Życie i działalność naukowa Rudolfa Schnackenburga
Abstrakt
Artykuł przybliża osobę i dzieło światowej sławy katolickiego biblisty Rudolfa Schnackenburga. Urodzony w Katowicach, dorastał w Legnicy, wykształcenie teologiczne zdobył na Uniwersytecie Wrocławskim. Uczeń Wilhelma Maiera (doktorat i habilitacja). Pracował na uniwersytecie w Monachium, w Dillingen, Bambergu oraz przez 25 lat w Würzburgu. Był współtwórcą „biblijnej szkoły würzburskiej”. Autor ponad 40 książek i 160 artykułów. Znawca czwartej ewangelii i listów św. Jana oraz eklezjologii, chrystologii i etyki Nowego Testamentu. Współredagował Teologiczny Komentarz do Nowego Testamentu wydawnictwa Herder (HThKNT ), ekumeniczny Komentarz Ewangelicko-Katolicki do Nowego Testamentu (EKK ) oraz biblijny periodyk „Biblische Zeitschrift”. Uczestnik Kongresu Biblijnego w Krakowie w 1972 roku. Należy do biblistów, którzy przyczynili się do uwolnienia biblistyki katolickiej z antymodernistycznych uprzedzeń wobec metody historyczno-krytycznej i wprowadzili ją na poziom pozwalający nawiązać konstruktywny dialog z egzegezą protestancką. Benedykt XVI nazwał go najwybitniejszym niemieckojęzycznym egzegetą XX wieku.
Słowa kluczowe
Rudolf Schnackenburg; biblistyka XX wieku
Bibliografia
Bartnicki R., R. Schnackenburg. Die sittliche Botschaft des Neuen Testaments. Teil 2. Die urchristlichen Verkündiger. (HThKNT) Freiburg – Basel – Wien 1988, 265 s., CT 61,1 (1991), s. 167-168.
Benedykt XVI , Jezus z Nazaretu. Od chrztu w Jordanie do Przemienienia, cz. 1, Kraków 2008.
Bieda I., R. Schnackenburg. Die Geburt Christi ohne Mythos und Legende. Mainz: Matthias – Grünewald Verlag 1969, 23 s., CT 40,4 (1970), s. 197-198.
Charytański J., R. Schnackenburg. Christliche Existenz nach dem Neuen Testament. Bd. 1-2. München: Kösel – Verlag 1967-1968, 196 s., CT 39,3 (1969), s. 194-195.
Fitzmyer J.A., Nowa Instrukcja Papieskiej Komisji Biblijnej, „Znak” 11 (1964), s. 1399-1404.
Fiztmyer J.A., An Introductory Bibliography for the Study Scripture, Roma 1990 (Subsidia Biblica 3).
Frankenmölle H., Die Bibel als Seele der Theologie. Rudolf Schnackenburg zum 85. Geburtstag, „Christ in der Gegenwart” 51,1 (1991), s. 6.
Gnilka J., Rudolf Schnackenburg (1914-2002), w: Neutestamentliche Wissenschaft nach 1945. Hauptvertreter der deutschsprachigen Exegese in der Darstellung ihrer Schüler, red. C. Breytenbach, R. Hoppe, Neukirchener 2008, s. 408-415.
Gnilka J., Schnackenburg Rudolf, w: Lexicon für Theologie und Kirche. Band 11, Freiburg – Basel – Rom – Wien 2001, s. 231.
Kleineidam E., Die katolisch-theologishe Fakultät der Universität Breslau, Köln 1961.
Mędala S., R. Schnackenburg. Ihr werdet mich sehen. Die Abschiedsworte Jesu nach Joh 13-17. Freiburg: Herder 1985, 96 s., CT 56,1 (1986), s. 186-187.
Mielcarek K., Rudolf Schnackenburg, w: Leksykon wielkich teologów XX/XXI wieku, t. 3, red. J. Majewski, J. Makowski, Warszawa 2003, s. 321-336.
