Artykuł prezentuje badanie praktyki stosowania urzędowych wzorów uzasadnień orzeczeń w postępowaniach dyscyplinarnych wybranych korporacji zawodowych. Dane badawcze uzyskano poprzez zwrócenie się o udostępnienie informacji publicznej do 84 sądów dyscyplinarnych. Wyniki badania wykazały, że zdecydowana większość z nich nie stosuje normy z art. 99a k.p.k. Dalsza analiza prowadzi autora do wniosków szerszych, dotyczących instytucji odpowiedniego stosowania prawa. Pozwala ona dokonywać systemowej a nie incydentalnej, kontroli zgodności praktycznych skutków aplikacji rozwiązań ustawowych z celami ich wprowadzenia, a następnie kontroli zgodności tychże celów ze specyfiką postępowania dyscyplinarnego. Daje to sądownictwu dyscyplinarnemu dodatkowy, nieznany powszechnemu, wymiar niezawisłości.