W odpowiedzi na wezwanie Steve’a Mentza z Break Up Anthropocene (2019), by mnożyć wersje i ujęcia najnowszej epoki w dziejach Ziemi, artykuł proponuje szkic możliwej opowieści o kolonizacji jako terraformowaniu, nazywając jego współczesne efekty klątwą Argonautów. Materiału do opisania tak rozumianego procesu kolonizacji dostarczają dwie powieści: Pięć tygodni w balonie (1862) Juliusza Verne’a i Wojna światów (1898) G.H. Wellsa oraz tekst dla teatru Verkommenes Ufer Medeamaterial Landschaft mit Argonauten (1982) Heinera Müllera. Artykuł korzysta z inspiracji esejami Amitava Ghosha The Nutmeg’s Curse (2021), ale opartej na historycznych faktach klątwie gałki muszkatołowej przeciwstawia jawnie fikcyjną klątwę Argonautów. Jak bowiem pokazuje proponowana lektura tryptyku Müllera, w epoce antropocenów literackie fikcje często dostarczają materiału na inne opowieści niż fakcje historyków głównego nurtu, gdyż wydobywają na jaw to, co nadal zasłaniają relacje oparte na uznanych faktach. Dzieje się tak również dlatego, że wychodząc poza ludzkie miary, pokazują katastrofy, których nie pozwala zobaczyć paradygmat reprezentacji.
Pobierz pliki
Zasady cytowania
Tom 32 Nr 2 (2023)
Opublikowane: 2023-03-29