W artykule Nowy Jork analizowany jest jako miasto nie w kategoriach urbanistyki, ale kultury. Miasto stało się inspiracją dla wielu artystów, takich jak Francis Scott Fitzgerald, Truman Capote, Janusz Głowacki, Edward Hopper, Andy Warhol, Woody Allen, Roman Polański itd., a także dla szeregu socjologów, takich jak Claude Lévy‑Strauss, James Clifford czy Jean Baudrillard. Autor eseju stara się przedstawić różne punkty widzenia przytoczone powyżej na ten sam obszar — Nowy Jork, a zwłaszcza Manhattan, i dowodzi, że był on opisywany, malowany, fotografowany lub filmowany tak wiele razy, że ludzie na całym świecie mają swój własny obraz mentalny tego miasta, nawet jeśli nigdy nie byli w USA. Obraz ten pochodzi z kultury wysokiej i popularnej, wiedzy popularnej i analiz naukowych. W eseju zarówno teksty literackie, jak i naukowe mieszają się, aby pokazać, w jaki sposób konstruowany jest obraz Nowego Jorku i jak jest on prezentowany publiczności.