https://doi.org/10.31261/CHOWANNA.2011.37.09
Artykuł analizuje korzyści wynikające z zastosowania mediacji rodzinnej jako alternatywnej metody rozwiązywania konfliktów rodzinnych oraz problemy pojawiające się przy jej wprowadzaniu do życia społecznego we współczesnych społeczeństwach. Z analizy wynika, że rozwój mediacji rodzinnej w Polsce przebiegał podobnie jak w innych krajach europejskich. W Polsce, podobnie jak w innych państwach Europy, mediacja rodzinna została najpierw „odkryta” przez profesjonalistów zajmujących się konfliktami rodzinnymi, następnie uzyskała odpowiedni status prawny i została włączona do kodeksów cywilnych. Kolejną fazą był długotrwały proces akceptacji metody mediacji przez prawników, strony konfliktu oraz innych specjalistów, którzy mogliby wspierać rozwój mediacji rodzinnej. W ramach analizy korzyści z mediacji rodzinnej przeprowadzono przegląd stanu badań dotyczących skuteczności procesu mediacyjnego i satysfakcji klientów, wskazując na krótkoterminowe i długoterminowe zalety tej metody. Artykuł dowodzi, że nie istnieje liniowy związek między skutecznością procedur mediacyjnych a akceptacją tej metody w praktyce sądowej i w społeczeństwie. Dlaczego więc ludzie nie wybierają mediacji, mimo jej logicznych przewag nad konfrontacyjnym procesem sądowym? W poszukiwaniu odpowiedzi autor przedstawia analizę potencjalnych źródeł oporu wobec mediacji, posługując się pojęciami oporu moralnego i oporu społecznego. Oba te pojęcia pomagają zrozumieć, dlaczego strony konfliktu wolą konfrontacyjne postępowania sądowe z wyraźnym „zwycięzcą” i „przegranym” od pokojowego rozwiązania, jakie oferuje mediacja, umożliwiającego porozumienie i „zachowanie twarzy”.
Pobierz pliki
Zasady cytowania
Licencja

Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Na tych samych warunkach 4.0 Miedzynarodowe.
Właściciele praw autorskich do nadesłanych tekstów udzielają Czytelnikowi prawa do korzystania z dokumentów pdf zgodnie z postanowieniami licencji Creative Commons 4.0 International License: Attribution-Share-Alike (CC BY-SA 4.0). Użytkownik może kopiować i redystrybuować materiał w dowolnym medium lub formacie oraz remiksować, przekształcać i wykorzystywać materiał w dowolnym celu.
1. Licencja
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego zapewnia natychmiastowy otwarty dostęp do treści swoich czasopism na licencji Creative Commons BY-SA 4.0 (http://creativecommons.org/licenses/by-sa/4.0/). Autorzy publikujący w tym czasopiśmie zachowują wszelkie prawa autorskie i zgadzają się na warunki wyżej wymienionej licencji CC BY-SA 4.0.
2. Oświadczenie Autora
Autor deklaruje, że artykuł jest oryginalny, napisany przez niego (i współautorów), nie był wcześniej publikowany, nie zawiera stwierdzeń niezgodnych z prawem, nie narusza praw innych osób, jest przedmiotem praw autorskich, które przysługują wyłącznie autorowi i jest wolny od wszelkich praw osób trzecich, a także, że autor uzyskał wszelkie niezbędne pisemne zgody na cytowanie z innych źródeł.
Jeśli artykuł zawiera materiał ilustracyjny (rysunki, zdjęcia, wykresy, mapy itp.), Autor oświadcza, że wskazane dzieła są jego dziełami autorskimi, nie naruszają niczyich praw (w tym osobistych, m.in. prawa do dysponowania wizerunkiem) i posiada do nich pełnię praw majątkowych. Powyższe dzieła udostępnia jako część artykułu na licencji „Creative Commons Uznanie autorstwa-Na tych samych warunkach 4.0 Międzynarodowe”.
UWAGA! Bez określenia sytuacji prawnej materiału ilustracyjnego oraz załączenia stosownych zgód właścicieli majątkowych praw autorskich publikacja nie zostanie przyjęta do opracowania redakcyjnego. Autor/autorka oświadcza równocześnie, że bierze na siebie wszelką odpowiedzialność w przypadku podania nieprawidłowych danych (także w zakresie pokrycia kosztów poniesionych przez Wydawnictwo UŚ oraz roszczeń finansowych stron trzecich).
3. Prawa użytkownika
Zgodnie z licencją CC BY-SA 4.0 użytkownicy mogą udostępniać (kopiować, rozpowszechniać i przekazywać) oraz adaptować (remiksować, przekształcać i tworzyć na podstawie materiału) artykuł w dowolnym celu, pod warunkiem, że oznaczą go w sposób określony przez autora lub licencjodawcę.
4. Współautorstwo
Jeśli artykuł został przygotowany wspólnie z innymi autorami, osoba zgłaszająca niniejszy formularz zapewnia, że została upoważniona przez wszystkich współautorów do podpisania niniejszej umowy w ich imieniu i zobowiązuje się poinformować swoich współautorów o warunkach tej umowy.
Oświadczam, że w przypadku nieuzgodnionego z redakcją i/lub wydawcą czasopisma wycofania przeze mnie tekstu z procesu wydawniczego lub skierowania go równolegle do innego wydawcy zgadzam się pokryć wszelkie koszty poniesione przez Uniwersytet Śląski w związku z procedowaniem mojego zgłoszenia (w tym m.in. koszty recenzji wydawniczych).
Nr 2 (37) (2011)
Opublikowane: 2020-08-12

Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Na tych samych warunkach 4.0 Miedzynarodowe.