https://doi.org/10.31261/CHOWANNA.2010.35.12
Rozwój technologiczny, który można zaobserwować w ostatnich latach, w dużym stopniu zmienił formy i metody kształcenia na odległość. Możliwość dwukierunkowej komunikacji, weryfikacji zdobytej wiedzy, a także kontakt z odbiorcą znacznie przyczyniły się do powstania nowej formy edukacji, jaką jest e-learning. Obszar e-learningu rozwija się dynamicznie, ponieważ jest to bardzo wygodna forma, atrakcyjna w użyciu i przekazywaniu wiedzy opartej nie tylko na informacjach tekstowych, ale także na multimediach. Ten sposób uczenia się ma wiele zalet, ale można również wymienić kilka wad lub niedogodności. Jest to między innymi brak możliwości pełnej interakcji między uczniami biorącymi udział w tym procesie edukacji, co jest szczególnie widoczne w relacjach obserwowanych nieświadomie podczas pracy w grupie w rzeczywistym tle klasy. Trudności wynikające z ograniczeń e-learningu i jego tradycyjnych technik są zauważalne głównie w edukacji artystycznej, która w dużej mierze opiera się na relacji mistrz-uczeń. Wydaje się, że wprowadzenie rzeczywistości wirtualnej w dydaktyce może być technicznym rozwiązaniem wspomnianych wcześniej niedogodności. Taka forma pozwala na wykorzystanie technik komunikacji wizualnej i werbalnej. Wirtualna rzeczywistość wykorzystywana w edukacji pozwala nauczycielom przyciągnąć uwagę młodych ludzi i utrzymać ją, a także wspierać aktywne uczenie się. Wdrożenie środowisk wirtualnych może zmienić styl uczenia się bardziej niż zajęcia w ramach formalnej struktury w klasie. W niniejszym artykule opisano techniki i metody rzeczywistości wirtualnej, które można zastosować w edukacji artystycznej.
Pobierz pliki
Zasady cytowania
Licencja

Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Na tych samych warunkach 4.0 Miedzynarodowe.
Właściciele praw autorskich do nadesłanych tekstów udzielają Czytelnikowi prawa do korzystania z dokumentów pdf zgodnie z postanowieniami licencji Creative Commons 4.0 International License: Attribution-Share-Alike (CC BY-SA 4.0). Użytkownik może kopiować i redystrybuować materiał w dowolnym medium lub formacie oraz remiksować, przekształcać i wykorzystywać materiał w dowolnym celu.
1. Licencja
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego zapewnia natychmiastowy otwarty dostęp do treści swoich czasopism na licencji Creative Commons BY-SA 4.0 (http://creativecommons.org/licenses/by-sa/4.0/). Autorzy publikujący w tym czasopiśmie zachowują wszelkie prawa autorskie i zgadzają się na warunki wyżej wymienionej licencji CC BY-SA 4.0.
2. Oświadczenie Autora
Autor deklaruje, że artykuł jest oryginalny, napisany przez niego (i współautorów), nie był wcześniej publikowany, nie zawiera stwierdzeń niezgodnych z prawem, nie narusza praw innych osób, jest przedmiotem praw autorskich, które przysługują wyłącznie autorowi i jest wolny od wszelkich praw osób trzecich, a także, że autor uzyskał wszelkie niezbędne pisemne zgody na cytowanie z innych źródeł.
Jeśli artykuł zawiera materiał ilustracyjny (rysunki, zdjęcia, wykresy, mapy itp.), Autor oświadcza, że wskazane dzieła są jego dziełami autorskimi, nie naruszają niczyich praw (w tym osobistych, m.in. prawa do dysponowania wizerunkiem) i posiada do nich pełnię praw majątkowych. Powyższe dzieła udostępnia jako część artykułu na licencji „Creative Commons Uznanie autorstwa-Na tych samych warunkach 4.0 Międzynarodowe”.
UWAGA! Bez określenia sytuacji prawnej materiału ilustracyjnego oraz załączenia stosownych zgód właścicieli majątkowych praw autorskich publikacja nie zostanie przyjęta do opracowania redakcyjnego. Autor/autorka oświadcza równocześnie, że bierze na siebie wszelką odpowiedzialność w przypadku podania nieprawidłowych danych (także w zakresie pokrycia kosztów poniesionych przez Wydawnictwo UŚ oraz roszczeń finansowych stron trzecich).
3. Prawa użytkownika
Zgodnie z licencją CC BY-SA 4.0 użytkownicy mogą udostępniać (kopiować, rozpowszechniać i przekazywać) oraz adaptować (remiksować, przekształcać i tworzyć na podstawie materiału) artykuł w dowolnym celu, pod warunkiem, że oznaczą go w sposób określony przez autora lub licencjodawcę.
4. Współautorstwo
Jeśli artykuł został przygotowany wspólnie z innymi autorami, osoba zgłaszająca niniejszy formularz zapewnia, że została upoważniona przez wszystkich współautorów do podpisania niniejszej umowy w ich imieniu i zobowiązuje się poinformować swoich współautorów o warunkach tej umowy.
Oświadczam, że w przypadku nieuzgodnionego z redakcją i/lub wydawcą czasopisma wycofania przeze mnie tekstu z procesu wydawniczego lub skierowania go równolegle do innego wydawcy zgadzam się pokryć wszelkie koszty poniesione przez Uniwersytet Śląski w związku z procedowaniem mojego zgłoszenia (w tym m.in. koszty recenzji wydawniczych).
Nr 2 (35) (2010)
Opublikowane: 2025-08-28

Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Na tych samych warunkach 4.0 Miedzynarodowe.