Poezja waka była najważniejszym działem klasycznej literatury japońskiej i jest tworzona również dziś, zwykle w formie nazywanej od drugiej połowy XIX wieku tanka, czyli pieśnią krótką (31 mor w układzie 5 7 5 7 7 mor w wersie). Jednym z najważniejszych tematów w niej była natura, a szczególnie takie jej elementy, które były uważane ze odpowiednie w twórczości poetyckiej. Wśród owadów były to przede wszystkim te znane z wydawania pięknych dźwięków, jak różne rodzaje świerszczy, czy też świetliki. W okresie przednowoczesnym w poezji waka zaczęły się pojawiać tendencje realistyczne, co obejmowało poszerzanie tematyki i słownictwa, i taka też była twórczość Tachibany Akemiego (1812–1868).
W artykule jako tło przedstawione jest wykorzystanie motywów owadów we wcześniejszej poezji waka, a następnie omówione są owady w poezji Tachibany, ze szczególnym uwzględnieniem nowatorskich tematów (wszy, mrówki itp) i realizmu.