: Modeling criminal activity in an area in economic decline: Local economic conditions are a major factor in local property crimes. „The American Journal of Economics and Sociology” 1983, vol. 42, no. 4.
Maraszek M.: Model przestępcy racjonalnego i efektywna polityka karna. „Prokurator” 2011, nr 3.
Melezini M.: Punitywność wymiaru sprawiedliwości karnej w Polsce w XX wieku. Białystok 2003.
Mozgawa M.: Nauka o karze i innych środkach reakcji na przestępstwo. W: Prawo karne materialne. Część ogólna. Red. M. Mozgawa. Wyd. 4. Warszawa 2016.
Najman M.T.: Criminal law response to shamanism: Is combating immaterial culture a means to civilisation progress on the example of penal code regulations of the Central African Republic and the Democratic Republic of Congo?. „Religions” 2023, vol. 14, no. 1. https://doi.org/10.3390/rel14010023.
Ng Y.-K.: Welfare economics: Towards a more complete analysis. New York 2004.
Pieszko G.: Penalny populizm a polityka kryminalna. W: Przyszłość polskiego prawa karnego. Alternatywne reakcje na przestępstwo. Red. S. Pikulski, W. Cieślak, M. Romańczuk-Grącka. Olsztyn 2015.
Pikulski S.: Polityka karna w Polsce z perspektywy międzynarodowej. „Białostockie Studia Prawnicze” 2009, z. 6.
Schubert A.: What is the optimal level of crime?. „Forensic Research & Criminology International Journal” 2020, vol. 8, issue 4. https://doi.org/10.15406/frcij.2020.08.00321.
Stańdo-Kawecka B.: Polityka karna i penitencjarna. Między punitywizmem i menedżeryzmem. Warszawa 2020.
Stefaniuk M.E.: Skuteczność prawa i jej granice. „Studia Iuridica Lublinensia” 2011, t. 16.
Szabo D.: Kryminologia i polityka kryminalna. Tłum. K. Piasecki. Warszawa 1987.
Szczepaniec M.: Teoria ekonomiczna w prawie karnym. Warszawa 2012.
Świda W.: Wiadomości wstępne. W: Kryminologia. Red. W. Świda. Warszawa 1977.
Tarapata S.: Dobro prawne w strukturze przestępstwa. Analiza teoretyczna i dogmatyczna. Warszawa 2016.
Van de Walle S.: Trust in the justice system: A comparative view across Europe. „Prison Service Journal” 2009, vol. 183.
Wach K.: Od człowieka racjonalnego do emocjonalnego. Zmiana paradygmatu nauk ekonomicznych. „Horyzonty Wychowania” 2010, t. 9, nr 17.
Wiktorska P.: Polityka kryminalna i polityka karna we współczesnej polskiej rzeczywistości. „Archiwum Kryminologii” 2012, t. 34. https://doi.org/10.7420/AK2012J.
Wróbel W., Zoll A.: Polskie prawo karne. Część ogólna. Wyd. 3. Kraków 2014.
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Na tych samych warunkach 4.0 Miedzynarodowe.
Właściciele praw autorskich do nadesłanych tekstów udzielają Czytelnikowi prawa do korzystania z dokumentów pdf zgodnie z postanowieniami licencji Creative Commons 4.0 International License: Attribution-Share-Alike (CC BY-SA 4.0). Użytkownik może kopiować i redystrybuować materiał w dowolnym medium lub formacie oraz remiksować, przekształcać i wykorzystywać materiał w dowolnym celu.
1. Licencja
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego zapewnia natychmiastowy otwarty dostęp do treści swoich czasopism na licencji Creative Commons BY-SA 4.0 (http://creativecommons.org/licenses/by-sa/4.0/). Autorzy publikujący w tym czasopiśmie zachowują wszelkie prawa autorskie i zgadzają się na warunki wyżej wymienionej licencji CC BY-SA 4.0.
2. Oświadczenie Autora
Autor deklaruje, że artykuł jest oryginalny, napisany przez niego (i współautorów), nie był wcześniej publikowany, nie zawiera stwierdzeń niezgodnych z prawem, nie narusza praw innych osób, jest przedmiotem praw autorskich, które przysługują wyłącznie autorowi i jest wolny od wszelkich praw osób trzecich, a także, że autor uzyskał wszelkie niezbędne pisemne zgody na cytowanie z innych źródeł.
Jeśli artykuł zawiera materiał ilustracyjny (rysunki, zdjęcia, wykresy, mapy itp.), Autor oświadcza, że wskazane dzieła są jego dziełami autorskimi, nie naruszają niczyich praw (w tym osobistych, m.in. prawa do dysponowania wizerunkiem) i posiada do nich pełnię praw majątkowych. Powyższe dzieła udostępnia jako część artykułu na licencji „Creative Commons Uznanie autorstwa-Na tych samych warunkach 4.0 Międzynarodowe”.
UWAGA! Bez określenia sytuacji prawnej materiału ilustracyjnego oraz załączenia stosownych zgód właścicieli majątkowych praw autorskich publikacja nie zostanie przyjęta do opracowania redakcyjnego. Autor/autorka oświadcza równocześnie, że bierze na siebie wszelką odpowiedzialność w przypadku podania nieprawidłowych danych (także w zakresie pokrycia kosztów poniesionych przez Wydawnictwo UŚ oraz roszczeń finansowych stron trzecich).
3. Prawa użytkownika
Zgodnie z licencją CC BY-SA 4.0 użytkownicy mogą udostępniać (kopiować, rozpowszechniać i przekazywać) oraz adaptować (remiksować, przekształcać i tworzyć na podstawie materiału) artykuł w dowolnym celu, pod warunkiem, że oznaczą go w sposób określony przez autora lub licencjodawcę.
4. Współautorstwo
Jeśli artykuł został przygotowany wspólnie z innymi autorami, osoba zgłaszająca niniejszy formularz zapewnia, że została upoważniona przez wszystkich współautorów do podpisania niniejszej umowy w ich imieniu i zobowiązuje się poinformować swoich współautorów o warunkach tej umowy.
Oświadczam, że w przypadku nieuzgodnionego z redakcją i/lub wydawcą czasopisma wycofania przeze mnie tekstu z procesu wydawniczego lub skierowania go równolegle do innego wydawcy zgadzam się pokryć wszelkie koszty poniesione przez Uniwersytet Śląski w związku z procedowaniem mojego zgłoszenia (w tym m.in. koszty recenzji wydawniczych).
