https://doi.org/10.31261/CHOWANNA.2003.21.04
Przedmiotem rozważań w niniejszym opracowaniu są „oligofrenologopedia” - specjalizacja logopedyczna, której przedmiotem zainteresowania jest problematyka rozwoju mowy dzieci upośledzonych umysłowo w rożnym stopniu, oraz „oligofrenologopeda” - bardziej utrwalone w pedagogice specjalnej określenie odnoszone do logopedy, którego podmiotem oddziaływania rehabilitacyjnego, terapeutycznego bądź rewalidacyjnego jest dziecko upośledzone umysłowo mające problem logopedyczny. Oba przytoczone pojęcia wywodzą się z oligofrenopedagogiki - działu pedagogiki specjalnej, którego przedstawiciele w obszarze zainteresowań tej dyscypliny poszukują przesłanek do wychowania i nauczania dzieci upośledzonych umysłowo oraz formułują wnioski. Pedagogika specjalna wyznacza cele, zasady, metody, a przede wszystkim „filozofię” nauczania i wychowania osób niepełnosprawnych. Nie może być inaczej, ponieważ pedagogika specjalna stanowi dział pedagogiki ogólnej i tak jak ona jest nauką humanistyczną, mającą walory społeczne i znaczenie praktyczne, co odzwierciedla się zarówno w teorii, jak i praktyce wychowania i nauczania. Takie usytuowanie pedagogiki specjalnej zawdzięczamy M. Grzegorzewskiej. Można powiedzieć, że dopoki pedagogika specjalna będzie zajmować się formułowaniem przesłanek dla teorii i praktyki w zakresie procesów nauczania i wychowania dzieci oraz młodzieży - niepełnosprawnych, jednostek specjalnej troski, upośledzonych, opóźnionych w rozwoju - dopóty pozostanie działem pedagogiki ogólnej. „Jej przedmiotem jest działalność wychowawcza, której rozległe cele obejmują wyposażenie całego społeczeństwa, a przede wszystkim młodego pokolenia, w wiedzę, sprawności zawodowe, zainteresowania, systemy wartości oraz wykształcenie postaw i przekonań”. Ponadto od czasów, gdy Jan Amos Komensky (uważany przez badaczy za twórcę pedagogiki nowożytnej) opublikował „Wielką dydaktykę” i zawarł w niej przesłanki do organizowania procesów nauczania, w pedagogice specjalnej respektuje się zadania, jakie przed nią stawia nauka i społeczeństwo. Zakres działania pedagogiki specjalnej jest bardzo szeroki. Najczęściej jednak zaznacza się w procesach adekwatnych do potrzeb wychowania i nauczania jednostek odbiegających od normy. Mam tutaj namyśli procesy: rewalidacji, resocjalizacji, rehabilitacji, terapii, ortodydaktyki. Złożoność i coraz bardziej poszerzający się obszar problematyki badawczej pedagogiki specjalnej, jak również szeroka skala kategorii niepełnosprawności jako przedmiotu jej zainteresowań powodują, że uzasadnione są zdania o interdyscyplinarnym charakterze jej badań podstawowych. Szczególnie wyraźnie zaznacza się ten fakt w działach pedagogiki specjalnej, niezależnie zresztą od typologii jednostek odbiegających od normy czy klucza klasyfikacji.
Pobierz pliki
Zasady cytowania
Cited by / Share
Licencja
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Na tych samych warunkach 4.0 Miedzynarodowe.
Właściciele praw autorskich do nadesłanych tekstów udzielają Czytelnikowi prawa do korzystania z dokumentów pdf zgodnie z postanowieniami licencji Creative Commons 4.0 International License: Attribution-Share-Alike (CC BY-SA 4.0). Użytkownik może kopiować i redystrybuować materiał w dowolnym medium lub formacie oraz remiksować, przekształcać i wykorzystywać materiał w dowolnym celu.
1. Licencja
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego zapewnia natychmiastowy otwarty dostęp do treści swoich czasopism na licencji Creative Commons BY-SA 4.0 (http://creativecommons.org/licenses/by-sa/4.0/). Autorzy publikujący w tym czasopiśmie zachowują wszelkie prawa autorskie i zgadzają się na warunki wyżej wymienionej licencji CC BY-SA 4.0.
2. Oświadczenie Autora
Autor deklaruje, że artykuł jest oryginalny, napisany przez niego (i współautorów), nie był wcześniej publikowany, nie zawiera stwierdzeń niezgodnych z prawem, nie narusza praw innych osób, jest przedmiotem praw autorskich, które przysługują wyłącznie autorowi i jest wolny od wszelkich praw osób trzecich, a także, że autor uzyskał wszelkie niezbędne pisemne zgody na cytowanie z innych źródeł.
Jeśli artykuł zawiera materiał ilustracyjny (rysunki, zdjęcia, wykresy, mapy itp.), Autor oświadcza, że wskazane dzieła są jego dziełami autorskimi, nie naruszają niczyich praw (w tym osobistych, m.in. prawa do dysponowania wizerunkiem) i posiada do nich pełnię praw majątkowych. Powyższe dzieła udostępnia jako część artykułu na licencji „Creative Commons Uznanie autorstwa-Na tych samych warunkach 4.0 Międzynarodowe”.
UWAGA! Bez określenia sytuacji prawnej materiału ilustracyjnego oraz załączenia stosownych zgód właścicieli majątkowych praw autorskich publikacja nie zostanie przyjęta do opracowania redakcyjnego. Autor/autorka oświadcza równocześnie, że bierze na siebie wszelką odpowiedzialność w przypadku podania nieprawidłowych danych (także w zakresie pokrycia kosztów poniesionych przez Wydawnictwo UŚ oraz roszczeń finansowych stron trzecich).
3. Prawa użytkownika
Zgodnie z licencją CC BY-SA 4.0 użytkownicy mogą udostępniać (kopiować, rozpowszechniać i przekazywać) oraz adaptować (remiksować, przekształcać i tworzyć na podstawie materiału) artykuł w dowolnym celu, pod warunkiem, że oznaczą go w sposób określony przez autora lub licencjodawcę.
4. Współautorstwo
Jeśli artykuł został przygotowany wspólnie z innymi autorami, osoba zgłaszająca niniejszy formularz zapewnia, że została upoważniona przez wszystkich współautorów do podpisania niniejszej umowy w ich imieniu i zobowiązuje się poinformować swoich współautorów o warunkach tej umowy.
Oświadczam, że w przypadku nieuzgodnionego z redakcją i/lub wydawcą czasopisma wycofania przeze mnie tekstu z procesu wydawniczego lub skierowania go równolegle do innego wydawcy zgadzam się pokryć wszelkie koszty poniesione przez Uniwersytet Śląski w związku z procedowaniem mojego zgłoszenia (w tym m.in. koszty recenzji wydawniczych).
Tom 2 Nr 21 (2003)
Opublikowane: 2025-08-18
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Na tych samych warunkach 4.0 Miedzynarodowe.
English
Język Polski