https://doi.org/10.31261/pr.9139
Przedmiotem badań są wiersze rosyjskich symbolistów, wydane w pierwszym obszernym porewolucyjnym zbiorze Wiosenny salon poetów (1918), a także te, które nie znalazły się w wymienionym tomie, ale zostały napisane wiosną 1917 roku, bezpośrednio po Rewolucji Lutowej. Uwaga autora artykułu skupiła się na jednej cesze charakterystycznej dla omawianych utworów: na alchemicznej symbolice i obrazowości, jaką przepełniona jest poezja tamtego okresu. Poeci, którzy w ciągu ostatnich lat głosili i przepowiadali mistyczną rewolucję, teraz biorą w niej udział poprzez twórcze misterium, są współpracownikami rewolucji, mistrzami tworzącymi magnum opus – zaklęcie rzeczywistości przy pomocy słowa.
Pobierz pliki
Zasady cytowania
Tom 172 Nr 4 (2020)
Opublikowane: 2020-10-05
10.31261/pr