OBOWIĄZKI AUTORA

  1. Procedura recenzowania tekstów uwzględnia zalecenia Komitetu ds. Etyki Wydawniczej (Committee on Publication Ethics).
  2. Autorzy nadsyłają oryginalne artykuły naukowe oparte na przeprowadzonych przez siebie badaniach.
  3. Wszyscy autorzy opracowania powinni zostać wymienieni.
  4. Autor publikacji powinien zamieścić w niej informację o wszystkich osobach i instytucjach, które przyczyniły się do powstania publikacji (w formie wkładu merytorycznego, rzeczowego,  finansowego etc.).
  5. Każdy nadesłany test podlega określonej przez redakcję procedurze recenzowania.
  6. Po otrzymaniu recenzji autor jest zobowiązany do usunięcia wszystkich wskazanych usterek, uwzględnienia uwag recenzentów, jeśli je zaakceptował. Jeśli zmiany są zbyt duże, redakcja może przesłać tekst do powtórnej recenzji.
  7. Wraz z ostateczną wersją opracowania autor składa dwa oświadczenia. W pierwszym ustosunkowuje się do recenzji i oświadcza, czy uwzględnia sugestie zawarte w recenzji. Jeśli nie uwzględnia uwag i sugestii recenzenta, musi uzasadnić swoją decyzję. W drugim oświadczeniu zaznacza, czy artykuł jest jego dziełem oryginalnym, czy już wcześniej ukazał się drukiem, czy wykorzystany materiał ilustracyjny jest jego dziełem (załączniki oświadczeń dostępne pod adresem http://wydawnictwo.us.edu.pl/node/1991).
  8. Dopuszcza się możliwość przyjęcia już opublikowanego tekstu, jeżeli jest to pierwsze tłumaczenie innojęzycznego oryginału na język polski lub na jeden z języków kongresowych.
  9. Jeśli autor zauważy istotne błędy w swojej publikacji, ma obowiązek niezwłocznie powiadomić Redakcję, dołączając tekst erraty.
  10. Autorzy zobowiązani są do unikania konfliktu interesów, szczególnie interesów finansowych lub innych istotnych nienaukowych czynników, które mogłyby mieć wpływ na wyniki badań lub interpretację danych.

POSTĘPOWANIE REDAKCJI CZASOPISMA W PRZYPADKU PODEJRZENIA O PLAGIAT

  1. Plagiat – definicja

Plagiat to działania oznaczające skopiowanie cudzego utworu (lub jego części) wraz z przypisaniem sobie prawa do jego autorstwa poprzez ukrycie pochodzenia wykorzystanego utworu.

  1. Rodzaje plagiatu

2.1. Kopiowanie dosłowne polega na powieleniu słowo w słowo, w całości lub w części, bez podania oryginalnego źródła. Kopiowanie dosłowne jest oczywistym plagiatem i jest łatwe do wykrycia poprzez porównanie danych prac.

2.2. Kopiowanie jakościowe polega na reprodukowaniu znacznej części dzieła, bez podania oryginalnego źródła. Przy określaniu, co jest „istotne”, ważna jest zarówno ilość, jak i jakość skopiowanej treści. Jakość odnosi się do względnej wartości kopiowanego tekstu, proporcjonalnie do pracy jako całości. Tam, gdzie powielono istotę utworu, nawet jeśli stanowi on tylko niewielką część pierwotnej pracy, mogło dojść do plagiatu.

2.3. Kopiowanie może odbywać się bez odwzorowania dokładnych słów użytych w oryginalnym utworze. Aby ustalić, czy doszło do niedopuszczalnej parafrazy, należy ocenić ilość i jakość kopiowanej treści oraz ustalić, czy autor wykorzystał koncepcję badawczą innego autora.

