Lori Gruen i Robert C. Jones proponują wprowadzenie dwuelementowej typologii weganizmu, wyróżniając dwa jego ujęcia: weganizm aspiracyjny i tożsamościowy. Wskazują na jedno z nich jako preferowane – mowa o weganizmie aspiracyjnym. Wydaje się ono szczególnie interesujące, ale nasuwają się wątpliwości co do uzasadnienia jego stosowania, przynajmniej w sposób, w jaki zaproponowali to autorzy. Pomimo trafności wielu spostrzeżeń Gruen i Jonesa, przyjęta nomenklatura również w przypadku drugiego elementu typologii, weganizmu tożsamościowego, nie jest odporna na krytykę. Niniejszy artykuł, pytając o granice weganizmu, poddaje krytycznej analizie zaproponowany przez autorów podział wegańskich postaw.