W powszechnej opinii wciąż jeszcze utrzymuje się przekonanie, że tylko ludzie chorują psychicznie i że to wyróżnia nas spośród innych gatunków zwierząt. Zainteresowanie przedstawicieli nauk humanistycznych zaburzeniami psychicznymi zwierząt w XXI wieku można rozpatrywać w perspektywie posthumanizmu i animal turn, jest to bowiem przekraczanie jeszcze jednej granicy tego, co „ludzkie” i „nie-ludzkie”. W artykule omówiono najczęstsze zaburzenia psychiczne diagnozowane u zwierząt towarzyszących i zniewolonych, podano przykłady nieetycznych eksperymentów z dziedziny psychologii dokonanych na zwierzętach oraz krótko zaprezentowano fenomen uzależnień i samobójstw zwierząt. We wnioskach podkreślono, że choć w badaniu zaburzeń psychicznych nie-ludzkich zwierząt można i powinno się czynić analogie do zaburzeń występujących u ludzi, to celem nadrzędnym takich badań powinno być zgłębienie wiedzy o psychice nie-ludzkich zwierząt.