Opublikowane: 2021-12-31

„Bachory wyblakłe, złośliwe i mądre”. Niepokoje dzieciństwa w prozie Leo Lipskiego – juwenilia i Niespokojni

Antoni Zając Logo ORCID
Dział: Rozpoznania i autopsje
https://doi.org/10.31261/Rana.2021.4.06

Abstrakt

Celem tego artykułu jest wstępna analiza postaci dzieci i wizerunków dzieciństwa w utworach Leo Lipskiego, w szczególności zaś w juweniliach oraz powieści Niespokojni. Dokładnej interpretacji podlegają historie dwóch bohaterów: Jana z utworu Śmierć i Emila z Niespokojnych. Wykorzystując narzędzia zaczerpnięte z psychoanalizy i queerowych studiów nad dzieciństwem, autor bada dialektyczną koncepcję dzieciństwa obecną w tekstach Lipskiego: jest to okres radykalnej wrażliwości i podatności tyleż na zmysłowe bodźce, co
na trudne lub raniące, wręcz traumatyzujące doświadczenia, zarazem jednak stanowi domenę ryzykownych egzystencjalnych eksperymentów o popędowym podłożu, często nabierających charakteru cielesnej  eksploracji (w tym erotycznej i autoerotycznej). Artykuł jest pomyślany jako pierwszy z serii tekstów poświęconych opisanemu zagadnieniu.

Pobierz pliki

Zasady cytowania

Zając, A. (2021) „«Bachory wyblakłe, złośliwe i mądre». Niepokoje dzieciństwa w prozie Leo Lipskiego – juwenilia i Niespokojni”, Rana. Literatura - Doświadczenie - Tożsamość, (2 (4), s. 1–21. doi: 10.31261/Rana.2021.4.06.

Cited by / Share

Nr 2 (4) (2021)
Opublikowane: 2022-04-01


eISSN: 2719-5767
Ikona DOI 10.31261/rana

Wydawca
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego | University of Silesia Press

Ta strona używa pliki cookie dla prawidłowego działania, aby korzystać w pełni z portalu należy zaakceptować pliki cookie.