Wyniki wyszukiwania

Czasopismo: Śląskie Studia Historyczno-Teologiczne

Sensus fidei a analogia fidei w katolickiej egzegezie biblijnej

Sławomir Zatwardnicki

Język: PL | Data publikacji: 26-03-2022 | Abstrakt | s. 85-111

Sobór Watykański II w konstytucji dogmatycznej Dei Verbum podał wskazówki egzegetyczne, które powinny być stosowane w interpretacji Pisma. Jedną z przywołanych zasad teologicznych jest „analogia wiary”. W praktyce egzegetycznej w zasadzie tej widzi się jedynie kryterium negatywne. Niestety tak pojmowana zasada nie daje się stosować w ramach tzw. hermeneutyki chalcedońskiej. Benedykt XVI postulował współistnienie w całym procesie egzegezy zasad naukowych i teologicznych. W artykule opisano relacje pomiędzy analogią wiary i zmysłem wiary. Właśnie sensus fidei sprawia, że analogia wiary odkrywa swój pozytywny charakter. Wtedy staje się właściwym narzędziem do interpretacji Bosko-ludzkich ksiąg natchnionych.

2022-03-26



Czasopismo: Śląskie Studia Historyczno-Teologiczne

Adam i Ewa we wschodnio-syryjskiej egzegezie Iszodada z Merw (Rdz 2,21-24). Stan badań, komentarz i przekład

Andrzej Uciecha

Język: PL | Data publikacji: 31-12-2016 | Abstrakt | s. 302-310

W swoim komentarzu do Rdz Iszodad z Merw, zgodnie z praktyką powszechnie stosowaną w VIII i IX wieku, adaptuje i kompiluje różne teksty egzegetyczne. Dzieło tego biskupa i teologa, uznawane wśród nestorian za jedno z wybitniejszych, zawiera fragmenty z opracowań wcześniejszych egzegetów syryjskich i greckich, zwłaszcza Teodora z Mopsuestii, Efrema Syryjczyka, Henany z A diabene (+610), Dadiszo Qatraya (VII w.) oraz Bazylego z Cezarei i Jana Chryzostoma. Iszodad wykorzystuje także ówczesną egzegezę żydowską. Pozytywna ocena antropologiczno-społecznej pozycji kobiety jest względna: Ewa nie jest niewolnikiem Adama, ale też nie posiada takiego autorytetu jak on. Jest ona i pozostaje jedynie połową mężczyzny. Oboje tworzą całość, i aby stanowić taką całość, jedno potrzebuje drugiego.

2016-12-31



Czasopismo: Śląskie Studia Historyczno-Teologiczne

Juda i Tamar (Rdz 38,6-26) w alegorycznej egzegezie św. Zenona z Werony

Wojciech Kamczyk

Język: PL | Data publikacji: 30-06-2018 | Abstrakt | s. 42-63

W swojej kaznodziejskiej działalności św. Zenon z Werony, jak wielu współczesnych mu duszpasterzy, wielokrotnie wykorzystywał fragmenty biblijne w celu pouczenia wiernych i przekazania najistotniejszych prawd wiary. W kontekst przygotowań katechumenów do chrztu wpisał także starotestamentalną historię o Judzie i Tamar. Artykuł stanowi próbę analizy egzegezy biblijnego fragmentu, dokonanej na użytek duszpasterski przez biskupa Werony. Wskazuje, w jaki sposób alegoryczne odczytanie tekstu pomogło kaznodziei zaprezentować najważniejsze zagrożenia religijności katechumenów oraz konieczność nawrócenia i przyjęcia sakramentów wiary. Prezentuje wreszcie wizję Kościoła – nowego ludu Bożego, który duszpasterz odkrył w biblijnej postaci Tamar.