  1. Działanie w przypadku podejrzenia plagiatu lub otrzymania od recenzenta informacji o podejrzeniu plagiatu w zgłoszonym do druku artykule

3.1. Jeśli redakcja podejrzewa plagiat lub jeśli recenzent poinformuje redakcję o podejrzeniu plagiatu względem artykułu zgłoszonego do druku, uruchomiona zostaje procedura antyplagiatowa, której przebieg opiera się na następujących działaniach:

3.1.1. Redaktor, podejrzewając lub otrzymując informację od recenzenta o podejrzeniu plagiatu względem artykułu zgłoszonego do druku, podejmuje działania proceduralne, informując o nich recenzenta;
3.1.2. Redaktor gromadzi pełną dokumentację z materiałem dowodowym, jeżeli nie została dostarczona wcześniej;
3.1.3. Redaktor sprawdza stopień pokrycia powtórzeń, używając programu antyplagiatowego, jak również zasady prostego porównania odpowiednich (dwóch) tekstów lub przemyślanej analizy w przypadku parafrazowania lub autoplagiatu;
3.1.4. Redaktor, stwierdzając znaczny zakres powtórzeń, kontaktuje się z autorem korespondencyjnie, załączając podpisany dokument „oświadczenia autora” stwierdzający oryginalność/autorstwo własne oraz dokumentację dotyczącą stwierdzenia plagiatu.

3.2. Jeżeli autor udzieli odpowiedzi z zadowalającym wyjaśnieniem (wskazując np. niezamierzony błąd, niejasne instrukcje czasopisma, uzasadnioną publikację), redaktor kontaktuje się z autorem/autorami oraz recenzentami, wyjaśniając stanowisko czasopisma i przedstawiając oczekiwane przyszłe zachowanie w takich przypadkach.

3.3. Jeżeli autor udzieli odpowiedzi z niezadowalającym wyjaśnieniem lub przyznaniem się do winy, redaktor kontaktuje się z autorem/autorami, recenzentami, informując o sytuacji plagiatu i odrzuceniu rękopisu, wyjaśniając stanowisko czasopisma w takich przypadkach i przedstawiając oczekiwane zachowania; redaktor może rozważyć poinformowanie przełożonych autora i/lub osoby odpowiedzialne za zarządzanie badaniami w instytucji autora.

3.4. W przypadku braku odpowiedzi autora, redaktor kontaktuje się z recenzentami, przełożonym autora i/lub osobami odpowiedzialnymi za zarządzanie badaniami w instytucji autora, informując o sytuacji plagiatu i odrzuceniu rękopisu, wyjaśniając stanowisko czasopisma w takich przypadkach i przedstawiając oczekiwane zachowania. W przypadku braku odpowiedzi ze strony instytucji autora redaktor kontaktuje się z instytucją w ciągu 3-6 miesięcy. Jeśli nadal nie ma odpowiedzi, redaktor rozważa skontaktowanie się z innymi organami w kraju.

3.5. Redaktor, stwierdzając brak znaczącego pokrycia/powtórzenia, informuje recenzentów o swojej decyzji kontynuowania procesu recenzowania.

  1. Działanie w przypadku stwierdzenia plagiatu lub otrzymania od czytelnika zgłoszenia podejrzenia plagiatu w artykule opublikowanym

4.1. Jeśli redakcja podejrzewa plagiat lub jeśli czytelnik poinformuje redakcję o podejrzeniu plagiatu w opublikowanym artykule, uruchomiona zostaje procedura antyplagiatowa, której przebieg opiera się na następujących działaniach:

4.1.1. Redaktor, podejrzewając lub otrzymując informację od czytelnika o podejrzeniu plagiatu w opublikowanym artykule, podejmuje działania proceduralne, listownie informując o nich zgłaszającego podejrzenie o plagiat czytelnika;
4.1.2. Redaktor gromadzi pełną dokumentację z materiałem dowodowym, jeżeli nie została dostarczona wcześniej;
4.1.3. Redaktor sprawdza skalę powtórzeń, używając programu antyplagiatowego, jak również zasady prostego porównania odpowiednich (dwóch) tekstów lub przemyślanej analizy w przypadku parafrazowania lub autoplagiatu.

4.2. Jeżeli autor udzieli odpowiedzi z zadowalającym wyjaśnieniem (wskazując np. niezamierzony błąd, niejasne instrukcje czasopisma, uzasadnioną publikację), redaktor kontaktuje się z autorem/autorami oraz recenzentami, wyjaśniając stanowisko czasopisma i przedstawiając oczekiwane przyszłe zachowanie w takich przypadkach.

