Montana w 1907 roku była miejscem, gdzie hodowcy bydła toczyli wojnę przeciw wilkom, a myśliwi opowiadali historie o wilkach wyjętych spod prawa. W tym samym roku pewna mieszkanka pogranicza zdecydowała wychować i oswoić dwa wilcze szczenięta. W czasach, gdy dominowały uprzedzenia wobec drapieżników, Evelyn Cameron próbowała odnaleźć się w świecie zarówno mężczyzn, jak i wilków. Relacje z tych starań zachowały się w pamiętnikach, listach oraz na fotografiach pozostawionych przez Cameron. Artykuł jest próbą prześledzenia historii prześladowań wilka w Montanie w latach 1880–1930, widzianej oczami Evelyn Cameron, oraz ukazania zmiany w postrzeganiu tego gatunku poprzez historię dwóch wilczych szczeniąt imieniem Tussa i Weecharpee.