2018-06-30



Czasopismo: Śląskie Studia Historyczno-Teologiczne

Naród żydowski i jego Święte Pisma w Biblii chrześcijańskiej. Egzegeza w Qumran

Zdzisław Małecki

Język: PL | Data publikacji: 31-12-2003 | Abstrakt | s. 360-366

Il documento della Pontificia Commissione Biblica Il popolo giudaico e le sue Sacre Scritture nella Biblia cristiana tratta della relazione tra i cristiani e il popolo giudaico. Queste relazioni sono molto strette. Per conoscerle bene occorre uno studio serio che prende in considerazione l’esegesi biblica a Qumran, dove i libri biblici venivano studiati per un lungo tempo. Essa viene testimoniata dai pesharim, cioè dai commentari ai libri biblici. Tra questi si trovano otto pesharim ai libri profetici. In essi domina l’aspetto escatologico. Nell’esegesi degli esseni si possono trovare molte analogie con l’esegesi cristiana, anzitutto per quanto riguarda il libro di Isaia.

2003-12-31



Czasopismo: Śląskie Studia Historyczno-Teologiczne

Egzegeza o duszy. Wstęp, tłumaczenie i komentarz: Nag Hammadi II, 6

Wincenty Myszor

Język: PL | Data publikacji: 31-12-2004 | Abstrakt | s. 179-190

L’opera gnostica proveniente dalla biblioteca gnostica di Nag Hammadi, intitolata L’esegesi sull’anima viene presentata nell’articolo. L’introduzione tratta la critica del testo, il tempo della composizione e l’ambiente, il carattere gnostico e parenetico dell’opera, il rapporto delle ciitazioni bibliche con le versioni di testi biblici e la sua struttura. La maggior parte dell’articolo occupa la traduzione accompagnata dalle note.

2004-12-31



Czasopismo: Śląskie Studia Historyczno-Teologiczne

Życie i działalność naukowa Rudolfa Schnackenburga

Tomasz Kusz

Język: PL | Data publikacji: 31-12-2014 | Abstrakt | s. 386-404

Artykuł przybliża osobę i dzieło światowej sławy katolickiego biblisty Rudolfa Schnackenburga. Urodzony w Katowicach, dorastał w Legnicy, wykształcenie teologiczne zdobył na Uniwersytecie Wrocławskim. Uczeń Wilhelma Maiera (doktorat i habilitacja). Pracował na uniwersytecie w Monachium, w Dillingen, Bambergu oraz przez 25 lat w Würzburgu. Był współtwórcą „biblijnej szkoły würzburskiej”. Autor ponad 40 książek i 160 artykułów. Znawca czwartej ewangelii i listów św. Jana oraz eklezjologii, chrystologii i etyki Nowego Testamentu. Współredagował Teologiczny Komentarz do Nowego Testamentu wydawnictwa Herder (HThKNT ), ekumeniczny Komentarz Ewangelicko-Katolicki do Nowego Testamentu (EKK ) oraz biblijny periodyk „Biblische Zeitschrift”. Uczestnik Kongresu Biblijnego w Krakowie w 1972 roku. Należy do biblistów, którzy przyczynili się do uwolnienia biblistyki katolickiej z antymodernistycznych uprzedzeń wobec metody historyczno-krytycznej i wprowadzili ją na poziom pozwalający nawiązać konstruktywny dialog z egzegezą protestancką. Benedykt XVI nazwał go najwybitniejszym niemieckojęzycznym egzegetą XX wieku.

2014-12-31



Czasopismo: Śląskie Studia Historyczno-Teologiczne

In Christi figura – z zagadnień języka Apponiusza

Ludmiła Lach-Bartlik

Język: PL | Data publikacji: 30-06-2015 | Abstrakt | s. 87-101

Expositio in Canticum Canticorum Apponiusza jest patrystycznym komentarzem do jednej z ksiąg Starego Testamentu. Jednak czytając tekst Expositio, znajduje się w nim wiele odwołań do wątków nowotestamentalnych i teologicznych. Problemem badawczym jest próba zdefiniowania terminu figura, używanego przez Apponiusza w odniesieniu do Chrystusa, oraz nazwania jego metody egzegetycznej: w jaki sposób Apponiusz, komentując tekst Pieśni nad pieśniami, odnosi go do Nowego Testamentu. Po przeprowadzonej analizie użycia terminu figura można przypisać mu trzy znaczenia. Figura jako forma symbolicznej wypowiedzi wskazuje na alegoryczną metodę interpretacji Pisma Świętego. Figura może być także metaforą, w której objawiają się rzeczy boskie. Wreszcie figura, łącząc dwa testamenty, może odnosić się do typologii.

2015-06-30