https://doi.org/10.31261/WSN.2011.11.06
Celem artykułu jest opisanie systemu nadawania imion w XVIII-wiecznym Kobiórze. Analiza zapisów z księgi chrztów pozwoliła autorowi dojść do następujących wniosków. Katalog imion męskich był zdecydowanie bogatszy niż żeńskich. W przypadku chłopców rodzice wybierali spośród 47 imion, natomiast w przypadku dziewcząt spośród 30. Liczba ta stopniowo wzrastała z czasem. Wszystkie imiona były chrześcijańskie. Chłopcom najczęściej nadawano imiona Jan, Jakub, Jerzy, Marcin, Walenty, natomiast dziewczętom: Zofia, Anna, Marianna, Jadwiga, Katarzyna. Rodzice z Kobióra w większości przypadków nadawali dzieciom jedno imię. Jeśli chodzi o czynniki decydujące o wyborze imienia, największy wpływ miał kalendarz. Rodzice wybierali imię świętego, którego opiekę i wstawiennictwo chcieli zapewnić swojemu dziecku. Istotne było obchodzenie imienin patrona niedługo po urodzeniu dziecka. Można zauważyć, że tradycja ta była częstsza w przypadku chłopców niż dziewcząt. Przed dniem patrona ochrzczonych było 88,7% chłopców i 52,4% dziewcząt. Początkowo tradycja nadawania kilku imion dzieciom nie była popularna w Kobiórze. Intensyfikacja zjawiska „wielkimionowości” jest widoczna od lat 70. XVIII wieku, kiedy zaczęto nadawać dwa imiona. Dotyczyło to głównie chłopców, dziewczęta rzadziej obejmowała ta praktyka. Nadawanie dwóch imion dzieciom nie było wyłącznie przywilejem bogatych rodzin. Wysoki odsetek dzieci z wieloma imionami występował także wśród najuboższych rodzin komorników, dłużników i wojskowych. W przeciwieństwie do wielu innych miejscowości, w Kobiórze nie odnotowano przypadków piętnowania dzieci nieślubnych przez nadawanie im imion nietypowych i nieużywanych we wsi w celu ich odróżnienia od reszty. Dzieci nieślubne otrzymywały te same imiona co pozostałe, zdarzało się też, że nadawano im dwa imiona przy chrzcie.
Pobierz pliki
Zasady cytowania
Cited by / Share
Licencja
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Na tych samych warunkach 4.0 Miedzynarodowe.
Właściciele praw autorskich do nadesłanych tekstów udzielają Czytelnikowi prawa do korzystania z dokumentów pdf zgodnie z postanowieniami licencji Creative Commons 4.0 International License: Attribution-Share-Alike (CC BY-SA 4.0). Użytkownik może kopiować i redystrybuować materiał w dowolnym medium lub formacie oraz remiksować, przekształcać i wykorzystywać materiał w dowolnym celu.
1. Licencja
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego zapewnia natychmiastowy otwarty dostęp do treści swoich czasopism na licencji Creative Commons BY-SA 4.0 (http://creativecommons.org/licenses/by-sa/4.0/). Autorzy publikujący w tym czasopiśmie zachowują wszelkie prawa autorskie i zgadzają się na warunki wyżej wymienionej licencji CC BY-SA 4.0.
2. Oświadczenie Autora
Autor deklaruje, że artykuł jest oryginalny, napisany przez niego (i współautorów), nie był wcześniej publikowany, nie zawiera stwierdzeń niezgodnych z prawem, nie narusza praw innych osób, jest przedmiotem praw autorskich, które przysługują wyłącznie autorowi i jest wolny od wszelkich praw osób trzecich, a także, że autor uzyskał wszelkie niezbędne pisemne zgody na cytowanie z innych źródeł.
Jeśli artykuł zawiera materiał ilustracyjny (rysunki, zdjęcia, wykresy, mapy itp.), Autor oświadcza, że wskazane dzieła są jego dziełami autorskimi, nie naruszają niczyich praw (w tym osobistych, m.in. prawa do dysponowania wizerunkiem) i posiada do nich pełnię praw majątkowych. Powyższe dzieła udostępnia jako część artykułu na licencji „Creative Commons Uznanie autorstwa-Na tych samych warunkach 4.0 Międzynarodowe”.
UWAGA! Bez określenia sytuacji prawnej materiału ilustracyjnego oraz załączenia stosownych zgód właścicieli majątkowych praw autorskich publikacja nie zostanie przyjęta do opracowania redakcyjnego. Autor/autorka oświadcza równocześnie, że bierze na siebie wszelką odpowiedzialność w przypadku podania nieprawidłowych danych (także w zakresie pokrycia kosztów poniesionych przez Wydawnictwo UŚ oraz roszczeń finansowych stron trzecich).
3. Prawa użytkownika
Zgodnie z licencją CC BY-SA 4.0 użytkownicy mogą udostępniać (kopiować, rozpowszechniać i przekazywać) oraz adaptować (remiksować, przekształcać i tworzyć na podstawie materiału) artykuł w dowolnym celu, pod warunkiem, że oznaczą go w sposób określony przez autora lub licencjodawcę.
4. Współautorstwo
Jeśli artykuł został przygotowany wspólnie z innymi autorami, osoba zgłaszająca niniejszy formularz zapewnia, że została upoważniona przez wszystkich współautorów do podpisania niniejszej umowy w ich imieniu i zobowiązuje się poinformować swoich współautorów o warunkach tej umowy.
Oświadczam, że w przypadku nieuzgodnionego z redakcją i/lub wydawcą czasopisma wycofania przeze mnie tekstu z procesu wydawniczego lub skierowania go równolegle do innego wydawcy zgadzam się pokryć wszelkie koszty poniesione przez Uniwersytet Śląski w związku z procedowaniem mojego zgłoszenia (w tym m.in. koszty recenzji wydawniczych).
Tom 3 Nr 8 (2011)
Opublikowane: 2020-03-05
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Na tych samych warunkach 4.0 Miedzynarodowe.
English
Język Polski