Ostatni idealiści
Abstrakt
OSTATNI IDEALIŚCI
Streszczenie
Wypowiedź Lwa Anninskiego jest próbą oceny roli historycznej pokolenia „szesti-diesiatników”, dziś coraz mniej licznego. Anninski polemizuje z nazwą „szestidiesiatniki” wymyśloną przez krytyka Stanisława Rassadina — jego zdaniem była to generacja lat 50., gdyż przełomowe wydarzenia odwilży wiążą się z poprzednią dekadą: w roku 1956 Chruszczow wygłosił na XX zjeździe partii referat o kulcie jednostki, a w roku 1958 Pasternakowi przyznano nagrodę Nobla. Praktycznie „liberalne” lata 60. zakończyły się w roku 1962, gdy Chruszczow zaczął gromić malarstwo abstrakcyjne w Maneżu; sześć lat później, w 1968 roku, wojska Układu Warszawskiego wkroczyły do Pragi. Swych rówieśników, zwanych również „dziećmi XX zjazdu”, Anninskij nazywa „ostatnimi idealistami”, „naiwnymi głupcami”, wierzącymi w komunistyczną mrzonkę — ale broni ich i wysoko ocenia jako twórców. Mówi też o ideowej niejednolitości tej generacji — ilustruje to zjawisko analizą znanej polemiki między liberalnym krytykiem Igorem Winogradowem (którego nazywa „spadkobiercą Czernyszewskiego”) a obrońcą nurtu narodowego Wiktorem Czałmajewem, „nieśmiało usiłującym wykorzystać w swych pracach idee i metodologię Rozanowa, Berdiajewa i Szestowa”. Wspomina konformizm niektórych „naiwnych idealistów” (również własny) w warunkach cenzury i sporów środowiskowych.
LAST IDEALISTS
Summary
Lev Anninski`s statement presents the attempt to assess the historical role of the group called “shestidiesiatniki” (sixties` generation), less numerous today. Anninski discusses the name “shestidiesiatniki” invented by the critic Stanislav Rassadin. According to his opinion it was a generation of the fifties, as the thaw`s breakthrough events are connected with the previous decade. In 1956 during 20th party convention Khrushchev delivered the speech about the personality cult and in 1958 Pasternak was awarded The Noble Prize. In practice the “liberal” sixties ended in 1962 when Khrushchev started the rout of abstract painting in the Manezh. Six years later, in 1968, the Warsaw Pact`s army entered Prague. His peers, also known as “20th convention`s children” Anninski names “last idealists”, “naive fools”, who believed in communist daydream — but he defends them and respects as artists. He also speaks about ideological lack of uniformity of this generation. He illustrates this phenomenon analyzing well-known polemic between liberal critic Igor Vinogradov (whom he calls “Chernyshevsky`s inheritor”) and defender of national trend Victor Chalmajev, “who shyly sought to take advantage of Rozanov, Berdyaev and Shestov`s thoughts and methodology in his works”. He recalls the conformism of some “naive idealists” (as well his own) in the circumstances of censorship and community disputes.
Właściciele praw autorskich do nadesłanych tekstów udzielają Czytelnikowi prawa do korzystania z dokumentów pdf zgodnie z postanowieniami licencji Creative Commons 4.0 International License: Attribution-Share-Alike (CC BY-SA 4.0). Użytkownik może kopiować i redystrybuować materiał w dowolnym medium lub formacie oraz remiksować, przekształcać i wykorzystywać materiał w dowolnym celu.
1. Licencja
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego zapewnia natychmiastowy otwarty dostęp do treści swoich czasopism na licencji Creative Commons BY-SA 4.0 (http://creativecommons.org/licenses/by-sa/4.0/). Autorzy publikujący w tym czasopiśmie zachowują wszelkie prawa autorskie i zgadzają się na warunki wyżej wymienionej licencji CC BY-SA 4.0.
2. Oświadczenie Autora
Autor deklaruje, że artykuł jest oryginalny, napisany przez niego (i współautorów), nie był wcześniej publikowany, nie zawiera stwierdzeń niezgodnych z prawem, nie narusza praw innych osób, jest przedmiotem praw autorskich, które przysługują wyłącznie autorowi i jest wolny od wszelkich praw osób trzecich, a także, że autor uzyskał wszelkie niezbędne pisemne zgody na cytowanie z innych źródeł.
Jeśli artykuł zawiera materiał ilustracyjny (rysunki, zdjęcia, wykresy, mapy itp.), Autor oświadcza, że wskazane dzieła są jego dziełami autorskimi, nie naruszają niczyich praw (w tym osobistych, m.in. prawa do dysponowania wizerunkiem) i posiada do nich pełnię praw majątkowych. Powyższe dzieła udostępnia jako część artykułu na licencji „Creative Commons Uznanie autorstwa-Na tych samych warunkach 4.0 Międzynarodowe”.
UWAGA! Bez określenia sytuacji prawnej materiału ilustracyjnego oraz załączenia stosownych zgód właścicieli majątkowych praw autorskich publikacja nie zostanie przyjęta do opracowania redakcyjnego. Autor/autorka oświadcza równocześnie, że bierze na siebie wszelką odpowiedzialność w przypadku podania nieprawidłowych danych (także w zakresie pokrycia kosztów poniesionych przez Wydawnictwo UŚ oraz roszczeń finansowych stron trzecich).
3. Prawa użytkownika
Zgodnie z licencją CC BY-SA 4.0 użytkownicy mogą udostępniać (kopiować, rozpowszechniać i przekazywać) oraz adaptować (remiksować, przekształcać i tworzyć na podstawie materiału) artykuł w dowolnym celu, pod warunkiem, że oznaczą go w sposób określony przez autora lub licencjodawcę.
4. Współautorstwo
Jeśli artykuł został przygotowany wspólnie z innymi autorami, osoba zgłaszająca niniejszy formularz zapewnia, że została upoważniona przez wszystkich współautorów do podpisania niniejszej umowy w ich imieniu i zobowiązuje się poinformować swoich współautorów o warunkach tej umowy.
Oświadczam, że w przypadku nieuzgodnionego z redakcją i/lub wydawcą czasopisma wycofania przeze mnie tekstu z procesu wydawniczego lub skierowania go równolegle do innego wydawcy zgadzam się pokryć wszelkie koszty poniesione przez Uniwersytet Śląski w związku z procedowaniem mojego zgłoszenia (w tym m.in. koszty recenzji wydawniczych).
