https://doi.org/10.31261/FL.2024.12.2.04
Artykuł śledzi historię słowa obcy w języku polskim. Słowo to początkowo oznaczało „wspólny, społeczny” lecz z czasem diametralnie zmieniło znaczenie. W innych językach słowiańskich słowa oparte na starosłowiańskim *obьtjъ nie uległy podobnym zmianom i zachowują pierwotne znaczenie: czeski obec „społeczność”, rosyjskie obščestvo „społeczność, społeczeństwo” czy obščenije „kontakt”. Artykuł pokazuje, jak w historii polszczyzny słowo cudzy zawężyło swoje znaczenie i zaczęło odnosić się głównie do przedmiotów, natomiast obcy zaczęło być używane w odniesieniu do ludzi, zwyczajów, języków, itp. Pojawienie się pod koniec osiemnastego wieku słowa wspólny o dawnym znaczeniu słowa obcy spowodowało, że obcy przestało być używane w tym sensie. Artykuł postuluje, że zmiana znaczenia słowa obcy była konsekwencją zwiększonej roli jaką w polskim społeczeństwie zaczęła odrywać szlachta. Szlachecki etos sobiepaństwa doprowadził do tego, że postrzegano to co było „obce”, tj. wspólne, jako coś, co nie należało do szlachty, a więc obce.
Pobierz pliki
Zasady cytowania
Cited by / Share
Tom 12 Nr 2 (2024)
Opublikowane: 2024-12-29
10.31261/FL
Język Polski
English