O czasopiśmie

Rocznik „Z Teorii i Praktyki Dydaktycznej Języka Polskiego” jest czasopismem o długiej tradycji – wydawanym nieprzerwanie od 1977 roku – najpierw przez Zakład Metodyki Nauczania Języka i Literatury Polskiej, a następnie w latach 2001–2019 przez Katedrę Dydaktyki Języka i Literatury Polskiej. Od 2020 jest forum Interdyscyplinarnego Centrum Badań nad Edukacją Humanistyczną.

Na specyfikę rocznika najlepiej wskazuje trafnie sformułowany tytuł autorstwa Edwarda Polańskiego – „z teorii i praktyki”, gdyż od początku na poszczególne tomy składały się wielopłaszczyznowe interdyscyplinarne opracowania o charakterze i teoretycznym, i praktycznym, obejmujące dydaktykę języka polskiego, literatury i kultury polskiej.  Założycielom periodyku zależało bowiem na artykułach dotyczących zarówno teorii nauczania przedmiotu i jego statusu jako dyscypliny naukowej, jak i na nowoczesnych, praktycznych rozwiązaniach dydaktycznych.

Kolejne tomy są świadomie eklektyczne i różnorodne pod względem treści: tradycyjne – w rozumieniu misji dydaktyki polonistycznej, i innowacyjne – w otwartości na śmiałe interpretacje tekstów i kultury.

Redaktorami i współredaktorami byli/są badacze i nauczyciele poloniści: Edward Polański, Jerzy Kram, Lidia Gilowa, Zenon Uryga, Helena Synowiec, Danuta Krzyżyk, Magdalena Ochwat.

Polityka Open Acess – realizujemy politykę otwartego, nieodpłatnego dostępu do wszystkich numerów „ZTiPDJP”. Znajdą je Państwo w zakładkach: Aktualny numer i Archiwum. Teksty publikowane w czasopiśmie udostępniane są na licencji CC-BY 4.0.  

Indeksowanie: Open Journal System (OJS), Central and Eastern European Online Library (www.ceeol.com), ICI Journals Master List, ARIANTA, CEJSH

Strona czasopisma:  https://www.ztipdjp.us.edu.pl/

Academia.edu: https://wart.academia.edu/ZTeoriiiPraktykiDydaktycznejJęzykaPolskiego

ResearchGate: https://www.researchgate.net/profile/Z_Teorii_I_Praktyki_Dydaktycznej_Jezyka_Polskiego_Ztipdjp 

https://www.facebook.com/ZTiPDJP

 
Cel i zakres tematyczny czasopisma

Celem czasopisma „Z Teorii i Praktyki Dydaktycznej Języka Polskiego” było od początku podnoszenie świadomości dydaktycznej nauczycieli i studentów oraz rozwój badań nad edukacją polonistyczną w szkole. Obecnie periodyk jest także forum współczesnej myśli humanistycznej, stanowiąc dla wielu nauczycieli i praktyków innowacyjne instrumentarium dydaktyczne zakotwiczone w teorii i badaniach naukowych. Czasopismo wypełnia w ten sposób żywą wśród twórców i redaktorów czasopisma tradycję śląskiej szkoły dydaktycznej okresu międzywojennego, kiedy to ukształtował się model nauczyciela-badacza (łączącego obowiązki dydaktyczne z pracą naukową).

Cele i tematy czasopisma obejmują:

• tradycje polonistyki szkolnej (w tym: zmiany programowe, koncepcje uczenia się i nauczania języka ojczystego, historię i teorię literatury, specyficzne metody);
• deskrypcje nauczania języka ojczystego i literatury w innych krajach;
• prezentacje historii i doświadczeń nauczania języka polskiego jako odziedziczonego;
• ogólne problemy kształcenia literackiego i kulturowego (w tym – edukacji medialnej);
• analizę i opis obrazów oraz wzorów nauczyciela polonisty, opis jego roli we współczesnej szkole;
• propozycje i modele lekcji/ działań polonistycznych – wsparte analizą i interpretacją dzieł literackich, także literatury dla dzieci i młodzieży;
• wyniki badań empirycznych z zakresu: odbiór literatury pięknej, kompetencje językowe i komunikacyjne uczniów;
• opisy i definicje składników teorii nauczania polonistycznego (metod, celów, pomocy dydaktycznych, zjawisk dydaktycznych, wykorzystania mediów elektronicznych i uczenie zdalne);
• analizę i opis dyskursu edukacyjnego, komunikacji dydaktycznej, dialogu między nauczycielem i młodzieżą na zajęciach polonistycznych, a także komunikacji związanej z odbiorem dzieła literackiego;
• teorię kształcenia literackiego i analizę takich kwestii, jak: motywacja, podmiotowość, integracja treści literackich i językowych – obejmujące specyfikę odbiorcy – pokolenia wychowanego w świecie mediów;
• propozycje podejmowania w edukacji humanistycznej współczesnych wyzwań społecznych, globalnych problemów, sytuacji kryzysowych.