Status pojazdu mechanicznego jako odpadu. Sprzedaż, import i naprawa po szkodzie całkowitej. Uwagi wybrane
Abstrakt
Korzystanie z pojazdów mechanicznych wiąże się z ryzykiem uczestniczenia w zdarzeniach drogowych, których skutkiem jest m.in. uszkodzenie pojazdu. Wysokie koszty napraw oraz zadośćuczynień dla uczestników zdarzeń drogowych skutkują koniecznością zawierania przez posiadaczy pojazdów umów obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej (tzw. ubezpieczenia OC). Wśród posiadaczy pojazdów popularne są również dobrowolne ubezpieczenia casco pojazdów lądowych (tzw. ubezpieczenia AC/autocasco). Uczestnik zdarzenia drogowego, który chce zgłosić roszczenia związane z uszkodzeniem jego pojazdu, uczestniczy w tzw. postępowaniu likwidacyjnym określanym również jako „likwidacja szkody”. Jego efektem jest decyzja ubezpieczyciela, który odmawia uznania roszczeń lub uznaje je za zasadne w części lub w całości. W przypadku uznania roszczeń ubezpieczyciel podejmuje decyzję, czy w postępowaniu likwidacyjnym ustalono istnienie tzw. szkody częściowej lub szkody całkowitej. W potocznym rozumieniu szkoda całkowita oznacza brak opłacalności naprawy pojazdu. Szkoda częściowa uprawnia do otrzymania
odszkodowania obejmującego koszt niezbędnych napraw. Zgodnie z raportem Polskiej Izby Ubezpieczeń w 2019 r. w ramach ubezpieczeń OC zlikwidowano 1 189 674 szkody, co oznacza, że około 5 na 100 ubezpieczonych w tym roku pojazdów brało udział w postępowaniu likwidacyjnym. Z kolei w ramach ubezpieczenia AC zlikwidowano 805 203 szkody (11 na 100 ubezpieczonych w tym roku pojazdów). Raport nie wskazuje, ile z tych szkód było szkodami całkowitymi. Według danych przeanalizowanych przez firmę autoDNA wśród 10 modeli najczęściej weryfikowanych w raportach tej firmy aut szansa na stwierdzenie szkody całkowitej wynosiła od 6,8—13,2%, zależnie od konkretnego modelu. Zagadnienie szkód całkowitych i częściowych dotyczy również pojazdów importowanych. W samym tylko 2019 r. w Polsce zarejestrowano 929 028 osobowych pojazdów używanych, które zostały sprowadzone z zagranicy. Aż 54,5% z nich miało ponad 10 lat, 34,3% z nich było wyprodukowanych od 4 do 10 lat przed pierwszą rejestracją w Polsce. Pozostałe 11,1% stanowiły pojazdy w wieku młodszym niż 4 lata. W przypadku pojazdów starszych, ze względu na okres ich użytkowania, rośnie prawdopodobieństwo ich pokolizyjnej przeszłości. W przypadku pojazdów bardzo młodych istnieje wysokie ryzyko, że ich sprzedaż za granicę zaledwie do 4 lat po kupnie wiąże się ze szkodą całkowitą, której usuwanie w kraju pochodzenia było nieopłacalne. Według raportu firmy CARFAX, która m.in. gromadzi historię pojazdów ze Stanów Zjednoczonych, ponad 20% samochodów importowanych z USA do Europy miało stwierdzoną szkodę całkowitą. Polska jest czwartym krajem importu, do którego najczęściej trafiają pojazdy z taką historią. Wskazane wyżej okoliczności są relewantne prawnie na kilku płaszczyznach. W artykule kolejno omawiane są cywilnoprawne i techniczne aspekty likwidacji szkód komunikacyjnych, ich wpływ na status pojazdu jako odpadu, a także stosowanie przepisów z zakresu ochrony środowiska do importu, sprzedaży i naprawy pojazdów po szkodzie całkowitej. Opisanie cywilnoprawnych i technicznych aspektów likwidacji szkód komunikacyjnych jest niezbędne dla wyjaśnienia, jakie przesłanki decydują o uznaniu, że pojazd jest przedmiotem szkody całkowitej. Zakres znaczeniowy tego pojęcia jest kluczowy dla zrozumienia praktycznych aspektów stosowania przepisów prawa odpadowego w kontekście użytkowania i obrotu pojazdami, które to zagadnienia opracowane są w dalszej części publikacji. Ze względu na brak
literatury analizującej status pojazdu jako odpadu kluczowym elementem opracowania jest analiza nielicznych orzeczeń sądów administracyjnych oraz omówienie najistotniejszych przepisów powoływanych w judykaturze.
