Ostatnia część tryptyku (Of Rats and Men) syntetyzuje całą serię, dążącą do: (1) zakwestionowania fundamentów wybranych założeń tradycyjnego dyskursu filozoficznego odnośnie umysłów ludzkich i nie-ludzkich; (2) zaprezentowania, w jaki sposób narzędzia „zwrotu pragmatycznego” mogą pogłębić rozumienie podmiotowości zwierząt; oraz (3) dostarczenia a posteriori wsparcia dla gradualistycznych kategorii podmiotowości moralnej, takich jak koncepcja „podmiotu motywowanego moralnie” Marka Rowlandsa. Powyższe cele realizowane są poprzez eksplorację charakterystycznych cech zaawansowanej podmiotowości sprawczej. Rozwijając wątki rozpoczęte w Of Rats and Men II, autor wykorzystuje teorię aktywnego wnioskowania (AIN), aby ustalić, w jaki sposób procesy wnioskowania kontrfaktycznego i samo-uwierzytelniania sprzyjają jej emergencji. W tym kontekście teoretyczna analiza Jakoba Hohwy’ego zostaje zestawiona z wynikami eksperymentów na gryzoniach, sugerującymi, że zdolność do doświadczania samo-uwierzytelniania na poziomie psychofizjologicznym wchodzi w zakres poczucia sprawstwa (SoA) i może występować poza naszym gatunkiem. Aby zweryfikować występowanie tego zjawiska, zaproponowano interpretację AIN eksperymentu „wiązania czasowego” zaprojektowanego przez Antonellę Tramacere i Colina Allena. Na koniec, aby zilustrować ontologiczną spójność koncepcji szczurów jako istot zdolnych do osiągnięcia poziomu poznawczo zaawansowanej podmiotowości sprawczej, umieszczono ją w szerszych ramach „poznawczych stożków świetlnych” Michaela Levina.
English
Русский
Język Polski