https://doi.org/10.31261/errgo.7685
Artykuł ma na celu zakwestionowanie sensowności tych interpretacji Panien z Awinionu, które poszukają jego znaczenia odwołując się do stanu umysłu Picassa w okresie, w którym obraz powstawał i traktują to dzieło jako wyraz zmagania się artysty z osobistymi demonami. Oferowana tu interpretacja obu wersji obrazu wskazuje, że był on odpowiedzią na Le Bonheur de vivre Matisse’a i zarazem jego krytyką. Co więcej, odwołanie się do teorii Lacana pozwala autorowi nie tylko objaśnić pozorne niekonsekwencje Panien z Awinionu, lecz także pokazać, że ostateczna wersja tego dzieła jest metaobrazem, który ukazuje proces powstawania reprezentacji.
Pobierz pliki
Zasady cytowania
Cited by / Share
Nr 40 (2020)
Opublikowane: 2020-07-28
10.31261/errgo
English
Język Polski