Opublikowane: 2025-01-25

Dobrostan i antyredukcjonizm w ujęciu istoty człowieka

Karina Sabina Gnat Logo ORCID

Abstrakt

Problematyka artykułu autorki skupia się wokół niezwykle istotnego zagadnienia, którym jest poczucie dobrostanu człowieka. Pojęcie dobrostan, w ujęciu definicyjnym Światowej Organizacji Zdrowia, jest synonimem zdrowia osoby ludzkiej, i jest rozumiane jako stan dobrego biologicznego i fizjologicznego funkcjonowania organizmu ludzkiego, a nie tylko jako brak choroby ciała lub niewystępowanie jakiejkolwiek fizycznej niepełnosprawności. Zdrowie fizyczne łączy się również z kondycją psychiki człowieka, gdy jest ona dobra, mówimy wówczas o dobrostanie psychofizycznym. Dążenie jednostki ludzkiej do dobrostanu nie odbywa się jednak jedynie na płaszczyźnie psychofizycznej, ale ma również wymiar duchowy, inaczej ujmując wymiar noetyczny. Antyredukcjonistyczne ujęcie wymiarowości człowieka podkreśla, że istota ludzka jest integralną jednością, przejawiającą się w trzech wymiarach: somatycznym – cielesnym, psychicznym – umysłowym i duchowym – noetycznym, w których może zyskać pełny i trwały dobrostan. Przyjęte biopsychonoetyczne ujęcie pojęcia dobrostanu jednostki ludzkiej nie pozwala autorce na redukcjonistyczne rozumienie wymiarowości osoby, bowiem odbiera człowiekowi rdzeń jego istnienia, najgłębszy i najcenniejszy potencjał jego egzystencji.

Pobierz pliki

Zasady cytowania

Gnat, K. S. (2025). Dobrostan i antyredukcjonizm w ujęciu istoty człowieka. Śląskie Studia Historyczno-Teologiczne, 57(1), 81–94. Pobrano z https://journals.us.edu.pl/index.php/ssht/article/view/17592

Tom 57 Nr 1 (2024)
Opublikowane: 2025-01-25


ISSN: 0137-3447
eISSN: 2956-6185

Wydawca
Księgarnia św. Jacka

Ta strona używa pliki cookie dla prawidłowego działania, aby korzystać w pełni z portalu należy zaakceptować pliki cookie.