Bibliografia
Chmielowiec B.: Problemy ze szkodą całkowitą — Raport Rzecznika. „Monitor Ubezpieczeniowy” 2015, nr 61.
Chmielowiec B.: Raport Rzecznika Ubezpieczonych w sprawie likwidacji szkód komunikacyjnych — odziaływanie i reakcja rynku ubezpieczeniowego. „Monitor Ubezpieczeniowy” 2014, nr 58.
Dębowiec A., Kurowicki P., Langowski A. i in.: Informator. Materiał podsumowujący warsztaty dla organów sądowych, organów ścigania i organów kontroli zorganizowane w ramach projektu POIS.02.04.00-00-0077/17-00 „Droga do czystego środowiska — program edukacyjno-promocyjny na rzecz wzmocnienia świadomości społecznej korzystania ze środowiska z poszanowaniem ogólnie przyjętych zasad i norm”. Warszawa 2019.
Gończ E.: 1.2. Zarządzanie środowiskiem. W: Ochrona środowiska. Red. Z. Brodecki. LexisNexis 2005.
Górski M.: Komentarz do art. 3 ustawy o odpadach. W: Ustawa o odpadach. Komentarz. Red. J. Jerzmański. Wrocław 2002.
Instrukcja określania wartości pojazdów. „Rzeczoznawca Samochodowy” 2016, nr 1.
Jerzmański J.: Komentarz do art. 3 ustawy o międzynarodowym przemieszczaniu odpadów. W: Jerzmański J., Radecki W.: Ustawa o międzynarodowym przemieszczaniu odpadów. Komentarz. LEX 2014.
Krupa T., Kulińska E.: Likwidacja szkód z ubezpieczeń komunikacyjnych — podstawowe problemy. Warszawa 2015.
Rakoczy B.: Komentarz do art. 3 ustawy o odpadach. W: Ustawa o odpadach. Komentarz. Red. B. Rakoczy. Warszawa 2013.
Raport Polskiego Związku Przemysłu Motoryzacyjnego. Pierwsze rejestracje używanych samochodów osobowych 2019—2020.
The Automobile Industry Pocket Guide 2020—2021. European Automobile Manufacturers Association.
Ubezpieczenia w liczbach 2019. Rynek ubezpieczeń w Polsce. Polska Izba Ubezpieczeń.
Wskazówki metodyczne z dnia 3 kwietnia 2008 r. z korektami pkt 2 z dnia 15 lipca 2008 r. oraz z dnia 21 marca 2013 r. w sprawie uznawania pojazdów za odpad w transgranicznym przemieszczaniu odpadów. Główny Inspektor Ochrony Środowiska.
Orzecznictwo
Postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 12 stycznia 2006 r., III CZP 76/05, LEX nr 175463.
Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 16 kwietnia 2014 r., II OSK 2793/12, LEX nr 2005847.
Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 29 stycznia 2016 r., II OSK 1326/14, LEX nr 2067252.
Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 18 października 2019 r., II OSK 2974/17, LEX nr 2755496.
Wyrok Federalnego Trybunału Sprawiedliwości z dnia 15 lutego 2005 r., VI ZR 70/04.
Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 31 stycznia 2013 r., IV SA/Wa 2085/12, LEX nr 1513958.
Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 25 października 2016 r., IV SA/Wa 1413/16, LEX 2782924.
Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 9 stycznia 2018 r., IV SA/Wa 2566/17, LEX 2743966.
Źródła internetowe
https://allegro.pl/kategoria/wyposazenie-wnetrza-poduszki-powietrzne-18896 [dostęp: 1.09.2020].
https://www.autobaza.pl/blog/czy-warto-kupowac-samochody-z-ubezpieczalni [dostęp: 31.08.2020].
https://www.caranddriver.com/research/a32620260/can-you-insure-a-car-with-a-salvage-title [dostęp: 1.09.2020].
https://www.carfax.eu/pl/samochody-uzywane/amerykanskich-aut-z-salvage-title [dostęp: 1.09.2020].
https://de.wikipedia.org/wiki/Totalschaden [dostęp: 1.09.2020].
https://en.wikipedia.org/wiki/Salvage_title [dostęp: 1.09.2020].
http://www.gios.gov.pl/orzecznictwo_bip/rejestr.php [dostęp: 1.09.2020].
