W twórczości Hieronima ważną rolę odgrywa jego korespondencja, którą prowadził z ludźmi pochodzącymi z różnych grup społecznych. W niniejszym opracowaniu analizie zostały poddane jedynie listy kierowane do osób duchownych, aby wskazać, jakich rad i pouczeń udziela im Doktor Kościoła. Osiągnięte wnioski wskazują na dwa ich typy: przestrogi i zachęty. W ten sposób Hieronim prowadzi duchownych swoich czasów do zrezygnowania lub unikania grzechu w swoim postępowaniu oraz do praktykowania cnót. Przeprowadzone badania wykazały również, że nie można nauczania skierowanego do duchownych zawartego w listach Strydończyka uznać za kompletną formę reguły życia.