WYTYCZNE DLA AUTORÓW

WYTYCZNE OGÓLNE

• tekst artykułu powinien liczyć od 20 000  do 35  000 znaków ze spacjami, razem z przypisami; w szczególnych przypadkach Redakcja może dopuścić do publikacji teksty niespełniające tego wymogu;
• czcionka: Times New Roman 12, interlinia 1,5, pierwszy wiersz wcięty na 1,25 centymetra, tekst wyjustowany;
• format pliku: DOC, DOCX, RTF;
• tekst powinien być podzielony na części wyróżniane śródtytułami. Wszystkie śródtytuły muszą być ponumerowane i wytłuszczone;
• należy stosować wyłącznie przypisy dolne (Times New Roman 10, interlinia 1,0);
• w przypisach zawsze korzystamy ze skrótu „s.”, nie „str.”;
• każdy przypis należy zakończyć kropką;
• należy wyłączyć opcję podziału wyrazów;
• nazwy czasopism zawsze należy zapisywać w całości i unikać stosowania nawet powszechnie znanych skrótów;
• skrót: „Zob.” stosujemy wtedy, kiedy naszą intencją jest poszerzenie podawanych informacji. Skrót „Por.” stosujemy wtedy, kiedy naszą intencją jest komparatywne lub kontrastywne zestawienie podawanych informacji z innym źródłem.
• jeśli autor artykułu ze źródła internetowego jest nieznany, należy opuścić tę informację i rozpocząć przypis od podania tytułu źródła. Jeśli nie da się określić również tytułu, wystarczy podanie samego adresu z datą dostępu;
• przywołanie w przypisie dolnym literatury zapisanej cyrylicą następuje w oryginalnej pisowni [dopiero w bibliografii załącznikowej należy dokonać transliteracji].

 Zasady cytowania

Przypisy należy przygotować w formie przypisów dolnych, wedle niżej podanych wskazówek i przykładów (system oksfordzki) 

1. Opisy bibliograficzne publikacji zamieszczone w przypisach powinny odpowiadać opisom, które znajdują się w bibliografii.

2. Bibliografia powinna zawierać wszystkie pozycje przywołane w przypisach.

3. Podstawowe wzory opisów bibliograficznych w przypisach:

– książka autorska:

 E. Jarosz, Wybrane obszary diagnozowania pedagogicznego, Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego, Katowice 2001. 

– praca zbiorowa (nazwisko redaktora podaje się w formie mianownika):

 Kultury i krajobrazy pamięci, red. M. Dziewierski, B. Pactwa, Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego, Katowice 2020. 

– opracowanie zamieszczone w pracy zbiorowej (należy podać zakres stron):

 B. Tarnowska, „Dym koloru ochry”. Jerozolima Andrzeja Buszy, w: Kontynenty, T. 1, Studia i szkice o twórczości Andrzeja Buszy, red. M. Kisiel, J. Pasterski, Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego, Katowice–Rzeszów 2019, s. 83–104.  

– opracowanie zamieszczone w czasopiśmie (należy podać zakres stron):

A. Więcek-Gigla, Rewolucje Mieczysława Szczuki, „Śląskie Studia Polonistyczne” 2020, nr 2 (16), s. 1–10, https://doi.org/10.31261/SSP.2020.16.01.

 K. Trzeciak, Materialistyczna krytyka literacka – niedokończony projekt, „Śląskie Studia Polonistyczne” 2018, nr 2 (12), s. 167–180. 

–  tekst opublikowany na stronie internetowej (jeśli tekst został opatrzony datą publikacji, to należy ją podać; obowiązkowe jest podanie hiperłącza oraz – w nawiasie kwadratowym – daty dostępu):

B. Piątkowska-Borek, Czarna dziura jest naprawdę bardzo blisko Ziemi. Nowe odkrycie naukowców Europejskiego Obserwatorium Południowego (EOS), Wirtualna Polska, 8.05.2020, https://wiadomosci.wp.pl/czarna-dziura-jest-naprawde-bardzo-blisko-ziemi-nowe-odkrycie-naukowcow-europejskiego-obserwatorium-poludniowego-eos-6508412819375745a [dostęp: 17.02.2021]. 

