Kalejdoskop pseudonimów, za którymi ukrywał się na łamach rosyjsko-żydowskiego tygodnika
„Rassvet” Zachary Kluczewicz Majani jest odzwierciedleniem jego wielowymiarowej osobowości. Historyk, archeolog, językoznawca, nauczyciel, działacz polityczny, dziennikarz, karykaturzysta, malarz, poeta, scenarzysta, biolog — trudno znaleźć dziedzinę, w którą by się nie zagłębiał. Spektrum języków, które opanował lub wykorzystywał jako autor, jest równie szerokie: od ojczystego rosyjskiego, do quasi-rodzimego francuskiego, przez angielski, hebrajski, niemiecki, jidysz, polski, starożytną grekę, turecki, aż po albański i etruski. Ilość materiału pozostawionego przez tego wszechstronnego autora jest ogromna. Korespondencja w różnych językach (włoskim, rosyjskim, angielskim i francuskim), pamiętniki i scenariusze teatralne (hebrajski, angielski), eseje (francuski), poezja (francuski, rosyjski i hebrajski), autorskie podręczniki językowe (francusko-hebrajski, rosyjsko-hebrajski), szkice, obrazy i wycinki z gazet — wszystko to przechowywane jest w Instytucie Żabotyńskiego w Tel-Awiwie. Poprzez analizę ogromnego materiału autorka artykułu stara się nakreślić portret ish eshkolot, renesansowego typu intelektualisty, zapomnianego przez historyków literatury, syjonizmu, sztuki i archeologii, być może właśnie z powodu trudności w śledzeniu jego różnorodnych działań i pseudonimów.

The paper presents the opinions and characteristics of the work of the Russian-Israeli writer and
journalist Alexander Goldstein (1957–2006), winner of, among others, the Andrei Bely Prize for his novel Quiet Fields (2006). The author of the paper recalls the statements of the writer’s friends and acquaintances, who are mostly enthusiasts of his work (Roman Katsman, Sergey Orobiy, Stanislav L’vovskiy, Yelena Fanaylova and others). The article emphasizes the importance of Goldstein’s creative achievements for contemporary Russian literature and a relatively small circle of his readers. Attention is also paid to the causes and consequences of the departure of the author of Parting from Narcissus from essays, which brought him popularity and prestige, to novel forms. Based on the opinions of experts in Goldstein’s prose, an attempt was made to describe its distinctive features, which determine the everlasting value of his essays and novels.

 W niniejszym artykule podjęto problematykę szeroko pojmowanych przestrzeni i obiektów przestrzennych, które w wybranych do porównania tekstach literackich obdarzone są pewnym asocjacyjno-emocjonalnym potencjałem. Pośród wspomnianych obiektów przestrzennych centralne miejsce zajmuje dom, jak również cmentarz. Same przestrzenie zostały opisane i podzielone w ścisłym powiązaniu z domem na: 1. przestrzeń domową, 2. przestrzeń przydomową, 3. przestrzeń pozadomową. Zestawienie obu utworów pozwoliło nakreślić kontrastywny obraz przestrzeni i obiektów przestrzennych charakterystycznych dla opisanych w tychże utworach przedstawicieli dwóch grup etnicznych zamieszkujących tereny byłego Imperium Rosyjskiego: Komi-Permiaków (Podlipniacy) i diaspory Żydów (Kasrylewka).

Artykuł przedstawia proces zapożyczenia i semantycznego rozwoju idyszyzmu szmonces w języku polskim XX i XXI wieku. Semantyczna adaptacja tego wyrazu polega nie tylko na przeniesieniu jego znaczeń z jidysz do polszczyzny, lecz także na różnego rodzaju modyfikacjach, takich jak zwężenie i rozszerzenie znaczenia, zmiana nacechowania emocjonalnego i eliminacja wieloznaczności. Zmiany te są spowodowane przez szereg czynników wewnątrz- i zewnątrzjęzykowych.

W niniejszym artykule opisane zostały możliwości aplikacji Treq w procesie tłumaczenia rosyjskich potocznych nazw medycznych na język hebrajski. Autor przedstawia dostępne w narzędziu funkcje ułatwiające odnalezienie pożądanego ekwiwalentu, a także podaje informacje o zbiorach rosyjskich i hebrajskich kolekcji zawartych w korpusie równoległym InterCorp. W artykule przeanalizowano konkretne przykłady tłumaczenia rosyjskich potocznych nazw chorób na język hebrajski z użyciem języka angielskiego jako języka pośredniego. Wstępne odwołanie się do zasobów drukowanych i elektronicznych pozwoliło na ustalenie potencjalnie prawidłowego tłumaczenia, którego wiarygodność powinna być potwierdzona przez aplikację. Wyniki analizy pozwoliły określić zalety i wady aplikacji, a odnalezione tłumaczenia mogą posłużyć jako podstawa do dokładniejszych badań w zakresie identyfikacji par tłumaczeniowych potocznego słownictwa medycznego analizowanych języków.

Tłumaczenie trzech esejów Władimira Zeewa Żabotyńskiego Mowa do nauczycieli oraz Mowa w odeskim Towarzystwie Oświatowym, tworzących dyptyk zatytułowany O narodowym wychowaniu, a także eseju Zamiast apologii.