https://doi.org/10.31261/pr.10085
Przedmiotem badań jest zastosowanie środków językowych lokalizujących deiktyczne centrum narracji w rosyjskich przekładach prozy anglojęzycznej. Analiza porównawcza wersji przekładowych w stosunku do tekstów oryginalnych pozwala zidentyfikować czynniki, które wpływają na bliskość centrum deiktycznego w stosunku do czytelnika w ramach ogniskowania wewnętrznego (tendencja ta w rosyjskich narracjach tłumaczonych jest powszechna, ale nie uniwersalna). Wyznacznikiem bliskości jest zastąpienie czasu przeszłego przez czas teraźniejszy historyczny oraz wprowadzenie dodatkowych deiktyków ('dzisiaj', 'tutaj', 'teraz') w opowieściach o przeszłości. Zidentyfikowane czynniki to różnice w systemach językowych (brak zasady uzgadniania czasów i konstrukcji typu obiekt złożony w języku rosyjskim), różnice w tradycjach narracyjnych (odmienne oznaczenie stylistyczne teraźniejszości historycznej), a także specyfika perspektywy utworów z autorskimi technikami aktualizacji wewnętrznego punktu widzenia, które tłumacze starają się uwypuklić.
Pobierz pliki
Zasady cytowania
Nr 2 (174) (2021)
Opublikowane: 2021-03-20
10.31261/pr