Abstrakt
Traktując ciszę jako efekt wynikający z specyficznej formy ramowania sytuacji w działaniach artystycznych i społecznych artykuł analizuje przykłady „uciszania” odrzucają dychotomiczną opozycję na dźwięk i ciszę. Manipulacja percepcją odbiorcy pozwala na wytworzenie stany ciszy w określonej przestrzenie, jak w przypadku serii performansów pod nazwą Blackout. W ramach konwencji koncertu artysta Tres wyłącza wszystkie działające systemu danego budynku próbując doprowadzić do wyciszenia całości konstrukcji. To działanie fizyczne połączone jest z symboliczną redukcją ukazując jak sama publiczność wytwarza określony stan. Wykorzystując perspektywę performatyki chciałabym skupić się na uciszaniu jako procesie kolonizowania przestrzeni i narzucania określonego porządku poprzez wykorzystywanie technik i technologii w działaniach artystycznych.
Pobierz pliki
Zasady cytowania
Nr 33 (2016)
Opublikowane: 2016-10-28