La „Déclaration sur la Liberté Religieuse” non seulement donne à l'Eglise un visage nouveau „à l'extérieur”, mais encore elle rehausse indirectement la valeur de la liberté en général à l'intérieur même de la vie de l'Eglise. La cosmocentrisme suarésien, qui marque aujourd'hui encore la théologie morale courante, a fait donner à la liberté le sens d'un instrument dans la réalisation de l'ordre cosmique. On doit, en partie, à cette façon de penser la facilité avec laquelle on s'est parfois démis dans la société ecclésiastique de la liberté de l'individu, quand, sans liberté, il était plus aisé et plus rapide d'obtenir l'ordre voulu. La Déclaration Conciliaire, replaçant la liberté dans l'essence même de l'acte bon, ne nous permet plus de comprendre la liberté en tant qu'instrument pour obtenir le bien. Concevant la liberté comme une manifestation de la vie personnelle et non comme une indépendance de la loi morale, il nous est permis d'affirmer que liberté des individus particuliers constitue la fin commune de la communauté ecclésiale.
Un acte de liberté est toujours, sur terre, un acte libre incarné. De ce fait découle pour les membres d'une société — entre autres pour les membres de sociétés closes comme les couvents ou les séminaires — le droit de disposer à leur gré de l'espace et du temps. Par ailleurs, le bien commun exige le besoin d'une certaine contrainte de la part des supérieurs. Une question se pose: la contrainte, qui s'oppose à la liberté, n'est-elle pas un mal? Dans l'affirmative, le supérieur, qui use de la contrainte, n'approuvet-t-il pas le principe: „la fin justifie les moyens”? Or, il semble que le supérieur ecclésiastique n'a le droit de donner des ordres que dans le cas où leur contrainte est seulement accidentelle. Ce à quoi s'adresse directement l'ordre du supérieur, c'est à la liberté du sujet. Le Supérieur ne peut vouloir contraindre. Si son activité est liée à une contrainte de fait, celle-ci ne peut avoir lieu qu'accidentellement. Le supérieur doit, prendre conscience qu'il est appelé à provoquer chez ses sujets des prises de décisions originales, car elles seules peuvent enrichir la vie sociale ecclésiastique.
Pobierz pliki
Zasady cytowania
Licencja
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Na tych samych warunkach 4.0 Miedzynarodowe.
Właściciele praw autorskich do nadesłanych tekstów udzielają Czytelnikowi prawa do korzystania z dokumentów pdf zgodnie z postanowieniami licencji Creative Commons 4.0 International License: Attribution-Share-Alike (CC BY-SA 4.0). Użytkownik może kopiować i redystrybuować materiał w dowolnym medium lub formacie oraz remiksować, przekształcać i wykorzystywać materiał w dowolnym celu.
1. Licencja
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego zapewnia natychmiastowy otwarty dostęp do treści swoich czasopism na licencji Creative Commons BY-SA 4.0 (http://creativecommons.org/licenses/by-sa/4.0/). Autorzy publikujący w tym czasopiśmie zachowują wszelkie prawa autorskie i zgadzają się na warunki wyżej wymienionej licencji CC BY-SA 4.0.
2. Oświadczenie Autora
Autor deklaruje, że artykuł jest oryginalny, napisany przez niego (i współautorów), nie był wcześniej publikowany, nie zawiera stwierdzeń niezgodnych z prawem, nie narusza praw innych osób, jest przedmiotem praw autorskich, które przysługują wyłącznie autorowi i jest wolny od wszelkich praw osób trzecich, a także, że autor uzyskał wszelkie niezbędne pisemne zgody na cytowanie z innych źródeł.
Jeśli artykuł zawiera materiał ilustracyjny (rysunki, zdjęcia, wykresy, mapy itp.), Autor oświadcza, że wskazane dzieła są jego dziełami autorskimi, nie naruszają niczyich praw (w tym osobistych, m.in. prawa do dysponowania wizerunkiem) i posiada do nich pełnię praw majątkowych. Powyższe dzieła udostępnia jako część artykułu na licencji „Creative Commons Uznanie autorstwa-Na tych samych warunkach 4.0 Międzynarodowe”.
UWAGA! Bez określenia sytuacji prawnej materiału ilustracyjnego oraz załączenia stosownych zgód właścicieli majątkowych praw autorskich publikacja nie zostanie przyjęta do opracowania redakcyjnego. Autor/autorka oświadcza równocześnie, że bierze na siebie wszelką odpowiedzialność w przypadku podania nieprawidłowych danych (także w zakresie pokrycia kosztów poniesionych przez Wydawnictwo UŚ oraz roszczeń finansowych stron trzecich).
3. Prawa użytkownika
Zgodnie z licencją CC BY-SA 4.0 użytkownicy mogą udostępniać (kopiować, rozpowszechniać i przekazywać) oraz adaptować (remiksować, przekształcać i tworzyć na podstawie materiału) artykuł w dowolnym celu, pod warunkiem, że oznaczą go w sposób określony przez autora lub licencjodawcę.
4. Współautorstwo
Jeśli artykuł został przygotowany wspólnie z innymi autorami, osoba zgłaszająca niniejszy formularz zapewnia, że została upoważniona przez wszystkich współautorów do podpisania niniejszej umowy w ich imieniu i zobowiązuje się poinformować swoich współautorów o warunkach tej umowy.
Oświadczam, że w przypadku nieuzgodnionego z redakcją i/lub wydawcą czasopisma wycofania przeze mnie tekstu z procesu wydawniczego lub skierowania go równolegle do innego wydawcy zgadzam się pokryć wszelkie koszty poniesione przez Uniwersytet Śląski w związku z procedowaniem mojego zgłoszenia (w tym m.in. koszty recenzji wydawniczych).
Tom 1 (1968)
Opublikowane: 2021-03-10
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Na tych samych warunkach 4.0 Miedzynarodowe.
English
Język Polski