Opublikowane: 2022-11-07

Czas, „z którego wypompowano wieczność”: powieść Jewgienija Wodołazkina „Usprawiedliwienie Wyspy"

Anna Stankeviča Logo ORCID

Abstrakt

Twórczość Jewgienija Wodołazkina w kontekście ostrej polaryzacji ideologicznej życia kulturalnego Rosji jest przypadkiem szczególnym. Nie wdając się w publiczne dyskusje, autor w wielu utworach konsekwentnie udowadnia niemoralność oraz bezsensowność sposobów organizowania społeczeństwa na wzór sowiecki. W zbiorze opowiadań Część ziemi otoczona niebem. Teksty i obrazy sołowieckie (2011, pod redakcją Wodołazkina) w ostro przedstawia  emocjonalne odrzucenie paradygmatu sowieckiego. Fantastyczna fabuła powieści Awiator (2016) pozwala wyciągnąć wniosek o degradacji społeczeństwa na podstawie porównania przedrewolucyjnego, sowieckiego oraz postsowieckiego okresu życia bohatera. Powieść Usprawiedliwienie Wyspy (2020) można uznać za ostatnią część rozważań autora nad okresem sowieckim w historii Rosji. Klęskę sowieckiego paradygmatu autor przedstawia za pomocą systemu artystycznego, który opiera się na redukcji i karykaturze, co pozwala zauważyć krwawy absurd oraz totalny upadek moralny.

Pobierz pliki

Zasady cytowania

Stankeviča, A. (2022). Czas, „z którego wypompowano wieczność”: powieść Jewgienija Wodołazkina „Usprawiedliwienie Wyspy". Przegląd Rusycystyczny, (4), 68–80. https://doi.org/10.31261/pr.13845

Cited by / Share

Nr 4 (2022)
Opublikowane: 2022-11-07


ISSN: 0137-298X
Ikona DOI 10.31261/pr

Wydawca
Polskie Towarzystwo Rusycystyczne oraz Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego

Ta strona używa pliki cookie dla prawidłowego działania, aby korzystać w pełni z portalu należy zaakceptować pliki cookie.