Opublikowane: 2023-09-12

Światło jako obiekt przekładu intersemiotycznego (o audiodeskrypcji "Solaris" i "Stalker" Andrieja Tarkowskiego

Maria Beata Mocarz-Kleindienst Logo ORCID

Abstrakt

W artykule podjęto próbę analizy werbalnych eksponentów światła w audiodeskrypcji – usłudze socjalnej dla osób niewidomych i słabowidzących – do dwóch filmów Andrieja Tarkowskiego: „Solaris” i „Stalker”. Udowodniono, że następujące obiekty widoczne na ekranie mają swoje werbalne reprezentacje w AD: źródło oświetlenia, oświetlenie naturalne jako sygnał pory dnia, blask jako odbicie promieni świetlnych, otwór w pomieszczeniu jako miejsce przemieszczania się światła, materia wytwarzająca światło, technika prezentacji obrazu w kadrze. Środkami językowymi są pojedyncze leksemy z semantyką światła, czasowniki, kolokacje. Wśród figur stylistycznych wyróżniono: synestezję, wyrazy kontrasty, metafory i porównania. Badania wykazały kumulatywność opisu światła w krótkich odcinkach czasu.

Pobierz pliki

Zasady cytowania

Mocarz-Kleindienst, M. B. (2023). Światło jako obiekt przekładu intersemiotycznego (o audiodeskrypcji "Solaris" i "Stalker" Andrieja Tarkowskiego. Przegląd Rusycystyczny, (3 (183), 59–71. https://doi.org/10.31261/pr.15354

Cited by / Share

Nr 3 (183) (2023)
Opublikowane: 2023-09-19


ISSN: 0137-298X

Wydawca
Polskie Towarzystwo Rusycystyczne oraz Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego

Ta strona używa pliki cookie dla prawidłowego działania, aby korzystać w pełni z portalu należy zaakceptować pliki cookie.