Miziołek W., R. Schnackenburg. Die Kirche im Neuen Testament. Ihre Wirklichkeit und Theologische Deutung ihr Wesen und Geheimnis, STV 1,1 (1963), s. 291.
Miziołek W., R. Schnackenburg. Die Kirche im Neuen Testament. Questiones Disputatae, Bd. 14, Freiburg im Breisgau 1961, STV 1,1 (1963), s. 289-291.
Moysa R., R. Schnackenburg. Alles kann wer glaubt. Bergpredigt und Vaterunser in der Absicht Jesu, Freiburg – Basel – Wien: Herder 1984, 144 s., CT 56,2 (1986), s. 189.
Moysa S., R. Schnackenburg. Ostern und der neue Mensch, Freiburg – Basel – Wien: Herder 1981, 88 s., CT 52,2 (1982), s. 220.
Moysa S., R. Schnackenburg. Deutet die Zeichen der Zeit. Meditationen zum Advent, Freiburg – Basel – Wien: Herder 1976, 124 s., CT 47,4 (1977), s. 183.
Moysa S., R. Schnackenburg. Masstab des Glaubens. Fragen heutiger Christen im Licht des Neuen Testaments, Freiburg – Basel – Wien: Herder 1978, 255 s., CT 49,4 (1979), s. 201-202.
Müller K., Anstelle eines Nachrufts: Ungeordnete Anmerkungen zu einem wichtigen Lehrer, BZ 47, s. 161-166.
Neues Testament und Ethik: [Festgabe] für Rudolf Schnackenburg, Hrsg. von H. Merklein, Freiburg im Breisgau – Basel – Wien 1989.
Neues Testament und Kirche: [Festschrift] für Rudolf Schnackenburg [z. 60. Geburtstag am 5. Jan. 1974 von Freunden u. Kollegen gewidmet], Hrsg. von J. Gnilka, Freiburg im Breisgau – Basel –Wien 1974.
Pisarek S., Rudolf Schnackenburg, światowej sławy biblista, kapłan z archidiecezji wrocławskiej (1914-2002), „Scriptura Sacra” 6 (2006), s. 9-20.
Pisarek S., Rudolf Schnackenburg (1914-2002) – wspomnienie pośmiertne, ŚSHT 36,2 (2003), s. 543-547.
Romaniuk K., Autobiografia, Kraków 2013.
Söding T., Pionier und Pastor. Rudolf Schnackenburg und seine Zeit, „Christ in der Gergenwart” 54 (2002), s. 309-310.
Söding T., Schnackenburg Rudolf, w: Neue Deutsche Biographie. Band 23, Berlin 2007, s. 277-278.
Stefaniak L., R. Schnackenburg. Die Kirche im Neuen Testament. Questiones Disputatae, Bd. 14, Freiburg im Breisgau 1961, STV 5,2 (1967), s. 302-313.
Stefaniak L., R. Schnackenburg. Die Kirche im Neuen Testament. Ihre Wirklichkeit und Theologische Deutung ihr Wesen und Geheimnis, STV 5,2 (1967), s. 302.
Stefaniak L., R. Schnackenburg. Neutestamentliche Theologie. Der Stand der Forschung. 1. erweiterte Deutsche Ausg., München 1963, 159 s., RBL 17,2 (1964) s. 125-127.
Sulowski J., R. Schnackenburg, Das Johannesevangelium.Teil 1. Einleitung und Kommentar zu Kap. 1-4., HThKNT XXV, Freiburg – Basel – Wien 1965, 523 s.; Teil 2: Kommentar zu Kap. 5-12, HThKNT, XVI, Freiburg – Basel – Wien 1971, 544 s., CT 42,4 (1972), s. 243-245.
Sulowski J., R. Schnackenburg. Das Johannesevangelium, Teil 3: Kommentar zu Kap. 13-21, HThKNT XVI, Freiburg – Basel – Wien 1976, 477 s., CT 47,2 (1977), s. 233-234.
