https://doi.org/10.31261/pr.8204
Celem artykułu jest omówienie popularnego w kulturze postmodernistycznej chwytu remake’u, który jest coraz częściej wykorzystywany przez autorów najnowszej dramaturgii rosyjskiej. Autorka podejmuje próbę scharakteryzowania i sklasyfikowania tego zjawiska, powołując się na prace rosyjskich oraz zagranicznych badaczy. Swoje wnioski autorka podpiera przykładami reinterpretacji utworów klasycznych (Antona Czechowa, Nikołaja Gogola, Fiodora Dostojewskiego, Iwana Gonczarowa, Lwa Tołstoja i in.) przez współczesnych dramaturgów.
Pobierz pliki
Zasady cytowania
Cited by / Share
Tom 170 Nr 2 (2020)
Opublikowane: 2020-03-19
10.31261/pr
Język Polski
Русский
English