5. Nazwisk nie wyróżnia się innym krojem czcionki (nie stosuje się kapitalików ani rozstrzelenia).

6. Nazwy wydawców podaje się w pełnym brzmieniu.

7. Jeśli publikacji został nadany DOI, to należy go podać w formie hiperłącza (na końcu opisu bibliograficznego, po przecinku).

8. Opis publikacji obcojęzycznej sporządza się w języku oryginału (np. „ed.”, Hrsg.”, „vol.”, „Teil”, „Bd.”, „no.”, „Nr.”), z wyjątkiem skrótu „s.”:  A. Cristià, Phonetic enhancement of sibilants in infant-directed speech, „The Journal of the Acoustical Society of America” 2010, vol. 128, no. 1, s. 424–434. 

9. Stosuje się konsekwentnie skróty łacińskie albo polskie:

– odniesienie do publikacji przywołanej w poprzednim przypisie:

G. Simmel, Most i drzwi. Wybór esejów, przeł. M. Łukasiewicz, Oficyna Naukowa, Warszawa 2006, s. 34. 

Ibidem, s. 35.

  lub:

 G. Simmel, Most i drzwi. Wybór esejów, przeł. M. Łukasiewicz, Oficyna Naukowa, Warszawa 2006, s. 34. 

Tamże, s. 35.

 –  odniesienie do publikacji tego samego autora w obrębie jednego przypisu: 

 D. Czaja, Wprowadzenie. Kłopoty z duszą, w: Idem, Anatomia duszy. Figury wyobraźni i gry językowe, Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, [Kraków 2005]; Idem, Lekcje ciemności, Wydawnictwo Czarne, Wołowiec 2009.

lub:

 D. Czaja, Wprowadzenie. Kłopoty z duszą, w: Tenże: Anatomia duszy. Figury wyobraźni i gry językowe, Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, [Kraków 2005]; Tenże, Lekcje ciemności, Wydawnictwo Czarne, Wołowiec 2009.

 – odniesienie do publikacji tej samej autorki w obrębie jednego przypisu:

 E. Kosowska, Kultura, literatura, antropologia, w: Eadem, Antropologia literatury. Teksty, konteksty, interpretacje, Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego, Katowice 2003; Eadem, Stąd do Teksasu: impresje amerykańskie, Wydawnictwo Naukowe „Śląsk”, Katowice 2006.

 lub:

 E. Kosowska, Kultura, literatura, antropologia, w: Taż, Antropologia literatury. Teksty, konteksty, interpretacje, Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego, Katowice 2003; Taż, Stąd do Teksasu: impresje amerykańskie, Wydawnictwo Naukowe „Śląsk”, Katowice 2006.

 – odniesienie do publikacji tych samych autorów w obrębie jednego przypisu, gdy co najmniej jeden z autorów jest mężczyzną:  

A. Czyż, S. Kubas, Doświadczenia węgierskiej transformacji ustrojowej – od Jánosa Kádára do Viktora Orbána, Remar, Katowice 2011; Eidem, Państwa Grupy Wyszehradzkiej: pomiędzy przeszłością a teraźniejszością. Wybrane aspekty polityki wewnętrznej i zagranicznej, Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego, Katowice 2014.

 lub:

 A. Czyż, S. Kubas, Doświadczenia węgierskiej transformacji ustrojowej – od Jánosa Kádára do Viktora Orbána, Remar, Katowice 2011; Ciż, Państwa Grupy Wyszehradzkiej: pomiędzy przeszłością a teraźniejszością. Wybrane aspekty polityki wewnętrznej i zagranicznej, Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego, Katowice 2014.

