Wielu badaczy zajmujących się tematyką zwierząt niebędących ludźmi oraz szerzej rozumianych podmiotów nie-ludzkich zwraca uwagę na ich zdolność do oporu wobec ludzkich porządków, które są im narzucane — nawet gdy opór ten nie jest intencjonalny. Niniejszy rozdział poświęcony jest analizie materiałów terenowych z badań etnograficznych nad globalną terrarystyką, prowadzonych w latach 2021–2023 w Polsce, Tajlandii, Singapurze i Australii. Analiza wskazuje na różnorodne sposoby, w jakie bezkręgowce podważają heteronormatywne przyzwyczajenia swoich opiekunów, a także na strategie adaptacyjne wykształcane przez terrarystów, które pozwalają na włączenie queerowych ciał i zachowań bezkręgowców ramy współczesnych zachodnich norm dotyczących płci, seksualności i relacji międzyludzkich. Z drugiej strony, gdy queerowość bezkręgowców nie może zostać ukryta, strategią utrzymania heteronormy staje się alienacja podopiecznych i kapitalizowanie ich queerowości postrzeganej jako egzotyczna i przez to atrakcyjna.