4.3. Jeżeli autor udzieli odpowiedzi z niezadowalającym wyjaśnieniem lub przyznaniem się do winy, redaktor kontaktuje się z autorem/autorami, recenzentami, informując o sytuacji plagiatu i odrzuceniu rękopisu, wyjaśniając stanowisko czasopisma w takich przypadkach i przedstawiając oczekiwane zachowania; redaktor może rozważyć poinformowanie przełożonych autora i/lub osoby odpowiedzialne za zarządzanie badaniami w instytucji autora.

4.4. W przypadku braku odpowiedzi autora, redaktor kontaktuje się z recenzentami, przełożonym autora i/lub osobami odpowiedzialnymi za zarządzanie badaniami w instytucji autora, informując o sytuacji plagiatu i odrzuceniu rękopisu, wyjaśniając stanowisko czasopisma w takich przypadkach i przedstawiając oczekiwane zachowania. W przypadku braku odpowiedzi ze strony instytucji autora redaktor kontaktuje się z instytucją w ciągu 3-6 miesięcy. Jeśli nadal nie ma odpowiedzi, redaktor rozważa skontaktowanie się z innymi organami w kraju.

4.5. Redaktor, stwierdzając brak znaczącego pokrycia/powtórzenia, informuje recenzentów o swojej decyzji kontynuowania procesu recenzowania.

  1. Redaktor może włączyć w procedurę antyplagiatową recenzentów, członków rady redakcyjnej lub ekspertów z danej dziedziny (anonimowo w odniesieniu do strony skarżącej i, jeśli to możliwe, w odniesieniu do tożsamości autorów skarżących), stosując standardowe procedury wzajemnej oceny (zwłaszcza jeśli zarzut dotyczy bardziej złożonej  formy plagiatu).

 

POSTĘPOWANIE REDAKCJI CZASOPISMA W PRZYPADKU PODEJRZENIA O GHOST AUTHORSHIP, GUEST LUB GIFT AUTHORSHIP

  1. Ghost authorship, guest lub gift authorship – definicje

1.1. Ghost authorship polega na tym, że jako (współ)autor publikacji nie jest wymieniona osoba, której wkład pracy w prowadzenie badań, powstanie artykułu etc. uzasadniałby wymienienie jej jako jednego z autorów publikacji.

1.2. Guest lub gift authorship polega na tym, że jako (współ)autor publikacji zostaje wymieniona osoba, której wkład pracy w prowadzenie badań, powstanie artykułu etc. nie uzasadnia wymienienia jej  jako jednego z autorów publikacji.

2. Działanie w przypadku podejrzenia zjawiska ghost authorship, guest lub gift authorship lub jeśli recenzent poinformuje redakcję o takim podejrzeniu wobec artykułu zgłoszonego do druku.

2.1. Jeśli redakcja podejrzewa wystąpienie zjawiska ghost authorship, guest lub gift authorship lub jeśli recenzent poinformuje redakcję o takim podejrzeniu wobec artykułu zgłoszonego do druku, to uruchomiona zostaje określona procedura, której przebieg opiera się na następujących działaniach:

2.2. Redaktor, podejrzewając lub otrzymując informację od recenzenta o podejrzeniu zjawiska ghost authorship, guest lub gift authorship wobec artykułu zgłoszonego do druku, podejmuje działania proceduralne, informując o nich recenzenta.

