Opublikowane: 2019-12-25

Śmierć muchy. Jedna scena z „Odejścia Głodomora" Tadeusza Różewicza

Jakub Orzeszek Logo ORCID

Abstrakt

W wyobraźni Zachodu mucha jest pomiotem (abiektem). Budzi wstręt i jako taka przynależy do świata „zwymiotowanego, odrzuconego, upadłego”, który definiuje – na zasadzie różnicy – ramy ludzkiego istnienia. Zupełnie inne wartościowanie nadaje musze Tadeusz Różewicz w dramacie Odejście Głodomora z 1976 roku. W scenie czwartej tytułowy bohater opłakuje muchę, którą zgniótł w dłoni, a następnie dokonuje nad jej ciałem rachunku sumienia. Szkic jest próbą odczytania dramatu w kontekście tanatologii (śmierć muchy jako fantazmat śmierci własnej Głodomora). Zwraca także uwagę na żałobne aspekty utworu, który, razem z Pułapką i poematem przerwana rozmowa, stanowi osobiste pożegnanie Różewicza z Franzem Kafką.

Słowa kluczowe:

śmierć , mucha , tanatologia , Kafka , żałoba

Zasady cytowania

Orzeszek, J. (2019). Śmierć muchy. Jedna scena z „Odejścia Głodomora" Tadeusza Różewicza. Zoophilologica. Polish Journal of Animal Studies, (5), 227–236. https://doi.org/10.31261/ZOOPHILOLOGICA.2019.05.18

Cited by / Share

Nr 5 (2019)
Opublikowane: 2019-12-31


ISSN: 2719-2687
eISSN: 2451-3849
Ikona DOI 10.31261/ZOOPHILOLOGICA

Wydawca
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego | University of Silesia Press

Ta strona używa pliki cookie dla prawidłowego działania, aby korzystać w pełni z portalu należy zaakceptować pliki cookie.