Sklorz A.R.: Zagadnienia ubezpieczeniowe: „szkoda całkowita”. https://warsztat.pl/artykuly/zagadnienia-ubezpieczeniowe-8222-szkoda-calkowita-8221,59483 [dostęp: 31.08.2020].
Oskar Możdżyń Firma Prawnicza „Masz Prawo” Polska
http://orcid.org/0000-0002-0614-4799
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Na tych samych warunkach 4.0 Miedzynarodowe.
Właściciele praw autorskich do nadesłanych tekstów udzielają Czytelnikowi prawa do korzystania z dokumentów pdf zgodnie z postanowieniami licencji Creative Commons 4.0 International License: Attribution-Share-Alike (CC BY-SA 4.0). Użytkownik może kopiować i redystrybuować materiał w dowolnym medium lub formacie oraz remiksować, przekształcać i wykorzystywać materiał w dowolnym celu.
1. Licencja
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego zapewnia natychmiastowy otwarty dostęp do treści swoich czasopism na licencji Creative Commons BY-SA 4.0 (http://creativecommons.org/licenses/by-sa/4.0/). Autorzy publikujący w tym czasopiśmie zachowują wszelkie prawa autorskie i zgadzają się na warunki wyżej wymienionej licencji CC BY-SA 4.0.
2. Oświadczenie Autora
Autor deklaruje, że artykuł jest oryginalny, napisany przez niego (i współautorów), nie był wcześniej publikowany, nie zawiera stwierdzeń niezgodnych z prawem, nie narusza praw innych osób, jest przedmiotem praw autorskich, które przysługują wyłącznie autorowi i jest wolny od wszelkich praw osób trzecich, a także, że autor uzyskał wszelkie niezbędne pisemne zgody na cytowanie z innych źródeł.
Jeśli artykuł zawiera materiał ilustracyjny (rysunki, zdjęcia, wykresy, mapy itp.), Autor oświadcza, że wskazane dzieła są jego dziełami autorskimi, nie naruszają niczyich praw (w tym osobistych, m.in. prawa do dysponowania wizerunkiem) i posiada do nich pełnię praw majątkowych. Powyższe dzieła udostępnia jako część artykułu na licencji „Creative Commons Uznanie autorstwa-Na tych samych warunkach 4.0 Międzynarodowe”.
UWAGA! Bez określenia sytuacji prawnej materiału ilustracyjnego oraz załączenia stosownych zgód właścicieli majątkowych praw autorskich publikacja nie zostanie przyjęta do opracowania redakcyjnego. Autor/autorka oświadcza równocześnie, że bierze na siebie wszelką odpowiedzialność w przypadku podania nieprawidłowych danych (także w zakresie pokrycia kosztów poniesionych przez Wydawnictwo UŚ oraz roszczeń finansowych stron trzecich).
3. Prawa użytkownika
Zgodnie z licencją CC BY-SA 4.0 użytkownicy mogą udostępniać (kopiować, rozpowszechniać i przekazywać) oraz adaptować (remiksować, przekształcać i tworzyć na podstawie materiału) artykuł w dowolnym celu, pod warunkiem, że oznaczą go w sposób określony przez autora lub licencjodawcę.
4. Współautorstwo
Jeśli artykuł został przygotowany wspólnie z innymi autorami, osoba zgłaszająca niniejszy formularz zapewnia, że została upoważniona przez wszystkich współautorów do podpisania niniejszej umowy w ich imieniu i zobowiązuje się poinformować swoich współautorów o warunkach tej umowy.
Oświadczam, że w przypadku nieuzgodnionego z redakcją i/lub wydawcą czasopisma wycofania przeze mnie tekstu z procesu wydawniczego lub skierowania go równolegle do innego wydawcy zgadzam się pokryć wszelkie koszty poniesione przez Uniwersytet Śląski w związku z procedowaniem mojego zgłoszenia (w tym m.in. koszty recenzji wydawniczych).