 – odniesienie do publikacji tych samych autorek w obrębie jednego przypisu:

 M. Bąk, L. Romaniszyn-Ziomek, Spacerkiem po Lizbonie, w: Eaedem, „Gdzie ziemia się kończy, a morze zaczyna”. Szkice polsko-portugalskie, Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego, Katowice 2016.

lub:

 M. Bąk, L. Romaniszyn-Ziomek, Spacerkiem po Lizbonie, w: Też, „Gdzie ziemia się kończy, a morze zaczyna”. Szkice polsko-portugalskie, Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego, Katowice 2016.

 – jeśli w opisie bibliograficznym nazwisk należących do jednej kategorii jest więcej niż trzy:

 M. Heidegger, Nietzsche, przeł. A. Gniazdowski et al., oprac. C. Wodziński, T. 2, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1999.

 lub:

 M. Heidegger, Nietzsche, przeł. A. Gniazdowski i in., oprac. C. Wodziński, T. 2, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1999.

 – jeśli w publikacji nie podano informacji o wydawcy, miejscu wydania, roku wydania, stosuje się skróty odpowiednio: „s.n.” lub „b.n.w.”, „s.l.” lub „b.m.w.”, „s.a.” lub „b.r.w.”. 

10. Ponowne przywołanie publikacji już przytoczonej w danym rozdziale wymaga zastosowania opisu skróconego (nie stosuje się skrótów „op. cit.” ani „dz. cyt.”):

 B. Malinowski, Szkice z teorii kultury, Książka i Wiedza, Warszawa 1958, s. 78.

 E. Kosowska,  Antropologia  literatury.  Teksty,  konteksty,  interpretacje,  Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego, Katowice 2003, s. 167.

 B. Malinowski, Szkice z teorii kultury…, s. 80–81.

C. Hernas, Barok, PWN, Warszawa 1973, s. 122.

E. Kosowska, Antropologia literatury…, s. 168.

C. Hernas, Barok…, s. 133.  

II.A. Źródła prawa i orzecznictwo należy cytować w przypisach dolnych, bez powtarzania ich w bibliografii załącznikowej, według wzorów.

• publikatory – aktów prawnych i orzeczeń – zawsze wprowadzamy w przypisie, nigdy w samym tekście. Jeśli w tekście pojawia się pełna nazwa ustawy (razem z datą uchwalenia), to w przypisie już jej nie powtarzamy, a jedynie podajemy publikator;
• do każdego z orzeczeń należy podać stosowny publikator. Jeśli orzeczenie pochodzi z bazy, w której wprowadzono numerację orzeczeń (np. Lex), konieczne jest podanie tego numeru;
• redakcja posługuje się przyjętym wykazem skrótów najczęściej pojawiających się ustaw w obrębie czasopisma. Prosimy o stosowanie poniższych skrótów. W przypadku innych nieumieszczonych poniżej ustaw, prosimy o wprowadzenie skrótu przez Autora i konsekwentne posługiwanie się nim w obrębie tekstu.

 ŹRÓDŁA PRAWA

Konstytucja
Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz.U. z 1997 r. Nr 78, poz. 483 ze zm.).

Ustawy
Ustawa z dnia 27 kwietnia 2011 r. Prawo ochrony środowiska (Dz.U. z 2020 r. poz. 1219 ze zm.).

Rozporządzenie
Rozporządzenie Ministra Klimatu z dnia 30 maja 2020 r. w sprawie w sprawie sposobu ustalania wartości wskaźnika hałasu L_DWN (Dz.U. z 2020 r. poz. 1018).

Konwencje
Konwencja Rady Europy o cyberprzestępczości (Dz.U. z 2015 r. poz. 728).

Inne

Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/65/UE z dnia 15 maja 2014 r. w sprawie rynków instrumentów finansowych oraz zmieniająca dyrektywę 2002/92/WE i dyrektywę 2011/61/UE (przekształcenie) (Dz. Urz. UE L 173 z dnia 12 czerwca 2014 r., s. 349-496, ze zm.).

Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2023/956 z dnia 10 maja 2023 r. ustanawiające mechanizm dostosowywania cen na granicach z uwzględnieniem emisji CO2 (Dz. Urz. UE L 130 z dnia 16 maja 2023 r., s. 52–104).

ORZECZNICTWO

Orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej w Luksemburgu
Wyrok TSUE z dnia 25 lutego 2018 r., sprawa C-336/16, ECLI:EU:C:2018:586.

Orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego

Wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 26 czerwca 2019 r., sygn. SK 2/17, OTK-A 2019/36.

Orzecznictwo Sądu Najwyższego

Wyrok Sądu Najwyższego z dnia 8 sierpnia 2007 r., sygn. I CSK 125/07, „OSP” z 2008 r. Nr 7-8, poz. 72.

Orzecznictwo Naczelnego Sądu Administracyjnego

Wyrok NSA z dnia 7 marca 2018 r., sygn. I OSK 1073/17, LEX nr 12120.

Orzecznictwo sądów powszechnych

Wyrok SA w Krakowie z dnia 10 stycznia 2020 r., sygn. IV AUa 1991/19, LEX nr 123456.

Orzecznictwo sądów administracyjnych

Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 30 maja 2020 r., sygn. IV SAB/Gl 69/19, LEX nr 151510.

Tabele i ilustracje

Tabele i ilustracje należy umieszczać jak najbliżej tekstu, którego dotyczą. Tabelę podpisujemy „Tabela” lub ”Table” oraz podajemy jej numer. Niżej w osobnej linijce wpisujemy jej tytuł. Pod tabelą zamieszczamy jej źródło.

Innego rodzaju materiały wizualne (ilustracje) wprowadzamy z podpisem „Ilustracje” lub „Figure” (skrót „Fig.”) z cyfrą arabską i nagłówkiem (opisem) w tej samej linii.

 Zasady sporządzania bibliografii załącznikowej

Teksty powinny zawierać również bibliografię gromadzącą informacje o wszystkich wykorzystanych źródłach (z wyjątkiem aktów prawnych), z wyszczególnieniem w odrębnej, końcowej części źródeł elektronicznych.

Prosimy o alfabetyczne uporządkowanie źródeł.

Pozycje bibliograficzne zapisane cyrylicą powinny zostać poddane transliteracji. Zachęcamy do skorzystania z serwisu internetowego: https://www.ushuaia.pl/transliterate i wybór opcji transliteracji: rosyjski BGN-PCGN. W nawiasie kwadratowym należy podać wersję oryginalną/cyrylicą. 

OPŁATY

Prawne Problemy Górnictwa i Ochrony Środowiska nie obciążają Autorów kosztami za zgłaszanie tekstów, proces recenzyjny, publikację, archiwizację ani dostęp pełnotekstowy.

 SYSTEM ANTYPLAGIATOWY

Redakcja czasopisma w celu zapobiegania plagiatowi korzysta z systemu antyplagiatowego https://www.crossref.org/services/similarity-check/ przy użyciu oprogramowania iThenticate  (http://www.ithenticate.com/) należącego do firmy Turnitin – globalnego dostawcy usług technologicznych dla nauki i edukacji. System pozwala sprawdzić domniemane podobieństwo tekstu z miliardami źródeł internetowych oraz tekstami zdeponowanymi przez wydawców korzystających z Similarity Check.

LICENCJA

Złożenie tekstu jest równoznaczne z wyrażeniem zgody na udostępnianie tekstu wraz z metadanymi na warunkach licencji Uznanie autorstwa - Na tych samych warunkach 4.0 Międzynarodowa (CC BY-SA 4.0).  Autorzy zachowują wszelkie prawa do swojego tekstu.  Autorzy mają prawo do umieszczania opublikowanych już artykułów w serwisach i repozytoriach własnego wyboru.