Tronina A., Stulecie Papieskiej Komisji Biblijnej, ŚSHT 36,2 (2003), s. 317-328.
Załęski J., R. Schnackenburg. Die Person Jesu Christi im Spiegel der vier Evangelien. HThKNT Suppl. IV, Freiburg – Basel – Wien 1993, 357 s., CT 67,2 (1997), s. 232-239.
Uniwersytet Śląski w Katowicach, Wydział Teologiczny Polska
Właściciele praw autorskich do nadesłanych tekstów udzielają Czytelnikowi prawa do korzystania z dokumentów pdf zgodnie z postanowieniami licencji Creative Commons 4.0 International License: Attribution-Share-Alike (CC BY-SA 4.0). Użytkownik może kopiować i redystrybuować materiał w dowolnym medium lub formacie oraz remiksować, przekształcać i wykorzystywać materiał w dowolnym celu.
1. Licencja
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego zapewnia natychmiastowy otwarty dostęp do treści swoich czasopism na licencji Creative Commons BY-SA 4.0 (http://creativecommons.org/licenses/by-sa/4.0/). Autorzy publikujący w tym czasopiśmie zachowują wszelkie prawa autorskie i zgadzają się na warunki wyżej wymienionej licencji CC BY-SA 4.0.
2. Oświadczenie Autora
Autor deklaruje, że artykuł jest oryginalny, napisany przez niego (i współautorów), nie był wcześniej publikowany, nie zawiera stwierdzeń niezgodnych z prawem, nie narusza praw innych osób, jest przedmiotem praw autorskich, które przysługują wyłącznie autorowi i jest wolny od wszelkich praw osób trzecich, a także, że autor uzyskał wszelkie niezbędne pisemne zgody na cytowanie z innych źródeł.
Jeśli artykuł zawiera materiał ilustracyjny (rysunki, zdjęcia, wykresy, mapy itp.), Autor oświadcza, że wskazane dzieła są jego dziełami autorskimi, nie naruszają niczyich praw (w tym osobistych, m.in. prawa do dysponowania wizerunkiem) i posiada do nich pełnię praw majątkowych. Powyższe dzieła udostępnia jako część artykułu na licencji „Creative Commons Uznanie autorstwa-Na tych samych warunkach 4.0 Międzynarodowe”.
UWAGA! Bez określenia sytuacji prawnej materiału ilustracyjnego oraz załączenia stosownych zgód właścicieli majątkowych praw autorskich publikacja nie zostanie przyjęta do opracowania redakcyjnego. Autor/autorka oświadcza równocześnie, że bierze na siebie wszelką odpowiedzialność w przypadku podania nieprawidłowych danych (także w zakresie pokrycia kosztów poniesionych przez Wydawnictwo UŚ oraz roszczeń finansowych stron trzecich).
3. Prawa użytkownika
Zgodnie z licencją CC BY-SA 4.0 użytkownicy mogą udostępniać (kopiować, rozpowszechniać i przekazywać) oraz adaptować (remiksować, przekształcać i tworzyć na podstawie materiału) artykuł w dowolnym celu, pod warunkiem, że oznaczą go w sposób określony przez autora lub licencjodawcę.
4. Współautorstwo
Jeśli artykuł został przygotowany wspólnie z innymi autorami, osoba zgłaszająca niniejszy formularz zapewnia, że została upoważniona przez wszystkich współautorów do podpisania niniejszej umowy w ich imieniu i zobowiązuje się poinformować swoich współautorów o warunkach tej umowy.
Oświadczam, że w przypadku nieuzgodnionego z redakcją i/lub wydawcą czasopisma wycofania przeze mnie tekstu z procesu wydawniczego lub skierowania go równolegle do innego wydawcy zgadzam się pokryć wszelkie koszty poniesione przez Uniwersytet Śląski w związku z procedowaniem mojego zgłoszenia (w tym m.in. koszty recenzji wydawniczych).