2.3. Redaktor gromadzi pełną dokumentację z materiałem dowodowym, jeżeli nie została dostarczona wcześniej.

2.4. Redaktor zwraca się do autora z prośbą o wyjaśnienia;

2.4.1. Jeżeli autor udzieli odpowiedzi z zadowalającym wyjaśnieniem, redaktor kontaktuje się z niewymienionym lub bezpodstawnie wymienionym autorem oraz recenzentami, wyjaśniając stanowisko czasopisma i przedstawiając oczekiwane przyszłe zachowanie w takich przypadkach. Wspomniani autorzy muszą zostać albo usunięci z, albo dodani do listy autorów (w drugim przypadku wypełniają odpowiednie oświadczenia wymienione  w sekcji dla autorów).
2.4.2. Jeżeli autor udzieli odpowiedzi z niezadowalającym wyjaśnieniem, redaktor kontaktuje się z niewymienionym lub bezpodstawnie wymienionym autorem, recenzentami, w miarę możliwości z innymi autorami, informując o  zjawisku ghost authorship, guest lub gift authorship i odrzuceniu rękopisu, wyjaśniając stanowisko czasopisma w takich przypadkach i przedstawiając oczekiwane zachowania; redaktor może rozważyć poinformowanie przełożonych autora i/lub osoby odpowiedzialne za zarządzanie badaniami w instytucji autora.
2.4.3. W przypadku braku odpowiedzi autora, redaktor kontaktuje się ze wszystkimi autorami, recenzentami, przełożonym autora i/lub osobami odpowiedzialnymi za zarządzanie badaniami w instytucji autora, informując o  zjawisku ghost authorship, guest lub gift authorship i odrzuceniu rękopisu, wyjaśniając stanowisko czasopisma w takich przypadkach i przedstawiając oczekiwane zachowania. W przypadku braku odpowiedzi ze strony instytucji autora redaktor kontaktuje się z instytucją w ciągu 3-6 miesięcy. Jeśli nadal nie ma odpowiedzi, redaktor rozważa skontaktowanie się z innymi organami w kraju.

  1. Działanie w przypadku stwierdzenia zjawiska ghost authorship, guest lub gift authorship lub otrzymania od czytelnika zgłoszenia o takim podejrzeniu w artykule opublikowanym

3.1. Jeśli redakcja podejrzewa zjawiska ghost authorship, guest lub gift authorship lub jeśli czytelnik poinformuje redakcję o takim podejrzeniu wobec artykułu opublikowanego, uruchomiona zostaje procedura, której przebieg opiera się na następujących działaniach:

3.1.1. Redaktor, podejrzewając lub otrzymując informację od czytelnika o podejrzeniu zjawiska ghost authorship, guest lub gift authorship wobec artykułu opublikowanego, podejmuje działania proceduralne, listownie informując o nich czytelnika;
3.1.2. Redaktor gromadzi pełną dokumentację z materiałem dowodowym, jeżeli nie została dostarczona wcześniej;
3.1.3. Redaktor zwraca się do autora z prośbą o wyjaśnienia.

3.2. Jeżeli autor udzieli odpowiedzi z zadowalającym wyjaśnieniem, redaktor dodaje – na podstawie pisemnej zgody autorów – niewymienionego autora lub usuwa/zamieszcza podziękowania odpowiadające wkładowi pracy w badania i powstanie artykułu dla bezpodstawnie wymienionego autora. Redaktor kontaktuje się z autorem, z niewymienionym lub bezpodstawnie wymienionym autorem, oraz czytelnikiem, informując o podjętych działaniach, wyjaśniając stanowisko czasopisma i przedstawiając oczekiwane przyszłe zachowanie w takich przypadkach.

3.3. Jeżeli autor udzieli odpowiedzi z niezadowalającym wyjaśnieniem, redaktor rozważa wycofanie publikacji; kontaktuje się z niewymienionym autorem, recenzentami, bezpodstawnie wymienionymi autorami, czytelnikiem, informując o sytuacji, nadal starając się uzyskać więcej informacji od autorów, a także wyjaśniając stanowisko czasopisma w takich przypadkach i przedstawiając oczekiwane zachowania; redaktor rozważa poinformowanie przełożonych autora i/lub osobę odpowiedzialną za nadzór nad badaniami, jak również czytelników na łamach czasopisma.

3.4. W przypadku braku odpowiedzi autora, redaktor kontaktuje się z niewymienionym autorem, recenzentami, bezpodstawnie wymienionymi autorami, przełożonym autora i/lub osobami odpowiedzialnymi za zarządzanie badaniami w instytucji autora, informując o sytuacji, a także wyjaśniając stanowisko czasopisma i przedstawiając oczekiwane przyszłe zachowanie w takich przypadkach. W przypadku braku odpowiedzi ze strony instytucji autora redaktor kontaktuje się z instytucją co 3-6 miesięcy. Jeśli nadal nie ma odpowiedzi, redaktor rozważa opublikowanie oświadczenia o wycofaniu publikacji oraz skontaktowanie się z innymi organami w kraju.