Rozwój i wykorzystanie technologii opartych na promieniowaniu elektromagnetycznym jest jednym z kluczowych czynników rozwoju gospodarczego i rewolucji cyfrowej. Prawna regulacja kwestii instalacji emitujących pole elektromagnetyczne w kontekście oddziaływania na środowisko w Polsce sięga wczesnych lat 80. XX w. i do początku bieżącej dekady nie była w większym stopniu liberalizowana. W artykule autor przedstawia uwarunkowania historyczne i ewolucję tej regulacji, a także analizuje wątpliwości interpretacyjne, jakie istniały w tym zakresie przez lata, oraz sposób ich rozwiązania w prawodawstwie i w orzecznictwie sądów administracyjnych. W konkluzji zwraca uwagę na mankamenty historycznej regulacji i aprobuje jej obecną liberalizację.

Gdy Lynn White ogłosił tezę, że zachodnie chrześcijaństwo jest przyczyną kryzysu ekologicznego, naukowcy zbadali wpływ religii na niszczenie środowiska naturalnego i jego ochronę. Niniejszy artykuł rozpoczyna się od analizy argumentacji White’a i wskazania innej spośród fundamentalnych przyczyn wspomnianego kryzysu, mianowicie stopniowego porzucania wartości religijnych przez mieszkańców Europy począwszy od czasów myślicieli epoki oświecenia. Autor tekstu próbuje oszacować wkład różnych religii rdzennych w ochronę środowiska i w tym celu przedstawia pewne wartości ekologiczne ugruntowane w niektórych religiach, zwłaszcza rdzennych. Rozpatruje przykłady krajowych i międzynarodowych instrumentów prawnych, które gwarantują prawo do religii jako środka ochrony środowiska. Omawia także najnowszą naukę Kościoła katolickiego dotyczącą ochrony środowiska i prezentuje obszerne uzasadnienie takiej ochrony poprzez religię. Wykorzystując analityczne i opisowe metody badawcze, dowodzi, że skoro większość religii rdzennych otacza kultem byty naturalne, prawo do religii jako jedno ze źródeł ochrony środowiska powinno stać się częstszym przedmiotem badań i refleksji. Na koniec analizuje koncepcję nadawania osobowości prawnej składnikom przyrody i koncepcję praw natury oraz rolę tych idei w procesie ochrony środowiska naturalnego.

W artykule podjęto próbę zdefiniowania pojęcia „zasięg oddziaływania zamierzonego korzystania z wód”. Autor wychodzi z założenia, że brak jego definicji legalnej oraz kryteriów umożliwiających weryfikację owego zasięgu utrudnia postępowanie administracyjne w sprawie wydania pozwolenia wodnoprawnego. Stwarza to również możliwość manipulacji zasięgiem oddziaływania, tak by ograniczyć prawo udziału stron w postępowaniu. Praca opiera się na analizie przepisów ustawy Prawo wodne dotyczących postępowania administracyjnego w sprawie wydania pozwolenia wodnoprawnego i korzystania z wód, a także na analizie orzecznictwa sądów administracyjnych i literatury przedmiotu. W podsumowaniu sformułowano postulaty de lege ferenda, których realizacja usprawni przebieg postępowania oraz zminimalizuje możliwość manipulacji zasięgiem oddziaływania zamierzonego korzystania z wód.

Artykuł porusza zagadnienia wynikające z analizy regulacji prawnych poświęconych gospodarowaniu odpadami elektrycznymi i elektronicznymi, w tym komponentami instalacji energii odnawialnej, takich jak panele fotowoltaiczne i turbiny wiatrowe, które stanowią szybko rosnący strumień odpadów w Unii Europejskiej. W tekście podkreślono znaczenie dążenia państw członkowskich do osiągnięcia gospodarki zeroemisyjnej, efektywności energetycznej i gospodarki o obiegu zamkniętym. Szczegółowo zostały opisane wyzwania związane z usprawnieniem procesu recyklingu instalacji po zakończeniu ich eksploatowania, zwłaszcza turbin wiatrowych i paneli fotowoltaicznych, z których tylko pewne materiały można skutecznie i kompleksowo odzyskać. Wskazano unijne i krajowe przepisy odnoszące się do gospodarowania wybranymi odpadami, w tym wymogi dotyczące zbierania i przetwarzania zużytych urządzeń oraz zasady odpowiedzialności wytwórców za ich unieszkodliwianie i przekształcenie