https://doi.org/10.31261/PPPM.2011.09.02
Poręczenie, jedna z metod zabezpieczenia wierzytelności, jest stosowane w obrocie międzynarodowym, jednak jest odmiennie regulowane w różnych systemach prawnych. Dlatego istotne jest ustalenie prawa właściwego dla tego stosunku prawnego i umowy, na mocy której powstaje. W polskim systemie prawnym odbywa się to na podstawie Rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 593/2008 z dnia 17 czerwca 2008 r. w sprawie prawa właściwego dla zobowiązań umownych (Rzym I). W przypadku zabezpieczenia wierzytelności poręczeniem można wyróżnić trzy stosunki prawne, a mianowicie: 1) między wierzycielem a dłużnikiem, 2) między wierzycielem a poręczycielem, 3) między dłużnikiem a poręczycielem. Prawo właściwe należy ustalić osobno dla każdego z tych stosunków. Prawo właściwe dla stosunku poręczeniowego między wierzycielem a poręczycielem mogą wybrać strony umowy poręczeniowej. W przypadku braku takiego wyboru, prawem właściwym będzie zazwyczaj prawo państwa, w którym poręczyciel ma miejsce zwykłego pobytu. Prawo to stosuje się do interpretacji umowy poręczenia, wykonania zobowiązań wynikających z tej umowy, rozwiązania tych zobowiązań, skutków częściowego lub całkowitego wykonania umowy, przedawnienia roszczeń, skutków nieważności umowy. Wspomniane prawo określa również rodzaje roszczeń, które mogą być zabezpieczone poręczeniem, zakres poręczenia i czas jego trwania. Poza zakresem wyżej wymienionego prawa właściwego znajduje się forma umowy poręczenia i zdolność do zawierania umów. Prawo właściwe do oceny skutków cesji roszczenia zabezpieczonego poręczeniem na stosunek poręczenia musi być również określone osobno.
Pobierz pliki
Zasady cytowania
Licencja

Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Na tych samych warunkach 4.0 Miedzynarodowe.
Właściciele praw autorskich do nadesłanych tekstów udzielają Czytelnikowi prawa do korzystania z dokumentów pdf zgodnie z postanowieniami licencji Creative Commons 4.0 International License: Attribution-Share-Alike (CC BY-SA 4.0). Użytkownik może kopiować i redystrybuować materiał w dowolnym medium lub formacie oraz remiksować, przekształcać i wykorzystywać materiał w dowolnym celu.
1. Licencja
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego zapewnia natychmiastowy otwarty dostęp do treści swoich czasopism na licencji Creative Commons BY-SA 4.0 (http://creativecommons.org/licenses/by-sa/4.0/). Autorzy publikujący w tym czasopiśmie zachowują wszelkie prawa autorskie i zgadzają się na warunki wyżej wymienionej licencji CC BY-SA 4.0.
2. Oświadczenie Autora
Autor deklaruje, że artykuł jest oryginalny, napisany przez niego (i współautorów), nie był wcześniej publikowany, nie zawiera stwierdzeń niezgodnych z prawem, nie narusza praw innych osób, jest przedmiotem praw autorskich, które przysługują wyłącznie autorowi i jest wolny od wszelkich praw osób trzecich, a także, że autor uzyskał wszelkie niezbędne pisemne zgody na cytowanie z innych źródeł.
Jeśli artykuł zawiera materiał ilustracyjny (rysunki, zdjęcia, wykresy, mapy itp.), Autor oświadcza, że wskazane dzieła są jego dziełami autorskimi, nie naruszają niczyich praw (w tym osobistych, m.in. prawa do dysponowania wizerunkiem) i posiada do nich pełnię praw majątkowych. Powyższe dzieła udostępnia jako część artykułu na licencji „Creative Commons Uznanie autorstwa-Na tych samych warunkach 4.0 Międzynarodowe”.
UWAGA! Bez określenia sytuacji prawnej materiału ilustracyjnego oraz załączenia stosownych zgód właścicieli majątkowych praw autorskich publikacja nie zostanie przyjęta do opracowania redakcyjnego. Autor/autorka oświadcza równocześnie, że bierze na siebie wszelką odpowiedzialność w przypadku podania nieprawidłowych danych (także w zakresie pokrycia kosztów poniesionych przez Wydawnictwo UŚ oraz roszczeń finansowych stron trzecich).
3. Prawa użytkownika
Zgodnie z licencją CC BY-SA 4.0 użytkownicy mogą udostępniać (kopiować, rozpowszechniać i przekazywać) oraz adaptować (remiksować, przekształcać i tworzyć na podstawie materiału) artykuł w dowolnym celu, pod warunkiem, że oznaczą go w sposób określony przez autora lub licencjodawcę.
4. Współautorstwo
Jeśli artykuł został przygotowany wspólnie z innymi autorami, osoba zgłaszająca niniejszy formularz zapewnia, że została upoważniona przez wszystkich współautorów do podpisania niniejszej umowy w ich imieniu i zobowiązuje się poinformować swoich współautorów o warunkach tej umowy.
Oświadczam, że w przypadku nieuzgodnionego z redakcją i/lub wydawcą czasopisma wycofania przeze mnie tekstu z procesu wydawniczego lub skierowania go równolegle do innego wydawcy zgadzam się pokryć wszelkie koszty poniesione przez Uniwersytet Śląski w związku z procedowaniem mojego zgłoszenia (w tym m.in. koszty recenzji wydawniczych).
Tom 9 (2011)
Opublikowane: 2011-12-31
10.31261/PPGOS

Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Na tych samych warunkach 4.0 Miedzynarodowe.