W artykule przeprowadzono analizę regulacji prawnych dotyczących zastosowania ekranów akustycznych w odniesieniu do inwestycji drogowych. Omówiono ogólne przepisy ukierunkowane na ochronę środowiska przed hałasem oraz uregulowania szczególne dotyczące dróg, a także prawny status ekranu akustycznego. Rolę ekranów akustycznych ujęto w kontekście oceny oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko. Uwzględnienia wymagał również wpływ ekranów akustycznych na interesy osób trzecich oraz krajobraz.

Przepisy te wyznaczają podstawowy zakres ustawy z dnia 9 czerwca 2011 r. – Prawo geologiczne i górnicze. Obejmuje on wykonywanie prac geologicznych, wydobywanie kopalin ze złóż, podziemne bezzbiornikowe magazynowanie substancji, a także – w ramach projektu demonstracyjnego - podziemne składowanie odpadów oraz dwutlenku węgla. Przepisy tej ustawy stosuje się również odpowiednio do niektórych innych sposobów korzystania z wnętrza skorupy ziemskiej. 

Autorzy raportu analizują ryzyka i zagrożenia dla stanu środowiska, do jakich może dojść w związku z poszukiwanie, rozpoznawaniem oraz wydobywaniem gazu łupkowego w Polsce. Przedmiotem badania są zarówno wymagania prawa europejskiego, jak i polskiego. Zdaniem autorów rozwiązania te nie zapewniają wystarczającej ochrony środowiska. Oceny te w znacznej mierze są oparte na błędnych przesłankach, a nadto pozbawione są dostatecznego uzasadnienia.

Komentowany wyrok dotyczy ustawowego nakazu uwzględniania w studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy informacji o złożu kopaliny. Skoro rada gminy sporządzając takie studium zlekceważyła ten obowiązek, wojewoda (jako organ nadzoru) miał obowiązek dokonania, w drodze zarządzenia zastępczego, stosownej zmiany tego dokumentu. Prawo ochrony środowiska (art. 72) przewiduje, że zarówno wspomniane studia, jak i sporządzane na ich podstawie miejscowe plany zagospodarowania przestrzennego musza uwzględniać aktualne i przyszłe potrzeby związane z wydobywaniem kopalin ze złóż.

Las jest pojęciem trudnym do zdefiniowania na gruncie języka prawnego. W państwach członkowskich Unii Europejskiej uwzględnia się zarówno obszar w granicach od 0,05 ha do 2 ha jak również powierzchnię koron drzew od 10% do 30%. Definicja lasu w Polsce w znaczny sposób różni się od definicji lasu zawartej w unijnym prawodawstwie. Ustawa o lasach wprowadza cztery kryteria uznawania danego gruntu za las: kryterium przyrodnicze, przestrzenne, przeznaczenia do produkcji leśnej oraz związku z gospodarką leśną. Dla prawidłowej interpretacji definicji lasu ma znaczenie interpretacja kryteriów: wykorzystywania gruntu dla potrzeb gospodarki leśnej oraz jego przeznaczenia do produkcji leśnej. Istnieje konieczność nowelizacji ustawy o lasach w zakresie doprecyzowania definicji lasu. Ustawodawca winien także rozstrzygnąć problem dotyczący kwestii rodzaju upraw leśnych, rodzaju drzewostanu, które mogą zostać uznane za las. W nowej definicji lasu należy uwzględnić kwestię plantacji drzew szybko rosnących, choinek rozumianych jako oddzielny rodzaj lasów produkcyjnych oraz zagadnienie uznania gruntów za powierzchnię leśną w sytuacji, gdy grunt ten nie może służyć gospodarce leśnej.

Przedmiotem tekstu jest zagadnienie geotermii, rozpatrywane w kontekście praw przysługujących do nieruchomości gruntowej i wnętrza Ziemi podczas prowadzenia robót geologicznych w świetle obowiązujących przepisów w tej materii, które zostały poddane analizie przy uwzględnieniu specyfiki wskazanego rodzaju odnawialnych źródeł energii.